روشهای متعددی از بیوپسی برای برداشتن نمونه بافت پستان استفاده می شوند. پزشک شما بر اساس سایز ،موقعیت و دیگر ویژگی های ناهنجاری پستان، روشی خاصی را توصیه خواهد کرد. چنانچه علت ارجحیت نوعی از بیوپسی بر دیگری برایتان روشن نیست، از پزشکتان برای توضیح بیشتر پرسش نمایید. برای بسیاری از بیوپسی ها، تزریقی برای بی حس شدن ناحیه مورد نظر بیوپسی خواهید داشت.
انواع بیوپسی های پستان عبارتند از:
• بیوپسی آسپیراسیون سوزن نازک: این آسان ترین نوع بیوپسی پستان است و برای بررسی توده ای استفاده می شود که در طول معاینه بالینی پستان احساس شده است. برای این روش، شما روی میزی دراز می کشید.درحالیکه پزشک توده را با یک دست ثابت نگه می دارد، از دست دیگر برای وارد کردن سوزنی نازک به درون توده استفاده می کند- سوزنی که بسیار نازک تر از سوزنهای مورد استفاده برای گرفتن نمونه خون یا نمونه بافتی می باشند. سوزن به سرنگی متصل می شود که می تواند نمونه ای از سلول ها یا مایعات را از توده جمع آوری کند. آسپیراسیون سوزن نازک روشی سریع برای تمییز دادن بین کیست حاوی مایع و توده جامد می باشد بدین صورت از روش های تهماجمی بیوپسی اجتناب خواهد شد. ولیکن چنانچه توده جامد باشد به ارزیابی های بیشتری نیاز خواهد بود.
• بیوپسی سوزن هسته ای: این نوع از بیوپسی پستان برای ارزیابی توده پستانی استفاده می شود که در ماموگرافی یا سونوگرافی مشاهده شده است، یا پزشک آن را حین معاینه بالینی پستان احساس و لمس کرده است. رایودلوژیست یا جراح از سوزنی نازک و باریک برای برداشتن نمونه بافتی از بافت پستان استفاده می کند که غالب موارد با استفاده از هدایت اولتراسوند است. نمونه های متعددی، هریک در حدود سایز یک دانه برنج، جمع آوری می شوند و برای تعیین خصوصیات مشخص کننده وجود بیماری مورد آنالیز قرار می گیرند. بسته به موقعیت قراگیری بافت، دیگر تکنیک های تصویربرداری مانند ماموگرافی یا MRI برای هدایت قرارگیری سوزن در بیوپسی سوزن هسته ای بسته به موقعیت توده استفاده می شوند.
• بیوپسی استریوتاکتیک: این نوع بیوپسی از ماموگرافی استفاده می کند تا موقعیت نواحی مشکوک در سینه را مشخص کند. به طور کلی در این روش، شما به شکم روی تشک تخت بیوپسی دارز می کشید به شکلی که یکی از سینه های شما در سوراخی تعبیه شده در تخت قرار گیرد. ممکن است که لازم باشد در چنین وضعیتی به مدت 30 دقیقه تا یک ساعت باقی بمانید. این تخت چندین سانتی متر بالا می رود و وسیله ای که توسط رادیولوژیست استفاده می شود، در قسمت تحتانی تخت قرار می گیرد. سینه شما به شکلی محکم بین دو صفحه فشرده قرار می گیرد تا ماموگرافی گرفته شده و محل دقیق ناحیه مورد نظر برای بیوپسی را به رادیولوژیست نشان دهد. رادیولوژیست شکاف کوچکی در حدود 6 میلیمتر در سینه شما ایجاد می کند. سپس سوزن یا یک کاوشگر وکیوم کننده را به درون شکاف وارد می کند و چندین نمونه از بافت را برمی دارد.
• بیوپسی سوزن هسته ای با هدایت اولتراسوند: در این نوع بیوپسی سوزن هسته ای، اولتراسوند به کار گرفته می شود،اولتراسوند روش عکسبرداری است که از امواج صوتی فرکانس بالا برای تولید تصاویر دقیق از ساختارهای درون بدن استفاده می کند. در طول این روش شما روی تخت اولتراسوند به کمر یا به پهلو دراز می کشید. با قرارگرفتن دستگاه اولتراسوند در مقابل سینه، رادیولوژیست محل توده را در پستان شما تشخیص داده ، شکاف کوچکی برای وارد کردن سوزن ایجاد می کند و چندین نمونه از بافت مشکوک را گرفته و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد.
• بیوپسی سوزن هسته ای با هدایت MRI: این روش از بیوپسی هسته ای تحت هدایت MRI صورت می گیرد. MRI یک تکنیک عکسبرداری است که تصاویر مقطعی متعددی را از پستان شما گرفته و آنها را ترکیب کرده و با استفاده از کامپیوتر، تصاویر دقیق 3-D ایجاد می کند. شما در طول این روش روی تخت اسکن دراز می کشید طوریکه صورتتان رو به پایین باشد. پستان شما در حفره توخالی تعبیه شده در تخت قرار می گیرد. دستگاه MRI تصاویری را ایجاد می کند که در تعیین محل دقیق برای بیوپسی کمک کننده هستند. شکاف کوچکی تقریباً 6 میلیمتر ایجاد می شود تا اجازه ورود سوزن داده شود. نمونه های متعددی از بافت گرفته می شود و برا ی آنالیزهای تخصصی به آزمایشگاه فرستاده می شود.
• بیوپسی جراحی: در بیوپسی جراحی، قسمتی از توده پستان برای آزمایشات تخصصی برداشته می شود (نمونه برداری از طریق شکاف جراحی) یا تمام بافت پستان برداشته می شود (نمونه برداری از طریق شکاف گسترده موضعی یا لامپکتومی). معمولاً بیوپسی جراحی در اتاق عمل با استفاده از آرامبخش های تزریقی از طریق رگ بازو یا یا دست (داخل وریدی) انجام می پذیرد و در عین حال از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن پستان شما استفاده خواهد شد. چنانچه توده در بافت پستان حس نشود، رادیولوژیست شما از روشی به نام منطقه یابی الکتریکی استفاده می کند تا نقشه مسیر برای رسیدن به غده به منظور جراحی مشخص شود. در طول منطقه یابی الکتریکی، نوک یک سیم نازک در داخل بافت پستان قرار داده می شود. این فرایند درست قبل از جراحی انجام می گیرد. در طول جراحی، جراح سعی بر این دارد که با کمک گرفتن از روش منطقه یابی الکتریکی، تمام بافت پستان را بردارد. برای اطمینان حاصل کردن از اینکه تمام بافت برداشته شده است، بافت به آزمایشگاه بیمارستانی ارسال می شود تا لبه های (حاشیه های) بافت بررسی شود.
چنانچه سلول های سرطانی در حاشیه ها وجود داشته باشد (حاشیه های مثبت)، این احتمال وجود دارد که برخی سلول های سرطانی همچنان در پستان وجود داشته باشند، و لذا بافت بیشتری باید برداشته شود. چنانچه حاشیه ها پاک باشند (حاشیه های منفی)، بدین معناست که سرطان در حد کفایت برداشته شده است. در هنگام بیوپسی پستان، یک نشانگر یا پنس فولاد ضد زنگ در محل بیوپسی روی پستان شما قرار داده می شود. این کار بدین منظور است که اگر بیوپسی شما مثبت بود، پزشک یا جراح بتواند ناحیه بیوپسی را برای برداشتن بافت بیشتر پستان به طریق جراحی تعیین کند.
پس از بیوپسی پستان
در تمامی انواع بیوپسی پستان به جز نوع بیوپسی جراحی، شما تنها با یک پانسمان و یک بسته کمپرس یخ برروی محل بیوپسی به خانه خواهید رفت. اگرچه باید برای یک روز استراحت داشته باشید اما پس از آن قادر خواهید بود به فعالیت های نرمال خود باز گردید. کبودی پس از فرایند بیوپسی سوزن هسته ای رایج و معمول است. به منظور کاهش درد و ناراحتی پس از بیوپسی سینه، می توان از مسکن های غیرآسپیرینی حاوی استامینوفن (تیلنول و غیره) استفاده کرد و یا در صورت لزوم از کمپرس یخ برای کاهش تورم استفاده نمود.
چنانچه بیوپسی جراحی داشته باشید، برای مراقبت از بخیه استفاده خواهد شد. در چنین مواردی تیم مراقبت سلامتی توصیه های لازم به منظور مراقبت از نخ های بخیه را به شما آموزش خواهد داد.