• بیماری های خون و سرطان

• سرطان مغز، کولون و معده؛ لنفوم هوچکین و غیرهوچکین؛ ملانوم؛ میلوم مولتیپل؛ هپاتوم

• برای درمان تومورهای مغزی، کارسینوم دستگاه گوارش، لنفوم هوچکینی یا غیرهوچکینی، میلوم مولتیپل یا ملانومای بدخیم مقدار 150 تا 200 mg/m² در یک نوبت هر 6-8 هفته یا 75-100 mg/m² طی دو روز متوالی هر 6 هفته یا 40mg/m² طی 5 روز متوالی هر 6 هفته تزریق وریدی می شود. مقدار مصرف دارو باید بر مبنای تعداد گویچه های سفید خون یا پلاکت ها تنظیم گردد.

سابقة حساسیت مفرط به این دارو.

• هیپرپیگمانتاسیون، آلوپسی.
• تهوع،‌ استفراغ.
• نفروتوکسیسیتی. 
• دپرسیون مغز استخوان، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی. 
•  هپاتوتوکسیسیتی، هیپریوریسمی (در بیماران مبتلا به لنفوم)، درد در محل تزریق، فیبروز ریوی.

• تنگی نفس یا سرفه شدید
• تب، لرز، زخم دهانی، خونریزی از لثه، کبودی، ‌پتشی، خون در ادرار، مدفوع و استفراغ 

• اثرات تضعیف‌کنندگی دارو بر مغز استخوان بدنبال مصرف سایر داروهای ضدسرطان و رادیوتراپی تشدید می‌شود. 
• مصرف سیگار در هنگام درمان با این دارو، ‌ریسک مسمومیت ریوی را افزایش می‌دهد.

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

مکانیسم اثر: اثر ضدنئوپلاسم: دخالت در اعمال  DNA  و  RNA  و اختلال در ساخت پروتئین.

• نیمه عمر: ناشناخته
• دفع: این دارو به‌طور عمده از راه کلیه‌ها (70-60 درصد) دفع می‌شود.