• بیماری های عفونی و انگلی

Injection: 1g

• همراه با سایر داروهای ضد سل در درمان سل 
• درمان بروسلوز ( همراه با تتراسیکلین)
• گرانولوما اینگوئینال
• طاعون
• تولارمی
• همراه با پنی سیلین به عنوان جایگزین جنتامایسین در درمان اندوکاریت باکتریایی

بزرگسالان:

• در درمان سل همراه با سایر داروهای ضد سل : 1 گرم در روز از راه عضلانی 
• در درمان سایر عفونت های باکتریایی همراه با سایر داروها: 0.25-1 گرم هر 6 ساعت
• در درمان طاعون: 0.5-1 گرم هر 6 ساعت تزریق عضلانی 
• در درمان تولارمی: 250-500 میلی گرم هر 6 ساعت به مدت 7-10 روز تزریق عضلانی 

کودکان:

• در درمان سل به همراه سایر داروهای  ضد سل : 15-20 mg/kg/day
• در درمان سایر عفونت های باکتریایی:  5-10 mg/kg هر 6 ساعت تزریق عضلانی

• حساسیت مفرط نسبت به این دارو و سایر آمینوگلیکوزیدها
• در صورت ابتلا به میاستنی گراوا

• سردرد
•  لتارژی
• اتوتوکسیسیتی (وزوز گوش، ورتیگو، کاهش شنوایی)
• اسهال
• نفروتوکسیسیتی (شیوع آن کمتر از سایر آمینوگلیکوزیدها است)
• آگرانولوسیتوز گذرا
• درد، تحریک و آبسة استریل در محل تزریق
• واکنش افزایش‌حساسیت (راش، تب، کهیر، ادم آنژیونوروتیک، آنافیلاکسی)
•  عفونت ثانوی باکتریال یا قارچی
• بلوک عصبی ـ عضلانی
• توجه: درصورت ایجاد علایم اتوتوکسیسیتی، نفروتوکسیسیتی یا واکنش افزایش‌حساسیت؛ و یا درصورت ایجاد اسهال شدید بیانگر کولیت پسودومامبرانو، مصرف دارو باید قطع گردد.

• وزوز گوش
•  حساسیت مفرط
•  سرگیجه
•  یا از دست دادن قدرت شنوایی
• در صورت مصرف بیش از حد دارو
•  خس خس سینه وتنگی نفس شدید
•  سرفه های شدید
•  آبی شدن رنگ پوست
•  تب
•  خارش
•  تورم شدید زبان صورت و لبها
• ایجاد تغییر قابل توجه در تعادل
• احساس تحریک پذیری یا عصبی بودن
• احساس ضعف یا خستگی بیش از حد 
• تهوع و استفراغ شدید
• اسهال حتی پس از خاتمه درمان
• تغییر ناگهانی در بینایی
•  درد یا تحریک چشم ها
• بروز هر گونه راش پوستی
• عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری یا بدترشدن آن

• مصرف پنی‌سیلین‌ها در بیماران کلیوی تحت درمان با این دارو باعث غیرفعال شدن استرپتومایسین می‌گردد.
• مصرف بیهوش‌کننده‌های استنشاقی (اتر، سیکلوپروپان، هالوتان، نیتروس اکسید) یا مسدودکننده‌های عصبی ـ عضلانی (توبوکورارین، سوکسینیل‌کولین، دکامتونیوم) در طی درمان با استرپتومایسین احتمال بروز فلج تنفسی را تشدید می‌نماید.
• خطر ابتلا به سمیّت گوشی ناشی‌از مصرف این دارو بدنبال مصرف همرمان دیورتیک‌های حلقه‌ای (اتاکرینیک اسید، فورسماید) افزایش می‌یابد.
• خطر بروز سمیّت کلیوی ناشی‌از مصرف استرپتومایسین بدنبال مصرف همزمان داروهای نفروتوکسیک (سیس‌پلاتین) تشدید می‌گردد.

•  وزوز گوش
• حساسیت مفرط
• سرگیجه
•  از دست دادن قدرت شنوایی

گروه D:      
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

این دارو در شیر ترشح می‌شود. ولی باتوجه به اینکه جذب این دارو از دستگاه گوارش ناچیز است، بعید بنظر می‌رسد که مصرف آن در دوران شیردهی عوارضی به همراه داشته باشد.

اثر آنتی‌بیوتیکی :

این دارو یک باکتریوسید است که موجب مهار سنتز پروتئین توسط باکتری می‌شود.

• نیمه عمر: 3-2 ساعت
• دفع: این دارو از راه ادرار دفع می‌شود.