علائم و نشانه های پولیپ رحم عبارتند از:
•    خونریزی قاعدگی نامنظم (برای مثال داشتن قاعدگی مکرر، قاعدگی های غیر قابل پیش بینی از نظر طول مدت و شدت)
•    خونریزی بین دوره های قاعدگی
•    دوره های قاعدگی شدید
•    خونریزی واژینال پس از یائسگی
•    ناباروری

برخی از زنان فقط خونریزی خفیف یا لکه بینی دارند. سایر زنان ممکن است بدون علامت باشند.

عوامل هورمونی در ایجاد پولیپ رحم نقش دارند. پولیپ های رحم به استروژن حساس هستند. یعنی در پاسخ به استروژن در گردش رشد می کنند.
 

عوامل خطر ایجاد کننده پولیپ های رحم عبارتند از:
•    در حال یائسه شدن یا یائسه بودن
•    افزایش فشارخون
•    چاقی
•    دریافت تاموکسیفن (داروی مورد استفاده در سرطان پستان)
 

پولیپ های رحم ممکن است با ناباروری مرتبط باشند. اگر شما به پولیپ رحم مبتلا هستید و قادر به بچه دار شدن نیستید، خارج کردن پولیپ می تواند به باروری شما کمک کند اما در حال حاضر اطلاعات در این مورد قطعی نیست.
 

احتمالاً شما در ابتدا به پزشک عمومی یا متخصص زنان مراجعه خواهید کرد.

آنچه شما می توانید انجام دهید
•    هرنوع علائمی که دارید و زمان شروع آن ها را یادداشت کنید. حتی علائم نامرتبط را نیز بنویسید.
•    لیستی از داروها و مکمل های مصرفی خود تهیه کنید. دوز مصرف داروها را نیز یادداشت نمایید.
•    یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را با خود همراه ببرید. فرد همراه شما در یادآوری اطلاعات مهم می تواند به شما کمک کند.
•    یک  دفترچه یادداشت با خود همراه داشته باشید و اطلاعات مهم را در حین ملاقات با پزشک در آن یادداشت نمایید.
•    لیستی از سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید، تهیه کنید. این امر در یادآوری نکات مهم به شما کمک خواهد کرد.

در مورد پولیپ رحم سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید عبارتند از:
•    علل بروز علائم من چیست؟
•    چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟
•    آیا داروهایی برای درمان بیماری من وجود دارد؟
•    عوارض جانبی ناشی از مصرف این داروها چیست؟
•    تحت چه شرایطی شما انجام جراحی را توصیه می کنید؟
•    آیا پولیپ رحم می تواند بر روی توان باروری من تاثیر گذارد؟
•    آیا درمان پولیپ رحم سبب بهبود قدرت باروری من می شود؟
•    آیا پولیپ های رحم می توانند سرطانی باشند؟
در پرسیدن سایر سوالات خود از پزشک، تردید نکنید.

آنچه از پزشک باید انتظار داشته باشید
برخی سوالات که پزشک ممکن است از شما بپرسد، عبارتند از:
•    از چه زمانی علائم شما شروع شده است؟
•    هر چند وقت یکبار این علائم بروز می کنند؟
•    شدت علائم شما چیست؟
•    آیا عواملی وجود دارند که سبب بهبود این علائم شوند؟
•    آیا عواملی وجود دارند که سبب تشدید این علائم شوند؟
•    آیا شما در گذشته برای پولیپ های رحم یا پولیپ های سرویکس تحت درمان قرار گرفته اید؟
•    آیا شما از نظر باروری با مشکل روبرو هستید؟ آیا قصد بارداری دارید؟
•    آیا در خانواده شما سابقه سرطان پستان، روده بزرگ یا آندومتر وجود دارد؟
 

در موارد ذیل به پزشک مراجعه کنید:

•   خونریزی واژینال بعد از یائسگی

•   خونریزی بین دوره های قاعدگی

 •  خونریزی قاعدگی نامنظم

روش های تشخیصی:

اگر پزشک به وجود پولیپ رحم مشکوک شود، ممکن است یکی از روش های تشخیصی زیر را توصیه نماید:

•    سونوگرافی واژینال. یک ابزار بلند و باریک در داخل واژن گذاشته شده و تصاویری از رحم و داخل آن ایجاد می شود. پزشک توسط این روش می تواند یک پولیپ را به طور واضح مشاهده کند یا ممکن است پولیپ رحم را به عنوان یک ناحیه ضخیم بافت آندومتر شناسایی کند.

در یک روش مشابه که هیستروسونوگرافی یا سونوهیستروگرافی نامیده می شود، آب نمک (سالین) به داخل رحم، از طریق واژن و دهانه رحم و توسط یک لوله کوچک تزریق می شود. سالین در حفره رحم پخش شده و به این طریق پزشک می تواند در طی سونوگرافی به طور واضح تر داخل رحم را مشاهده نماید.

•    هیستروسکوپی. پزشک یک هیستروسکوپ نازک و انعطاف پذیر از طریق واژن و سرویکس به رحم وارد می کند. هیستروسکوپی امکان ارزیابی داخل رحم را فراهم می کند.

•    بیوپسی از آندومتر. پزشک ممکن است از طریق یک ساکشن کاتتر نمونه ای از رحم را جهت آزمایش بگیرد. بیوپسی از آندومتر در تائید یا رد وجود پولیپ های رحم نقش دارند.

اکثر پولیپ های رحم غیرسرطانی (خوش خیم) هستند. با این حال، برخی تغییرات پیش سرطانی رحم (هیپرپلازی آندومتر) یا سرطان های رحم می توانند به صورت پولیپ های رحم ظاهر شوند. پزشک احتمالاً پولیپ را خارج کرده و نمونه ای از بافت را به آزمایشگاه خواهد فرستاد تا وجود یا عدم وجود سرطان رحم مشخص شود.

روش های درمانی:

•   پولیپ های کوچک بدون علامت ممکن است خود به خود درمان شوند. درمان پولیپ های کوچک ضروری نیست مگر اینکه شما در معرض خطر ابتلا به سرطان رحم قرار داشته باشید.

•    جراحی. در حین هیستروسکوپی ابزارهای وارد شده به رحم از طریق هیستروسکوپ امکان خروج پولیپ را فراهم می سازند. ممکن است پولیپ های خارج شده برای ارزیابی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شوند.

داروهای هورمونی خاص مانند پروژستین و آگونیست های هورمون آزادکننده گنادوتروپین ممکن است سبب کاهش علائم شوند. اما دریافت این داروها در بهترین حالت یک راه حل کوتاه مدت است و علائم بعد از قطع مصرف دارو معمولاً باز می گردند.

اگر پولیپ رحم حاوی سلول های سرطانی باشد، پزشک با شما در مورد مراحل بعدی ارزیابی و درمان صحبت خواهد کرد. به ندرت پولیپ های رحم عود می کنند. در صورت عود، ممکن است شما درمان های بیشتری نیاز داشته باشید.