فتق باعث به وجود آمدن آماس و یا تورم در نزدیکی ناف می شود. این تورم می تواند به قطر 5-3 سانتیمتر باشد. اگر کودک شما مبتلا به فتق است، زمان گریه، سرفه و بازی های کششی توجه بیشتری به او داشته باشید، زیرا ممکن است برآمدگی در زمان آرامش و یا زمانی که به پشت دراز کشیده به طور کامل ناپدید شود.

فتق ناف کودکان معمولاً بدون درد است، در حالی که فتق در بزرگسالان معمولاً باعث احساس ناراحتی در ناحیه شکم می شود.
 

در طی بارداری بند ناف از یک فضای باز بسیار کوچک در ماهیچه های شکم جنین عبور میکند. این فضای باز بلافاصله بعد از زایمان بسته می شود. اگر بسته شدن آن به طور کامل صورت نگیرد، دیواره در ناحیه میانی شکم ضعیف شده و ممکن است سبب بروز فتق ناف در زمان زایمان و یا در طول زندگی فرد شود.

در بزرگسالان فشارهای شدید در ناحیه شکم می تواند باعث به وجود آمدن فتق ناف شود. برخی از عوامل محتمل در بروز فتق شامل:
•    چاقی
•    بلند کردن اجسام سنگین
•    سرفه های مکرر
•    چند قلو باردار بودن
•    وجود مایعات اضافه در فضای داخل شکمی (آسیت)
 

فتق ناف در نوزادان بسیار معمول است، به خصوص نوزادان نارس و نوزادانی که با وزن کمتر از نرمال به دنیا آمده اند. به نظر می رسد که احتمال فتق ناف در نوزادان سیاه پوست کمی بیشتر از دیگران است. احتمال بروز این شرایط در دختران و پسران به یک اندازه است. در بزرگسالان، اضافه وزن و چند قلو باردار بودن می تواند خطر بروز فتق ناف را بالا ببرد.
 

فتق ناف به ندرت در بچه ها عوارضی را به دنبال دارد. زمانی که بخش بیرون زده بافت روده، در شکاف ایجاد شده بین ماهیچه ها گیر افتاده و دیگر نتوانید آن را با دست به داخل حفره شکمی هل دهید، می تواند برای فرد عوارضی را به دنبال داشته باشد. این حالت سبب کاهش جریان خون در بخش تحت فشار می شود که تخریب بافت روده و درد در ناحیه شکم را به دنبال خواهد داشت. اگر خون رسانی به بخش مذکور به طور کامل قطع شود، بافت روده به طور کلی فاسد (gangrene) می شود. در این حالت عفونت ممکن است در تمامی حفره شکمی پخش شده و شرایط خطرناکی را برای فرد به وجود آورد.

احتمال انسداد روده در بزرگسالانی که فتق ناف دارند، بیشتر است. معمولاً برای درمان این شرایط به صورت اورژانسی جراحی انجام می شود.
 

اگر در خود و یا فرزندتان علائمی شبیه به فتق ناف مشاهده نمودید سریعاً از پزشک خود و یا متخصص کودکان وقت ملاقات بگیرید.

چگونه می توانید برای ویزیت آماده باشید
•    هر نشانه ای که در خود و یا کودکتان دیدید، با ذکر مدت زمان، یاداشت نمایید.
•    در صورتی که فتق شما گاهی ناپدید می شود عکسی از فتق خود به همراه داشته باشید.
•    برخی اطلاعات پزشکی شخصی خود را یادداشت کنید. شامل هر گونه بیماری و یا هر دارویی که مصرف می کنید.
•    سوالات خود را یادداشت نمائید.  مطمئن باشید که تمام سوالات خود را از پزشک پرسیده اید.
 

سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید

در اینجا به برخی از سوالات اصلی درباره فتق ناف اشاره می شود. در صورتی که سوالی غیر از این موارد نیز برای شما پیش آمد، در پرسیدن درنگ نکنید:

•    آیا من (یا فرزندم) به فتق ناف دچار هستیم؟
•    نقص ایجاد شده چقدر بزرگ است؟
•    آیا نیاز به انجام تست تشخیصی خاصی هست؟
•    اگر این مشکل قابل درمان است، شما چه درمانی را پیشنهاد می کنید؟
•    آیا در این مورد به جراحی نیازی هست؟
•    اگر فتق بهتر نشود، جراحی ضروری خواهد بود؟
•    چند وقت یکبار برای پیگیری وضع سلامت خود باید به پزشک مراجعه کنم؟
•    آیا احتمال بروز عواقب و عوارض خاصی در فتق ناف هست؟
•    چه علائمی می تواند نشانه خطر بوده و من باید به طور اورژانسی به آن توجه کنم؟
•    پس از گذشت چه مدت علائم فتق بدتر خواهد شد؟
•    آیا من (یا فرزندم) باید برخی فعالیت های خود را محدود کنیم؟
•    آیا نیازی هست که با یک متخصص مشورت کنم؟
 

آنچه باید از پزشک انتظار داشت

پزشک ممکن است سوالاتی از شما بپرسد، خودتان را برای پاسخ آماده کرده و حتی پاسخ ها را یادداشت کنید. در این صورت برای پرداختن به مواردی که برای شما مهمتر است، زمان بیشتری خواهید داشت:

•    چه علائم و نشانه هایی داشته اید؟
•    چه زمانی برای اولین بار متوجه این علائم شده اید؟
•    آیا علائم بوجود آمده به مرور زمان بدتر شده است ؟
•    آیا شما (یا فرزندتان ) درد دارید؟
•    آیا شما (یا فرزندتان) استفراغ داشته اید؟
•    آیا شغل و یا ورزش شما شامل بلند کردن اجسام سنگین و یا حرکت های کششی است؟ آیا به تازگی جسم بسیار سنگینی را از زمین بلند کرده اید؟
•    آیا شما (و یا فرزندتان) اخیرا با داروی خاصی تحت درمان بوده اید؟
•    در حال حاضر چه داروهایی را مصرف می کنید؟ شامل داروهای تجویز شده توسط پزشک و یا داروهای ساده و مکمل های غذایی و ویتامین ها.   
•    چه مواردی شما را نگران می کند؟

اگر شما به وجود فتق در کودکتان مشکوک هستید، به متخصص کودکان مراجعه کنید. در صورت مشاهده علائم زیر کودک شما به مراقبت ویژه نیاز دارد:
•    کودک شما درد دارد.
•    شروع به استفراغ می کند.
•    تورم حاصل از فتق تغییر رنگ داده، حساس شده و لمس کردن آن کودک را ناراحت می کند.

موارد فوق برای بزرگسالان نیز صدق می کند. اگر در نزدیکی ناف خود برآمدگی احساس می کنید، حتماً به پزشک مراجعه نمائید. در صورت احساس درد و ناراحتی در ناحیه تورم، شما نیاز به مراقبت های ویژه خواهید داشت. تشخیص و درمان به موقع، می تواند از بروز عوارض بعدی جلوگیری کند.
 

روش های تشخیصی:

فتق ناف در طی معاینات فیزیکی تشخیص داده می شود. گهگاه آزمایش خون و یا تصاویر x-ray نیز برای بررسی شرایط مورد استفاده قرار می گیرند.

روش های درمانی:

در اکثر موارد فتق ناف تا سن یک سالگی خود به خود برطرف می شود. همچنین پزشک ممکن است در طی تست های فیزیکی بتواند برآمدگی فتق را به داخل حفره شکمی هل دهد. هیچ گاه خودتان چنین کاری را انجام ندهید. برخی از افراد ادعا می کنند که فتق ناف با بستن سکه بر روی برآمدگی قابل درمان است. این کار کمکی نخواهد کرد و ممکن است سبب تجمع میکروارگانیسم ها و بروز عفونت در آن ناحیه شود.

معمولاً جراحی برای بچه ها زمانی انجام می شود که فتق بزرگ و یا بسیار دردناک باشد و یا:
•    پس از 1 یا 2 سالگی بزرگتر شده باشد.
•    تا سن 4 سالگی ناپدید نشده باشد.
•    سبب گیر افتادن روده و ایجاد انسداد در آن ناحیه شده باشد.

برای جلوگیری از عوارض احتمالی در بزرگسالان، معمولاً جراحی توصیه می شود. بخصوص زمانی که فتق ناف بزرگتر و دردناک شده باشد.  در طی جراحی، برش کوچکی در بخش پایین شکم ایجاد کرده و بافت فتقی شده به داخل حفره شکمی بازگردانده می شود و سپس بخش باز شده از دیواره شکم به هم دوخته می شود. بیشتر افراد چند ساعت پس از انجام جراحی از بیمارستان مرخص شده و دو تا چهار هفته بعد می توانند به فعالیت های طبیعی خود بازگردند. بازگشت فتق ناف پس از جراحی بسیار نادر است.