آنژیوگرافی عروق کرونر قلب تان را از جهات مختلف بررسی می کند، ولی در ابتدا برای بررسی عروق تنگ شده قلب تان (بیماری شریان های کرونری)، یافتن دلیل درد قفسه سینه و خطر حمله قلبی مورد استفاده قرار میگیرد.
آنژیوگرافی عروق کرونر گاهی به جای نوع قدیمی آن به منظور بررسی بیماری عروق کرونر نیز انجام می شود. برای افرادی که نسبتاً در معرض خطر بیماری عروق کرونر هستند، CT آنژیوگرافی نسبت به آنژیوگرافی معمول گزینه ی بهتری می باشد.
به طور معمول وقتی نیاز به بررسی انسداد در عروق قلب تان باشد، پزشک آنژیوگرافی از عروق کرونر را انجام می دهد. در آنژیوگرافی از عروق کرونر، یک کاتتر از طریق شریان کشاله ی ران به قلب هدایت می شود. رنگی که در اشعه X قابل مشاهده است به درون کاتتر تزریق شده و در نهایت منجر به تولید تصاویر از قلب تان می شود.
پزشک قادر به دیدن انسداد ها و نواحی تنگ شده عروق قلب تان در تصاویر می باشد. از آنجایی که کاتتر نزدیک قلب بوده، اگر انسدادها تشخیص داده شوند، پزشک می تواند از طریق آنژیوپلاستی بعد از آنژیوگرافی معمول انسدادها را نیز باز نماید. اگرچه بیشتر کسانی که آنژیوگرافی عروق کرونر انجام می دهند هیچگونه انسدادی ندارند.
در CT آنژیوگرافی، هیچ کاتتری در کشاله ی ران قرار نمی گیرد و ماده رنگی که از طریق CT اسکن قابل مشاهده است از طریق ورید دست یا بازو تزریق می شود. تصاویر اشعه X از قلب تان گرفته خواهد شد. چون هیچ کاتتری در این روش مورد استفاده قرار نمی گیرد، اگر درمانی جهت بهبود جریان خون به قلب تان نیاز باشد، عمل دیگری (آنژیوگرافی معمول از عروق کرونر) لازم الاجراست.
یک آزمایش دیگری که شباهت با CT آنژیوگرام دارد، اسکن کلسیمی عروق کرونر است. این روش از یک توموگرافی کامپیوتری خاص برای بررسی کلسیم موجود در عروق کرونری، که یک عامل خطر برای بیماری عروق کرونر است، استفاده می کند.