بسته به علت ریشه ای، برخی انواع نارسایی مزمن کلیه می توانند درمان شوند. اگرچه غالباً نارسایی مزمن کلیه درمانی ندارد. درمان شامل اقدامات کمک کننده در کنترل علائم و نشانه های نارسایی مزمن کلیه، کاهش عوارض، و کند ساختن فرایند بیماری می باشد. چنانچه کلیه های فرد به شدت آسیب دیده باشند، به درمان هایی برای بیماری پیشرفته کلیوی نیاز خواهد بود.
درمان علل ایجاد کننده نارسایی کلیوی:
پزشک ابتدا در جهت آهسته ساختن یا کنترل بیماری یا شرایط ایجاد کننده نارسایی کلیوی اقدام می کند. گزینه های درمان متفاوت اند و بستگی به علت ریشه ای ایجاد بیماری دارند؛ اما با این حال آسیب کلیوی می تواند تا شدت یافتن بیماری ادامه پیدا کند حتی زمانیکه شرایط ریشه ای، مانند پرفشاری خون، تحت کنترل قرار گرفته باشند.
درمان عوارض نارسایی کلیه:
عوارض نارسایی کلیه بایستی تحت کنترل قرار بگیرد تا فرد احساس راحتی بیشتر کند. درمان ها عبارتند از:
• درمان پرفشاری خون: این احتمال وجود دارد که بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، افزایش فشارخون بالا را تجربه کنند. پزشک داروهای پایین آورنده فشار خون را توصیه خواهد کرد، که اغلب شامل داروهای مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE) یا بلوکرهای گیرنده آنژیوتانسین 2 می شود تا بدین طریق از عملکرد کلیوی محافظت به عمل آید. داروهای فشارخون بالا می توانند درابتدا عملکرد کلیه را کاهش داده و سطوح الکترولیت ها را تغییر دهند، سپس بیمار تست های مکرر خون خواهد داشت تا شرایط وی کنترل شود. همچنین پزشک یک رژیم غذایی کم نمک نیز توصیه خواهد کرد.
• داروهای کاهنده سطوح کلسترول: در این مورد پزشک داروهایی به نام استاتین ها را تجویز می کند تا کلسترول خون بیمار را کاهش دهد. معمولاً بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، سطوح بالای کلسترول نوع بد را تجربه می کنند، شرایطی که می تواند منجر به افزایش ریسک بیماری قلبی شود.
• داروهای درمانی آنمی (کم خونی): در برخی شرایط خاص، پزشک مکمل های هورمون اریتروپویتین را تجویز می کند و برخی اوقات نیز این تجویز با آهن اضافه همراه است. مکمل های اریتروپویتین می تواند تولید سلول های قرمز خون بیشتری را منجر شود، که درمان خستگی و ضعف مرتبط با آنمی را به همراه دارد.
• داروهای درمانی برای اِدم: احتمال احتباس مایعات درافراد مبتلا به نارسایی کلیه وجود دارد؛ این حالت می تواند منتهی به تورم در بازوها و پاها و یا پرفشاری خون شود. داروهایی تحت عنوان دیورتیک ها می توانند به حفظ تعادل مایعات در بدن کمک کنند.
• داروهای محافظت کننده از استخوانها: احتمالاً پزشک کلسیم و ویتامینD تجویز خواهد کرد تا از ضعف استخوانی پیشگیری کرده و ریسک شکستگی را کاهش دهد. همچنین ممکن است شما داروهایی در جهت کاهش مقدار فسفات در خون دریافت کنید که منجر به افزایش مقدار کلسیم در دسترس برای استخوان ها می شود.