در بیشتر موارد، کرامپ های شبانه بدون علت واضح رخ می دهد و معمولاً بی ضرر است. به طور کلی، کرامپ های شبانه در پا با خستگی عضلات و مشکلات عصبی در ارتباط است. خطر بروز این مشکل با افزایش سن بیشتر می شود. زنان باردار نیز احتمال بیشتری برای تجربه این نوع از کرامپ ها را دارند. در موارد نادر، کرامپ های شبانه پا می تواند با اختلالات زمینه ای از جمله بیماری شریان های محیطی (که در آن شریان های باریک شده سبب کاهش خونرسانی به اندام ها می شوند) دیابت یا تنگی نخاعی مرتبط باشد. برخی داروها، به ویژه آهن داخل وریدی، استروژن ها و ناپروکسن با کرامپ های شبانه پا مرتبط اند.
گاهی سندرم پای بیقرار با کرامپ های شبانه پا اشتباه می شود اما این دو شرایط متفاوتی هستند. به طور کلی، درد ویژگی بارز سندروم پای بی قرار نیست، اما این سندروم می تواند به کرامپ های شبانه پا نیز منجر شود.
سایر شرایطی که می تواند با کرامپ های شبانه پا در ارتباط باشد، عبارتند از:
اختلالات ساختاری
• بیماری شریان های محیطی
• تنگی نخاعی
داروها و اقدامات پزشکی
• داروهای فشارخون
• دیورتیک ها
• ضدبارداری های خوراکی
• داروهای کاهنده کلسترول (استاتین ها)
• دیالیز
سایر شرایط
• دِهیدراسیون (بی آبی)
• اسهال
• خستگی عضلانی
• آسیب های عصبی، ناشی از مواردی مثل درمان سرطان
• استئوآرتریت
• بیماری پارکینسون
• بارداری
بیماری های متابولیک
• بیماری آدیسون (ناکارآمدی آدرنال)
• سیروز
• هیپرتیروئیدیسم (پرکاری تیروئید)
• هیپوتیروئیدیسم (کم کاری تیروئید)
• بیماری مزمن کلیوی
• دیابت نوع 1 و 2