خونریزی‌های غیر معمول رحم

خونریزی غیر معمول واژن

خونریزی غیر معمول واژن عبارت از هر نوع خونریزی است که مربوط به قاعدگی نباشد. این خونریزی‌ها شامل ترشحات اندک خون بین دوره‌های قاعدگی نیز می‌باشد. به علاوه خونریزی‌های شدید قاعدگی نیز غیر معمول محسوب می‌شود.
وقتی که لایه‌های پوششی واژن می‌ریزد، خونریزی معمول واژن یا قاعدگی (هر 35-21 روز) رخ می‌دهد که نشان دهنده شروع دوره تولید مثل است. دوره‌ها یا پریودهای قاعدگی برای چند روز یا یک هفته ادامه پیدا می‌کنند. مایع خارج شده می‌تواند رقیق یا غلیظ باشد که در هر دو شکل معمول است. دوره‌های قاعدگی معمولاً در سن کمتر از 20 سال و بیشتر از 40 سال طولانی‌تر هستند و مایع خارج شده از واژن غلیظ‌تر است.
خونریزی غیر معمول واژن می‌تواند مربوط به مشکلی در سیستم تولید مثل (مشکل زنانه) و یا مشکلی در سلامت عمومی فرد باشد و یا به دلیل مصرف برخی داروها ایجاد شود. اگر بیمار در حال گذار به دوران یائسگی باشد (12 ماه متوالی بدون پریود قاعدگی) هر گونه خونریزی واژن می‌تواند نشانه نگران کننده‌ای باشد.
داخل رحم دو لایه وجود دارد. لایه نازک‌ داخلی، اندومتریوم (Endometrium) است. لایه‌ ضخیم‌تر، میومتریوم (Myometrium) نام دارد. هر ماه اندومتریوم ضخیم شده و آماده حاملگی می‌شود. در صورتی که حاملگی رخ ندهد، لایه پوششی اندومتریوم فرو می‌ریزد و از رحم خارج می‌شود. بعد از یائسگی رشد و فرو ریختن لایه پوششی متوقف خواهد شد.
عوامل ایجاد خونریزی‌های غیر معمول واژن

خونریزی غیر معمول واژن ناشی از عوامل متعددی می‌باشد. از این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    آدنومیوسیس (Adenomyosis)
    سرطان دهانه رحم (Cervical Cancer)
    عفونت دهانه رحم (Cervicitis)
    بیماری سلیاک (Celiac Disease)
    کلامیدیا (Chlamydia)
    حاملگی خارج از رحم
    سرطان اندومتریال
    هایپرپلاژیا
    پولیپ‌های اندومتریال
    عفونت اندومتریال (Endometrial Polyp)
    افزایش یا کاهش سطح هورمون‌ها
    سوزاک
    کم کاری تیروئید (Hypothyroidism)
    پُرکاری تیروئید (Hyperthyroidism)
    تجهیزات پیشگیری از حاملگی داخل رحمی
    خونریزی شدید حین قاعدگی
    سقط جنین
    سرطان تخمدان
    کیست‌های تخمدان
    بیماری التهابی لگنی
    پیش یائسگی
    سندرم کیست‌های تخمدان
    حاملگی
    سیکل‌های بی‌نظم تخمدان
    بیماری‌های سیستمی مانند بیماری‌های کلیه و کبد
    سوء استفاده جنسی
    رابطه جنسی
    توقف مصرف قرص‌های ضد بارداری و استفاده از روش‌های هورمونی جایگزین
    عوارض جانبی تاماکسیفن (Tamoxifen)
    ترومبوسیتوپنیا (Thrombocytopenia) (تعداد کم پلاکت خون)
    فیبروئید رحم (Fibroids)
    پولیپ رحم
    سارکومای رحم
    آتروفی واژن
    سرطان واژن
    آسیب واژن
    عفونت واژن
    بیماری فون ویلبراند

مراجعه به پزشک

برای خونریزی‌های غیر معمول واژن باید در شرایط زیر به پزشک مراجعه کرد:

    زنانی که بعد از دوران یائسگی بدون داشتن هیچگونه درمان هورمونی دچار خونریزی واژن شده‌اند.
    زنانی که بعد از دوران یائسگی درمان‌های هورمونی دوره‌ای دارند، خونریزی واژن را تجربه می‌کنند. این خونریری مشابه دوران قاعدگی بوده و در شرایطی که از این حد تجاوز ‌کند باید به پزشک مراجعه کرد.
    زنانی که بعد از دوران یائسگی درمان‌های هورمونی مداوم دارند، خونریزی رقیق و بی‌قاعده‌ای را در 6 هفته اول تجربه می‌کنند. اگر خونریزی برای مدت بیشتری ادامه داشته باشد حتماً باید به پزشک مراجعه کرد.
    دخترانی که هیچگونه علائم بلوغ نداشته و کمتر از 8 سال سن دارند، در صورت خونریزی واژن باید تحت معاینه قرار گیرند.

بروز موارد زیر معمولاً عادی است اما در این شرایط باید با پزشک مشورت نمود:

    در دختران تازه متولد شده ممکن است در ماه اول خونریزی واژن مشاهده شود.
    دختران در اوایل قاعدگی ممکن است در سال اول دوره‌های بی‌قاعده‌ای را تجربه کنند. به علاوه در چند روز قبل از قاعدگی، قطرات روشنی از خون را مشاهده می‌کنند.
    زنانی که قرص‌های ضد بارداری مصرف می‌کنند، در چند ماه اول قطراتی از خون را مشاهده می‌کنند.
    زنانی که نزدیک دوره یائسگی هستند ممکن است پریودهای بی‌قاعده و شدیدی را تجربه کنند. برای کاهش علائم می‌توانید با پزشکتان مشورت کنید.

درمان

برای خانم‌های جوانی که در سال‌های ابتدایی قاعدگی هستند معمولاً نیازی به درمان نیست مگر اینکه علائم بسیار شدید باشد و در اثر خونریزی شدید به کم خونی مبتلا شوند. در دیگر موارد، هدف کنترل دوره قاعدگی است. روش‌های درمان اولیه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

    استفاده از قرص‌های ضد بارداری یا پروژسترون
    تجهیزات داخل رحمی که از خود پروژسترون آزاد می‌کنند.
    استفاده از ایبوپروفن یا ناپروکسن قبل از شروع پریود
    تجویز داروهای حاوی آهن که از کم خونی جلوگیری می‌کند.
    اگر تمایل به حامله شدن وجود داشته باشد می‌توان تخمک‌گذاری را نیز در نظر گرفت.

در زنانی که علائم شدیدی داشته و با درمان‌های ذکر شده بهبود نیابند، چنانچه بیمار دیگر تمایلی به بارداری نداشته باشد می‌توان از روش‌های جراحی برای برداشتن ساختار غیر معمول رحم مانند فیبروئید یا پولیپ استفاده کرد:

    زنانی که وضع حمل داشته و خونریزی ‌شدید دوران قاعدگی را تجربه می‌کنند می‌توانند از جراحی برداشتن لایه اندومتریال (Endomerial Ablation) بهره ببرند. طی این جراحی، بیمار تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی قرار گرفته و با استفاده از سرما، گرما و یا لیزر لایه پوششی رحم از بین برده می‌شود.
    برای برداشتن فیبروئید می‌توان از روش‌های جراحی چون میومکتومی (Myomectomy) استفاده کرد و یا از کاهش خونرسانی به فیبروئید (به طور مثال توسط آمبولیزاسیون شریان رحمی) استفاده نمود.

منبع:

http://iromloo.com

تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.