جراحی بازسازی پستان جهت بهبود ظاهر پستان بعد از ماستکتومی (عمل جراحی سرطان پستان) انجام می‌شود. در این عمل سعی بر آن است که بافت سرطانیِ برداشته شده، تا حد امکان بازسازی شود و پستان‌ها به شکل و اندازه قبلی خود بازگردند. جراح در بیشتر موارد تلاش می‌کند تا نوک پستان و هاله آن را نیز بازسازی کند تا از فشار روانی ناشی از نقص عضو بیمار بکاهد. در بیشتر خانم‌هایی که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته‌اند انجام این جراحی امکان‌پذیر است. با وجود اینکه جراحی ترمیمی پستان می‌تواند همزمان با ماستکتومی انجام شود اما اغلب بیماران تصمیم می‌گیرند که زمان این عمل را به بعد از بهبود محل جوشگاه و پایان رادیوتراپی موکول کنند.
تکنیک‌های مختلفی برای بازسازی و ترمیم بافت پستان وجود دارد که می‌توانید با توجه به شرایط خود و پس از مشورت با جراح، مناسب‌ترین گزینه را انتخاب کنید. دو تکنیک اصلی برای ترمیم پستان عبارتند از:
کاشت پروتز: استفاده از پروتزی که معمولاً از سالین (سرم نمکی) پُر شده و یا از ژل سیلیکون و یا ترکیبی از هر دو است.
گرافت اتولوگوس: استفاده از بافت بخش دیگری از بدن (فلاپ) که معمولاً از شکم، بخش داخلی ران یا پشت برداشته می‌شود. برای ایجاد نتیجه بهتر در این روش ترمیمی ممکن است از پروتز نیز استفاده شود.
به علاوه، در صورت درخواست بیمار برای ایجاد هاله و بازسازی نوک پستان ممکن است یک جراحی سرپایی دیگر صورت گیرد که در این عمل از پیوند پوست یا تاتو کمک گرفته می‌شود.
زمان مناسب برای انجام جراحی
پیش از جراحی
پیش از عمل جراحی از شما خواسته می‌شود:
- برای چک آپ کامل، آزمایش خون دهید.
- داروهای خاصی مصرف کنید یا مصرف داروهای فعلی خود را تعدیل کنید.
- سیگار کشیدن را کنار بگذارید.
- از مصرف آسپرین، داروهای ضد انعقادی و مکمل‌های گیاهی که باعث رقیق شدن خون می‌شود، خودداری کنید.
حین جراحی:
بیهوشی: از آنجا که مدت زمان عمل بیش از یک ساعت است، بازسازی بافت پستان با بیهوشی کامل انجام می‌شود.
برداشتن فلاپ: این مرحله شامل جایگزینی نسج پستان با پوست و نسج زیر جلدی برداشته شده از بافت پایین شکم (زیر ناف) بوده و یا شامل جایگزینی نسج پستان با پوست و نسج زیر جلدی و عضله برداشته شده از پشت قفسه سینه می‌باشد.
باز کردن فضای کافی به منظور کاشت پروتز یا فلاپ از طریق کشیدن نسج پستان: جهت ایجاد فضای کافی برای قرارگیری پروتز در حالتی که کل بافت پستان برداشته شده است، ابتدا وسیله‌ای به نام متسع کننده را در زیر پوست و عضله پستان قرار می‌دهند. این وسیله مانند بادکنک کاملاً خالی است که هر چند روز مقداری سرم نمکی داخل آن تزریق می‌شود. بنابراین با افزایش حجم بادکنک، پوست به تدریج باز شده و فضای کافی برای قرارگیری پروتز ایجاد خواهد شد. بعد از آن، متسع کننده خارج شده و پروتز به جای آن قرار می‌گیرد.
اتولوگوس و یا کاشت پروتز: بسته به روش انتخابی، بافت بدن خود بیمار و یا پروتز برای جایگزینی با نسج سرطانی برداشته شده، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پس از جراحی:
بعد از عمل، یک یا دو دِرن پلاستیکی در محل جراحی قرار داده می‌شود تا خون و ترشحات را خارج کند. به طور معمول دِرن برای مدت دو هفته باقی می‌ماند. معمولاً محل زخم جراحی پانسمان شده و یک بانداژ مخصوص دور بدن پیچیده می‌شود. اغلب بیماران درد کمی در ناحیه جراحی شده دارند. خواب رفتگی و احساس کشیدگی در اطراف سینه و زیر بغل نیز امری طبیعی است. بعد از جراحی، انجام معاینات دوره‌ای برای اطمینان از روند مؤثر بازسازی ضروری می‌باشد.
منبع:
http://samankhoshini.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.