• بیماری های اعصاب و روان

Tablets: 4 mg

• تخفیف تیک های صوتی و حرکتی در بیماران مبتلا به اختلال توره

• اسکیزوفرنی (Schizophrenia)‎

• بالغین: ابتدا، روزانه 2-1 mg  از راه خوراکی تجویز می‌شود و سپس درصورت نیاز می‌توان دوز دارو را یک روز درمیان افزایش داد.در مبتلایان به اسکیزوفرنی مزمن هنگام شروع درمان mg/day 2-4 یک بار در روز (صبح) مصرف می شود و سپس در صورت نیاز و تحمل بیمار افزایش می یابد.
• کودکان: mcg/kg/day 50 مصرف می شود که در صورت نیاز و تحمل بیمار افزایش می یابد.

• حساسیت مفرط نسبت به دارو
• سابقه آریتمی
• دپرسیون شدید و توکسیک  CNS
• کوما

• علایم و نشانه‌های شبیه پارکینسون
• خواب‌ آلودگی
• سردرد
• بی‌خوابی
• سایرعلایم و نشانه‌های اکستراپیرامیدال (دیستونی، آکاتازی، هیپررفلکسی، اپیستوتونوس، کریز اکولوژریک)
• دیسکینزی تاردیو
• اختلالات رفتاری
• تغییرات ECG  (طولانی شدن فاصلهQT )
• هیپوتانسیون
• هیپرتانسیون
• تاکیکاردی
• بثورات جلدی
•  تعریق
• اختلالات بینایی
• خشکی دهان
• یبوست
• ایمپوتانس
• تکرر ادرار
• سندرم نورولپتیک بدخیم
• رژیدیتی عضلانی

• در صورت مصرف بیش از حد تجویز شده دارو
• در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان صورت لبها، خس خس سینه و تنگی نفس شدید و آبی شدن رنگ پوست
• تغییر در افکار، تصمیم گیری و یا منطق
• افزایش ضربان قلب
• گیجی شدید و یا غش کردن
• تغییر عمده در تعادل
• عدم توانایی در حرکت به راحتی گذشته، سفتی حرکات، لرزش شدید
• اضطراب و بی قراری شدید
• خستگی یا ضعف شدید
• عدم توانایی ادرار کردن
• عدم بهبود علائم بیماری و یا بدتر شدن آن علائم
• هرنوع کهیر و راش پوستی

• مصرف همزمان این دارو با دیزوپیرامید، پروکائین آمید، کینیدین و سایر داروهای ضدآریتمی، فنوتیازین‌ها و سایر داروهای ضدسایکوز و داروهای ضدافسردگی ممکن است منجر به اختلال هدایت قلبی، طولانی‌ شدن فاصلة  QT  و آریتمی‌های خطرناک گردد. 
• مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدتشنج نظیر کاربامازپین، فنوباربیتال و فنی‌توئین ممکن است منجر به بروز تشنج گردد. در این موارد باید دوز این داروها افزایش یابد. 
• مصرف همزمان این دارو با آمفتامین‌ها و متیل‌ فنیدات، ممکن است منجر به بروز تیک‌های شبیه سندرم تورت گردد و یا تیک‌های موجود تشدید شود. 
• مصرف همزمان این دارو با داروهای مضعف دستگاه عصبی مرکزی نظیر الکل، آنالژزیک‌ها، داروهای ضداضطراب، باربیتورات‌ها، نارکوتیک‌ها، سولفات منیزیم وریدی، ترانکولایزرها و بیحس‌ کننده‌های عمومی، اسپاینال و اپی‌دورال، ممکن است منجر به آرامش بیش‌ از حد و دپرسیون تنفسی گردد.

• دارو را دقیقاً مطابق تجویز مصرف نموده و از دو برابر کردن دوز دارو و یا مصرف آن به همراه سایر داروها و یا قطع ناگهانی مصرف دارو خودداری نمایید. 
• برای ایجاد پاسخ درمانی نسبت به دارو، چند هفته زمان لازم است. 
• قبل‌ از مصرف هر نوع دارو با پزشک مشورت نمایید. 
• جهت مقابله با خشکی دهان می توانید از آدامس یا آبنبات استفاده نمایید.
• از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز نمایید. 
• جهت پیشگیری از خواب‌آلودگی در خلال روز، دارو را به هنگام خواب مصرف نمایید. 
• تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

بی‌خطر بودن مصرف این دارو در دوران شیردهی ثابت نشده است.

مکانیسم اثر:

اثر ضدسایکوز: مکانیسم اثر دقیق این دارو شناخته نشده است. به‌ نظر می‌رسد این دارو گیرنده‌های پره‌سیناپتیک و پست‌سیناپتیک دوپامین در CNS را مهار می‌کند. این دارو همچنین دارای اثرات آنتی‌کولینرژیک، ضداستفراغ و ضداضطراب نیز می‌باشد.

• نیمه عمر: 55 ساعت.
• دفع: این دارو از طریق ادرار دفع می‌شود.