• بیماری های گوارشی

• Tablet: 200mg
• Syrup: 200mg/5ml
• Injection: 200mg/2ml

• سایمتیدین‌ در درمان‌ کوتاه‌ مدت‌ زخمهای‌ فعال‌ دوازدهه‌ یا زخم های فعال فعال و خوش خیم معده
• حالات‌ مرضی‌ ترشح‌ بیش‌ از حد اسید معده‌ مانند سندروم‌ زولینگر ـ الیسون‌
•  مواردی‌ که‌ کاهش‌ اسید معده‌ برای‌ آن‌ مفید است‌، مانند جراحی‌ دستگاه‌ گوارش‌ مورد استفاده‌ قرارمی‌گیرد.

• سوء هاضمه (Indigestion)‎
• زخم پپتیک (Peptic ulcer)‎
• ورم معده (گاستریت) (Gastritis)‎
• عفونت هلیکوباکتر پیلوری (Helicobacter pylori infection)‎
• ریفلاکس معده به مری (Gastroesophageal reflux disease (GERD))‎
• سوزش سر دل (Heartburn)‎

•  در درمان‌ زخم‌ خوش خیم دوازدهه‌ و معده  400 میلی‌ گرم‌ دو بار درروز (صبح‌ و موقع‌ خواب‌)) یا 800 میلی گرم هنگام خواب برای حداقل چهار هفته . در صورت نیاز می توان مقدار مصرف را تا حداکثر 4 بار در روز افزایش داد.
• برای درمان نگهدارنده 400 میلی گرم 2 بار در روز یا موقع خواب برای مدت طولانی مصرف می شود.
• در ریفلاکس ازوفاژیت، 400 میلی گرم روزانه چهار بار به مدت 4 تا 8 هفته
• پروفیلاکسی زخم های وابسته به استرس 200 تا 400 میلی گرم هر 4-6 ساعت
• به منظور کاهش اسید معده 400 میلی گرم در ابتدا و حداکثر 400 میلی گرم هر چهار ساعت در صورت نیاز
• در اعمال جراحی 400 میلی گرم 90 تا 120 دقیقه قبل از بی هوشی عمومی
• در سندروم روده کوتاه 400 میلی گرم روزانه 2 بار 

حساسیت به سایمتیدین

• سرگیجه
• کنفوزیون
• سردرد
• دپرسیون
• برادیکاری
• یرقان
•  اسهال
•  نفریت بینابینی
•  ناتوانی جنسی برگشت‌پذیر
•  احتباس ادراری
•  ژنیکوماستی خفیف
• آگرانولوسیتوز (نادر)
•  نوتروپنی (نادر)
• ترومبوسیتوپنی
•  آنمی آپلاستیک
• راش
•  واکنش آلرژیک
•  درد در محل تزریق عضلانی
•  تب (نادر)
• کهیر

• بروز خونریزی غیر معمول یا کبود شدن پوست
• احساس تپش قلب شدید و در سینه
• قیری‌شدن رنگ مدفوع
•  تب
• زخم‌های دهانی
•  اسهال
•  سرگیجه
• راش
• تیرگی‌شعور
•  تهوع 

• جذب‌ سایمتیدین در حضور آنتی‌ اسیدها کاهش‌ می‌یابد.
• متابولیسم‌ داروهای‌ ضد انعقاد خوراکی‌، بنزودیازپین‌ها به‌ خصوص‌ کلردیازپوکساید و دیازپام‌، مترونیدازول‌، فنی‌توئین‌، پروپرانولول‌ و گزانتین‌ها درصورت‌ مصرف‌ همزمان‌ با سایمتیدین‌ کاهش‌ می‌یابد.
• سایمتیدین‌ ممکن‌ است‌ دفع‌ پروکائین‌ آمید، آمیودارون‌ و کینیدین‌ را کاهش‌ دهد.
• این دارو می‌تواند خواص سرکوب‌کنندگی کارموستین را بر مغز استخوان تقویت نماید.
• مصرف سیگار در طی درمان با این دارو باعث کاهش اثرات درمانی آن می‌گردد.

• بهتر است‌ این‌ دارو با هر وعده‌ غذا و قبل‌ از خواب‌ مصرف‌ شود.
• احتمال‌ تشدید درد مفاصل‌ پس‌ ازتزریق‌ دارو وجود دارد.
•  آمپول‌ تزریقی‌ سایمتیدین‌ با سرم های‌ تزریقی‌ سازگار است‌.
•  تزریق‌ وریدی‌ مقادیر زیاد این‌ دارو توصیه‌ نمی‌شود زیرا خطر بروز اریتمی‌ قلبی‌ وجود دارد.
•  کشیدن‌ سیگار موجب‌ کاهش‌ اثر این‌ دارو می‌شود.
• در طی درمان از مصرف الکل، ترکیبات حاوی آسپرین و غذاهایی که باعث تحریک دستگاه گوارش می‌شوند، خودداری نمایید.
• مصرف این دارو باعث خواب‌آلودگی و سرگیجه می‌شود تا مشخص نشدن اثر دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.

گروه B:     
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

این دارو در شیر مادر ترشح می‌شود. مصرف این دارو در زنان شیرده توصیه نمی‌گردد.

نحوه اثر ضداولسر:

مهار اثر هیستامین روی گیرندة  H2  در سلولهای پاریتال معده

• نیمه عمر: 2 ساعت (در موارد آسیب کلیوی افزایش می‌یابد).
• دفع: این دارو به‌طور عمده از راه کلیه و به مقدار کم از طریق مدفوع دفع می‌شود.