بررسی ها نشان می دهد بیشتر از یک چهارم جمعیت جهان به اضافه وزن مبتلا هستند. اضافه وزن و چاقی سلامت افراد را در معرض خطر قرار داده و احتمال ابتلا به بیماری های مزمن مانند پرفشاری خون، دیابت، بیماری های قلبی – عروقی و برخی از انواع سرطان ها را افزایش می دهد. با این حال، ارتباط بین نمایه توده بدنی (BMI) و مرگ و میر به خوبی مشخص نشده است. بنابراین به تازگی در مطالعه ای تاثیر اضافه وزن و چاقی بر خطر مرگ و میر ناشی از تمام علل و مرگ و میر ناشی از علل خاص در بیش از 225 هزار مرد و زن بررسی شده است. بدین منظور حداکثر نمایه توده بدنی شرکت کنندگان در طی 16 سال مشخص شد و سپس اثر آن بر خطر مرگ طی 12 سال پیگیری بررسی شد.
شرکت کنندگان هر 2 سال یک بار پرسشنامه ای را در مورد وزن، سبک زندگی (شامل رژیم غذایی، استعمال سیگار و ورزش)، مشکلات مربوط به سلامتی و داروهایی که دریافت می کردند، تکمیل می کردند. اطلاعات مربوط به قد افراد تنها در پرسشنامه اول سوال شده بود. BMI 25 تا 9/29 اضافه وزن، 30 تا 9/34 چاقی درجه 1 و ≥ 35 چاقی درجه 2 تعریف شد. BMI شرکت کنندگان از تقسیم وزن بر مجذور قد به دست آمد.
در طول دوره پیگیری بیش از 32500 نفر فوت کردند. پرونده های پزشکی و گواهی فوت به منظور تائید علل مرگ این افراد مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد در افرادی که با توجه به حداکثر BMI خود به اضافه وزن یا چاقی مبتلا بودند خطر مرگ و میر ناشی از تمام علل و مرگ ناشی از بیماری قلبی - عروقی، سرطان و بیماری های تنفسی بیشتر بود. این اثر در کسانی که سن کمتر از 70 سال داشتند قوی تر بود.
نکته عملی: نتایج این مطالعه نشان می دهد که به منظور کاهش خطر مرگ و میر باید از سبک زندگی سالم پیروی نموده و وزن را در محدوده طبیعی حفظ کرد.
منبع:
Edward Yu et al. "Weight History and All-Cause and Cause-Specific Mortality in Three Prospective Cohort Studies". Annals of Internal Medicine, 2017.
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.