فشارخون پایین

Low blood pressure

فشارخون پایین که هیپوتانسیون نیز نامیده می شود، با وجود اینکه در بیماران مبتلا به پرفشاری خون مناسب به نظر می رسد اما در برخی افراد می تواند باعث علایمی مانند سرگیجه و غش شود. در موارد شدید فشارخون پایین می تواند کشنده نیز باشد.

با وجود اینکه فشارخون در افراد مختلف می تواند متفاوت باشد، معمولاً فشارخون سیستولیک (عدد بالای فشار) 90 میلی متر جیوه یا کمتر و فشارخون دیاستولیک (عدد پایین فشار) 60 میلی متر جیوه یا کمتر، فشارخون پایین در نظر گرفته می شود.

علل فشارخون پایین می تواند محدوده وسیعی از دهیدراسیون (کم آبی و از دست دادن آب بدن) تا بیماری های خطرناک یا جراحی های مختلف را شامل گردد. فشارخون پایین قابل درمان است اما مهم این است که علت این افت فشار مشخص شده و درمان شود.
 

در برخی بیماران، فشارخون پایین می تواند نشانه یک بیماری باشد؛ به ویژه اگر افت فشار به صورت ناگهانی رخ دهد یا با علایم و نشانه های زیر همراه باشد:
•    سرگیجه یا احساس سبکی سر
•    غش (سنکوپ)
•    اختلال در تمرکز
•    تاری دید
•    تهوع
•    پوست سرد و رنگ پریده
•    تنفس سریع و سطحی
•    افسردگی
•    تشنگی

 


 

فشارخون اندازه گیری فشار داخل شریان های شما در طول زمان های استراحت و فعالیت قلب طی یک ضربان قلب می باشد:


•    فشار سیستولیک. عدد اول فشارخون (عدد بالا) که نشان دهنده مقدار فشاری است که قلب در زمان پمپاژ کردن خون به داخل شریان ها تولید می کند.


•    فشار دیاستولیک. عدد دوم فشارخون ( عدد پایین) ناشی از فشار داخل شریان ها در زمان های استراحت بین ضربان های قلب می باشد.


مقدار طبیعی فشارخون در حال حاضر برابر یا کمتر از 120 بر روی 80 ملی متر جیوه یا به عقیده بسیاری از متخصصین 115 بر روی 75 میلی متر جیوه شناخته شده است.

اگرچه شما در هر زمانی می توانید به طور دقیق فشارخون خود را اندازه گیری کنید، فشارخون در زمان های مختلف یکسان نخواهد بود. فشارخون ممکن است در زمان کوتاهی حتی در برخی موارد از یک ضربان قلب تا ضربان بعدی متغیر باشد. میزان فشارخون بستگی به موقعیت نشستن فرد، ریتم تنفس، میزان استرس، وضعیت جسمی، داروهای مصرفی بیمار، غذاها و مایعات مصرفی و زمان اندازه گیری فشارخون دارد.
 

چگونه فشارخون کاهش پیدا می کند؟

فشارخونی که برای شما فشار کم محسوب می شود ممکن است برای فرد دیگری طبیعی باشد. اغلب پزشکان تنها زمانی به افت فشارخون توجه می کنند که این افت فشار مزمن یا ناگهانی با علایم قابل توجهی همراه باشد.

برخی از متخصصین فشارخون پایین را فشار سیستولیک زیر 90 یا فشار دیاستولیک زیر 60 تعریف می کنند اما شما باید به هر دو عدد فشارخون توجه کنید تا بتوانید افت فشار خود را تشخیص دهید. به عنوان مثال اگر فشارخون سیستولیک 115 باشد اما فشار خون دیاستولیک 50 باشد این به عنوان افت فشار تلقی می شود.

افت ناگهانی فشار نیز می تواند خطرناک باشد. تغییر 20 میلی متر جیوه (به عنوان مثال افت فشار سیستولیک از 110 به 90 ) می تواند باعث سرگیجه و غش شود زیرا خون کافی به مغز نمی رسد. همچنین افت فشار به ویژه در موارد خونریزی کنترل نشده، عفونت های شدید یا واکنش های آلرژیک می تواند کشنده باشد.

معمولاً ورزشکاران و افرادی که ورزش منظم انجام می دهند فشارخون کمتر و ضربان قلب کندتری نسبت به افراد عادی دارند. بنابراین به طور کلی سعی کنید مصرف دخانیات نداشته باشید، تغذیه سالمی داشته باشید و وزن خود را در محدوده وزن مطلوب حفظ کنید.

اما در برخی موارد فشار خون پایین می تواند یک نشانه خطرناک و حتی مرگ آور باشد.

 

شرایطی که می توانند باعث افت فشار خون شوند

شرایطی که می توانند باعث افت فشارخون شوند عبارتند از:
•    بارداری. به دلیل این که در دوران بارداری میزان حجم خون به سرعت افزایش می یابد احتمال افت فشار در دوران بارداری وجود دارد. در طول 24 هفته اول دوران بارداری، معمولاً فشار خون سیستولیک به میزان 5 تا 10 میلی متر جیوه و فشارخون دیاستولیک به میزان 10 تا 15 میلی متر جیوه کاهش می یابد. این افت فشار در دوران بارداری طبیعی بوده و معمولاً پس از زایمان به میزان قبل از بارداری برمی گردد.


•    بیماری های قلبی. برخی بیماری های قلبی مانند افت شدید ضربان قلب (برادیکاردی)، بیماری های دریچه های قلبی، سکته قلبی و نارسایی قلبی می توانند منجر به افت فشارخون شوند. این بیماریها به دلیل ایجاد نقص در گردش خون طبیعی در بدن می توانند باعث کاهش فشارخون شوند.


•    بیماری های اندوکرین (مشکلات هورمونی). کم کاری تیروئید یا پرکاری تیروئید می توانند باعث افت فشار شوند. علاوه بر این سایر بیماریها مانند نقص غده فوق کلیوی (بیماری آدیسون)، افت قند خون (هیپوگلیسمی) و در برخی موارد دیابت می تواند منجر به افت فشارخون شوند.


•    کم آبی (دهیدراسیون). بدن شما زمانی کم آب می شود که میزان دفع مایعات از بدن بیشتر از مقدار دریافت آنها باشد. حتی کم آبی اندک بدن نیز می تواند باعث سرگیجه، ضعف و خستگی شود. تب، تهوع، اسهال شدید، مصرف بیش از حد دیورتیک ها و ورزش سنگین می تواند منجر به کم آبی شوند.

در موارد شدید و خطرناک عارضه کم آبی بدن بروز شوک هیپوولومیک است که می تواند باعث مرگ بیمار شود. شوک هیپوولومیک زمانی رخ می دهد که کاهش حجم خون باعث افت ناگهانی فشار خون شده و اکسیژن رسانی به بافت های بدن کاهش می یابد. در صورتی که شوک هیپوولومیک درمان نشود می تواند در عرض چند دقیقه تا چندین ساعت باعث مرگ بیمار شود.


•    از دست دادن خون. از دست دادن مقدار زیادی خون به دلیل جراحی های بزرگ یا خونریزی داخلی می تواند باعث کاهش مقدار خون در بدن فرد شده و منجر به افت شدید فشارخون شود.


•    عفونت شدید (سپتیسمی). سپتیسمی زمانی رخ می دهد که یک عفونت وارد جریان خون بیمار شود. این وضعیت می تواند باعث افت شدید و کشنده فشار در بیمار شود که شوک سپتیک نامیده می شود.


•    واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی). آنافیلاکسی یک واکنش شدید و کشنده آلرژیک می باشد. محرک های عمده بروز آنافیلاکسی شامل غذاها، داروهای خاص، زهر حشرات و لاتکس هستند. آنافیلاکسی می تواند منجر به مشکلات تنفسی، کهیر، خارش، تورم گلو و افت فشار شود.


•    کمبود مواد مغذی در برنامه غذایی. کمبود ویتامین B12 و فولات می تواند منجر به کم خونی شود. در این وضعیت بدن فرد نمی تواند به مقدار کافی گلبول های قرمز تولید کند در نتیجه فشارخون کم می شود.
 

داروهایی که می توانند باعث افت فشار شوند

برخی از داروهایی که شما مصرف می کنید می توانند باعث افت فشار شوند. این داروها شامل موارد زیر هستند:
•    دیورتیک ها
•    آلفابلوکرها
•    بتابلوکرها
•    داروهای بیماری پارکینسون
•    برخی از داروهای ضدافسردگی (داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای)
•    سیلدنافیل (ویاگرا)، به ویژه اگر همراه با داروی قلبی نیتروگلیسیرین مصرف شود.


انواع افت فشارخون

پزشکان معمولاً بر اساس علت ایجاد افت فشارخون و سایر موارد، افت فشارخون را به چندین دسته تقسیم بندی می کنند. برخی از انواع افت فشارخون عبارتند از:


•    افت فشارخون در حالت ایستاده (افت فشار خون وضعیتی یا ارتوستاتیک). این افت فشار ناگهانی زمانی که شما نشسته یا خوابیده هستید در هنگام بلند شدن رخ می دهد. معمولاً زمانی که شما در حالت ایستاده قرار دارید جاذبه باعث کشیده شدن خون به سمت پاهای شما می شود. بدن شما در این حالت با افزایش ضربان قلب و انقباض عروق خونی مانع از افت فشارخون می شود و در نتیجه خون رسانی کافی به مغز شما انجام خواهد شد.  اما در افراد مبتلا به افت فشارخون وضعیتی این مکانیسم جبرانی در بدن نقص دارد بنابراین فشارخون فرد کم می شود و منجر به علایمی مانند سرگیجه، احساس سبکی سر، تاری دید و حتی غش می شود.

افت فشارخون وضعیتی می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد مانند دهیدراسیون، استراحت طولانی مدت، بارداری، دیابت، بیماری های قلبی، سوختگی ها، گرمای بیش از حد، واریس های بزرگ در وریدهای پا و بیماری های مختلف عصبی. برخی از داروها نیز می توانند باعث افت فشارخون وضعیتی شوند به ویژه داروهایی که برای درمان پرفشاری خون مصرف می شوند مانند دیورتیک ها، بتابلوکرها، مهارکننده های کانال های کلسیمی و مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و نیز داروهای ضدافسردگی و داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون و اختلالات جنسی استفاده می شوند.

افت فشارخون وضعیتی به ویژه در افراد مسن شیوع بیشتری دارد به طوری که حدود 20 درصد افراد بالای 65 سال مبتلا به افت فشارخون وضعیتی هستند. اما افت فشارخون وضعیتی در افراد جوان و نیز در افراد سالمی که پس از نشستن یا کار کردن طولانی مدت به طور ناگهانی از جای خود بلند می شوند هم رخ می دهد.


•    افت فشارخون پس از غذا خوردن. هیپوتانسیون پست پرندیال به معنی افت ناگهانی فشارخون پس از غذا خوردن می باشد. این نوع افت فشار معمولاً در سالمندان رخ می دهد.

همان طور که در حالت ایستاده نیروی جاذبه باعث جریان یافتن خون به سمت پاهای شما می گردد، پس از مصرف غذا حجم زیادی خون به سمت دستگاه گوارش شما حرکت می کند. به طور معمول بدن برای حفظ فشارخون طبیعی با افزایش ضربان قلب و منقبض کردن عروق خونی با این وضعیت مقابله می کند؛ اما در برخی افراد این مکانیسم جبرانی در بدن نقص دارد؛ بنابراین فشارخون فرد کم می شود و منجر به علایمی مانند سرگیجه و غش می شود. هیپوتانسیون پست پرندیال معمولاً در افراد مبتلا به پرفشاری خون و افراد مبتلا به اختلالات سیستم عصبی اتونوم یا خودمختار مانند بیماران مبتلا به پارکینسون رخ می دهد. کاهش دوز داروهای فشارخون و مصرف وعده های غذایی کم حجم و کم کربوهیدرات می تواند در کاهش علایم بیماران مفید باشد.


•    افت فشار به دلیل اختلال در سیگنال های مغزی (هیپوتانسیون مرتبط با اختلالات عصبی). این اختلال باعث افت فشار پس از ایستادن به مدت طولانی و بروز علایم و نشانه هایی مانند سرگیجه، تهوع و غش می شود.

هیپوتانسیون مرتبط با اختلالات عصبی معمولاً در افراد جوان رخ می دهد و به نظر می رسد به دلیل اختلال در ارتباط بین مغز و قلب باشد. زمانی که شما به مدت طولانی سرپا هستید، به دلیل جریان یافتن خون به سمت پاهایتان فشارخون شما کم می شود. در حالت طبیعی بدن این کاهش فشارخون را جبران کرده و به مقدار طبیعی برمی گرداند. اما در افراد مبتلا به هیپوتانسیون مرتبط با اختلالات عصبی، در واقع اعصاب بطن چپ قلب سیگنال افزایش فشار خون را بیشتر از سیگنال کاهش فشارخون به مغز ارسال می کند. در نتیجه مغز ضربان قلب را کاهش می دهد و فشارخون کم می شود. این وضعیت باعث می شود که خون بیشتری در پاها جمع شود و خون کمتری به مغز برسد در نتیجه علایمی مانند احساس سبکی سر و غش در فرد ایجاد می شود.


•    افت فشارخون به دلیل آسیب سیستم عصبی (آتروفی چند عضوی سیستم عصبی با هیپوتانسیون ارتوستاتیک). این نوع افت فشارخون که سندرم شای دراگر نیز نامیده می شود یک بیماری نادر است که باعث آسیب پیشرونده به سیستم عصبی خودمختار می گردد. سیستم عصبی خودمختار اعمال غیرارادی بدن مانند فشار خون، ضربان قلب، تنفس و حرکات دستگاه گوارش را کنترل می کند. این بیماری می تواند منجر به علایمی مانند لرزش عضلات، اختلالات حرکتی و کند شدن حرکات بیمار، اختلالات تکلمی و بی اختیاری ادرار و مدفوع گردد اما ویژگی اصلی این اختلال افت فشار ارتواستاتیک شدید همراه با افزایش فشارخون شدید در حالت درازکش و خوابیده می باشد.
 


افت فشارخون می تواند در هر فردی رخ دهد اما برخی از انواع افت فشارخون با توجه به سن و سایر عوامل در برخی افراد احتمال بروز بیشتری دارند. این عوامل عبارتند از:


•    سن. افت فشارخون در حالت ایستاده یا افت فشار پس از غذا خوردن اغلب در افراد بالای 65 سال رخ می دهد. افت فشار ارتوستاتیک پس از بلندشدن از یک جا رخ می دهد در حالی که افت فشار پس از مصرف یک وعده غذایی ایجاد می شود. هیپوتانسیون مرتبط با اختلالات عصبی درنتیجه نقص در ارتباط بین مغز و قلب رخ می دهد و معمولاً در کودکان و افراد جوان رخ می دهد.


•    مصرف برخی داروها. در افرای که برخی داروها را مصرف می کنند مانند داروهای پرفشاری خون از جمله آلفابلوکرها احتمال افت فشارخون بیشتر است.


•    برخی بیماری ها. بیماری پارکینسون، دیابت و برخی بیماری های قلبی خطر افت فشارخون را افزایش می دهند.
 


حتی انواع خفیف افت فشارخون نیز علاوه بر سرگیجه و ضعف می توانند منجر به غش و آسیب های ناشی از افتادن و زمین خوردن شوند. انواع شدید افت فشار با هر علتی می توانند باعث کاهش اکسیژن رسانی کافی به بافت های مختلف بدن شوند در نتیجه می توانند آسیب های قلبی و مغزی را به دنبال داشته باشند.


برای کنترل فشارخون توسط پزشک آمادگی قبلی خاصی نیاز نیست. بهتر است شما لباس آستین کوتاهی داشته باشید تا اندازه گیری فشار خون و بسته شدن دستگاه فشار به بازوی شما راحت تر انجام گیرد.

به دلیل اینکه برخی داروها مانند داروهای سرماخوردگی بدون نیاز به نسخه، داروهای ضد افسردگی و قرص های ضدبارداری و غیره می توانند بر فشارخون مؤثر باشند، بهتر است شما لیستی از داروها و مکمل های تغذیه ای مصرفی خود را به همراه داشته باشید. بدون مشورت با پزشکتان مصرف هیچکدام از داروهای مؤثر بر فشارخون خود را قطع نکنید.

به دلیل این که زمان ملاقات شما با پزشک کوتاه است و نیز به دلیل اینکه اغلب در این ویزیت در مورد زمینه های مختلفی صحبت می شود بهتر است شما برای این ملاقات از قبل آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی در اختیارتان قرار می گیرد که به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آماده شوید و نیز انتظاراتی که شما باید از پزشک خود داشته باشید ارائه می شود.

 

شما چه اقداماتی می توانید انجام دهید
•    قبل از ملاقات با پزشک از تمام محدودیت ها در مورد بیماری خود آگاه باشید. زمانی که با پزشک ملاقات می کنید از مواردی که باید از پزشکتان سؤال کنید اطمینان داشته باشید مانند محدودیت هایی که برای انجام آزمایش خون باید در رژیم غذایی خود ایجاد کنید.
•    تمام علایمی را که داشته اید یادداشت نمایید. این موارد حتی می تواند شامل علایمی باشد که به فشارخون پایین مربوط نباشد.
•    اطلاعات شخصی مهم خود را یاداشت نمایید. این اطلاعات می تواند شامل سابقه خانوادگی فشارخون پایین یا هر گونه استرس شدید یا تغییرات اخیر مهم در زندگیتان باشد.
•    لیستی از تمام داروهایی را که مصرف می کنید تهیه کنید. این لیست حتی باید شامل ویتامین ها یا مواد معدنی باشد که مصرف می کنید.
•    با یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن همه اطلاعاتی که پزشک در اختیار شما قرار می دهد مشکل است. فردی که همراه شما بوده است ممکن است مواردی را که شما فراموش کرده اید به یاد داشته باشد.
•    برای صحبت کردن در خصوص عادت های غذایی و فعالیت بدنی خود آماده باشید. اگر شما قبلاً از هیچ رژیم غذایی یا برنامه ورزشی منظمی پیروی نکرده اید، این آمادگی را داشته باشید که در مورد مشکلاتی که در این مسیر ممکن است پیش رو داشته باشید با پزشکتان صحبت کنید.
•    سؤالات خود را یادداشت کنید. سؤالاتی را که می خواهید از پزشک خود بپرسید یادداشت کنید.

 

سوالاتی که می توانید از پزشک بپرسید

زمان شما در ملاقات با پزشک محدود می باشد، بنابراین تهیه یک لیست از قبل می تواند به شما کمک کند که بهترین استفاده را از زمان ببرید. به لیست پرسش های شما از مهم ترین سؤال تا کم اهمیت ترین آنها با توجه به زمان پاسخ داده می شود. در مورد فشارخون پایین برخی سؤالات اصلی که لازم است از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:


•    دلیل احتمالی ایجاد این علایم یا بیماری در بدن من چیست؟
•    آیا دلیل احتمالی دیگری نیز برای علایم یا بیماری من وجود دارد؟
•    آیا لازم است من آزمایشی انجام دهم؟
•    بهترین روش درمان این بیماری چیست؟
•    من چه غذاهایی باید مصرف کنم یا از مصرف چه غذاهایی پرهیز کنم؟
•    در حال حاضر با توجه به شرایط من، چه میزان فعالیت بدنی برای من مناسب خواهد بود؟
•    من هر چند وقت یک بار باید فشارخون خود را چک کنم؟
•    من بیماری های دیگری نیز دارم. چگونه می توانم تمام این بیماریها را در کنار یکدیگر به نحو احسن کنترل کنم؟
•    آیا نیازی هست من به پزشک متخصص مراجعه کنم؟
•    آیا جایگزین خاصی برای داروهایی که برای من تجویز کرده اید، وجود دارد؟
•    آیا بروشور یا مطلب دیگری در این مورد دارید که به من بدهید؟ چه وب سایتی را در این مورد به من پیشنهاد می کنید؟

 

علاوه بر پرسش هایی که آماده کرده اید تا از پزشک خود سؤال کنید اگر سؤال دیگری در زمان ویزیت پزشک به ذهنتان رسید آن را بپرسید.

 

چه انتظاراتی می توانید از پزشک خود داشته باشید

پزشک شما ممکن است سؤالاتی را از شما بپرسد. برای پاسخگویی به آنها آماده باشید تا زمان بیشتری برای پرسش های خود داشته باشید. پزشک شما ممکن است سؤالات زیر را بپرسد:


•    چه زمانی علایم شما برای اولین بار شروع شد؟
•    آیا به طور مداوم علایم را دارید یا علایمتان تنها گاهی اوقات بروز می کند؟
•    شدت علایمتان چقدر است؟
•    چه مواردی علایمتان را کاهش می دهد و بهتر می کند؟
•    چه مواردی علایمتان را تشدید می کند و بدتر می کند؟
•    آیا شما بیماری دیگری نیز دارید؟
•    در حال حاضر چه داروهایی مصرف می کنید؟
•    آیا رژیم غذایی خاصی دارید؟
•    شما به طور متوسط چقدر در هفته ورزش می کنید؟
•    آیا سابقه خانوادگی بیماری های قلبی را دارید؟
 


در اغلب موارد، فشارخون پایین خیلی جدی و خطرناک نیست. اگر شما همیشه افت فشارخون دارید اما علایم خاصی ندارید، احتمالاً پزشک وضعیت شما را در کنار آزمایش های روتین مورد بررسی قرار می دهد. اگر گاهی اوقات سرگیجه یا احساس سبکی سر داشته باشید می تواند نشان دهنده یک مشکل کوچک مانند کم آبی ناشی از بودن در آفتاب یا حمام گرم باشد.

اگر علایم و نشانه های هیپوتانسیون را به طور مداوم داشته باشید باید به پزشک مراجعه کنید زیرا در برخی موارد افت فشارخون می تواند خطرناک باشد. در زمان های افت فشار، یادداشت کردن علایمی که داشته اید و اقداماتی که در این زمان انجام داده اید می تواند مفید باشد.


روش های تشخیصی:

هدف در آزمایشات افت فشارخون تعیین علل ایجاد افت فشار می باشد. این کار می تواند به تعیین روش درمانی مناسب و شناخت بیماری های قلبی، مغزی و عصبی مؤثر در افت فشارخون کمک کند. برای تشخیص افت فشارخون پزشک شما ممکن است یک یا چند مورد از روش های زیر را به شما توصیه کند:


•    اندازه گیری فشارخون. اندازه گیری فشارخون توسط فشارسنج انجام می گیرد. عدد فشارخون به صورت واحد میلی متر جیوه (mmHg) بیان می شود. فشارخون دو عدد دارد. عدد اول یا عدد بالاتر فشار داخل شریان های شما را در زمان ضربان قلب اندازه گیری می کند (فشار سیستولیک). عدد دوم یا عدد پایین تر فشار داخل شریان های شما را در زمان های بین ضربان های قلب اندازه گیری می کند (فشار دیاستولیک).


•    آزمایشات خون. این آزمایشات اطلاعاتی را در مورد سلامت عمومی شما در اختیار می گذارد و نیز مواردی مانند افت قند خون (هیپوگلیسمی)، قند خون بالا (هیپرگلیسمی یا دیابت) یا کاهش گلبول های قرمز در خون (کم خونی) که همگی می توانند باعث افت فشارخون شوند.


•    الکتروکاردیوگرام (ECG). با استفاده از این آزمایش غیرتهاجمی که می تواند در مطب پزشکتان بر روی شما انجام گیرد، بی نظمی های ریتم قلبی، ناهنجاری های ساختاری در قلب و مشکلات خون و اکسیژن رسانی به عضلات قلب قابل شناسایی خواهد بود. همچنین الکتروکاردیوگرام وجود سکته قلبی را در قلب شما نشان می دهد.

در برخی موارد اختلالات ریتم قلبی از طریق الکتروکاردیوگرام قابل شناسایی نمی باشند. در این موارد، ممکن است پزشکتان استفاده از دستگاه پایشگر هولتر 24 ساعته را به شما توصیه کند که در حین انجام فعالیت های روزمره در طی 24 ساعت فعالیت الکتریکی قلب شما را ثبت می کند.


•    اکوکاردیوگرام. این آزمایش غیرتهاجمی که شامل سونوگرافی قفسه سینه می باشد، تصاویر دقیقی از شکل و عملکرد قلب را نشان می دهد.


•    تست استرس. برخی از بیماری های قلبی که می تواند منجر به افت فشارخون گردد، زمانی قابل تشخیص خواهند بود که فعالیت قلب بیشتر از حالت استراحت باشد. در حین انجام تست ورزش شما ممکن است روی تردمیل راه بروید یا یک داروی داخل وریدی دریافت کنید که قلب شما را بصورت مشابه با انجام ورزش تحریک کند. زمانی که فعالیت قلب شما بیشتر می شود یک الکتروکاردیوگرام یا اکوکاردیوگرام از قلب شما ثبت می شود. فشارخون شما نیز در حین انجام این آزمایش ممکن است اندازه گیری شود.


•    مانور والسالوا. این روش غیرتهاجمی عملکرد سیستم عصبی خودمختار بدن را از طریق آنالیز ضربان قلب و فشارخون پس از چندین دوره نفس عمیق را مورد بررسی قرار می دهد.


•    تست تیلت. در مواردی که شما مبتلا به افت فشارخون در حالت ایستاده یا فشارخون مرتبط با نقص عصبی هستید پزشک شما ممکن است انجام تست تیلت را برای شما توصیه کند. این تست در واقع نحوه واکنش بدن در مقابل تغییر موقعیت های بدن را مورد ارزیابی قرار می دهد. در این آزمایش شما بر روی یک میز دراز می کشید که این میز قابلیت حرکت داشته و بدن شما را در موقعیت های مختلف قرار می دهد و در این موقعیت ها فشارخونتان اندازه گیری می شود.

 

روش های درمانی:

فشارخون پایین که علامت و نشانه ای نداشته باشد یا تنها علایم خفیفی داشته باشد مانند حملات خفیف سرگیجه در زمان های بلند شدن در موارد نادر نیاز به درمان دارد. اگر شما علایم افت فشارخون را دارید، نوع درمان بستگی به علت افت فشار دارد. در درمان افت فشارخون پزشکان معمولاً اختلالات اولیه را به عنوان هدف درمانی در نظر می گیرند مانند کم آبی بدن، نارسایی قلبی، دیابت یا هیپوتیروئیدیسم. در مواردی که افت فشارخون به دلیل مصرف داروها باشد باید دوز داروی مصرفی بیمار تغییر کند یا به طور کامل مصرف داروی مورد نظر قطع شود.

 

در مواردی که علت فشارخون مشخص نباشد یا درمان مؤثری برای افت فشارخون وجود نداشته باشد، هدف درمانی، افزایش فشارخون و کاهش علایم و نشانه های افت فشارخون می باشد. شما می توانید با توجه به وزن، وضعیت سلامتی و نوع افت فشارخونتان از راهکارهای زیر برای افزایش فشار خونتان استفاده کنید:


•    افزایش مصرف نمک. به دلیل اینکه نمک می تواند منجر به افزایش فشارخون شود، متخصصین معمولاً نمک را در رژیم غذایی محدود می کنند. اما برای افراد مبتلا به افت فشارخون، مصرف نمک  بیشتر می تواند مفید باشد. به دلیل اینکه مصرف نمک بیش از حد می تواند منجر به نارسایی قلبی به ویژه در سالمندان گردد، پیش از افزایش نمک مصرفی خود باید با پزشکتان در این مورد مشورت نمایید.


•    نوشیدن آب بیشتر. اگرچه مصرف آب کافی تقریباً برای تمام افراد مفید است، برای بیماران مبتلا به افت فشارخون این مورد بسیار مهم تر خواهد بود. مایعات حجم خون را افزایش داده و به جلوگیری از کم آبی بدن کمک می کنند که هر دو برای درمان افت فشارخون مفید هستند.


•    پوشیدن جوراب واریس. پوشیدن جوراب های واریس که برای کاهش درد و التهاب وریدهای واریسی استفاده می شوند می توانند به کاهش تجمع خون در پاها کمک کنند.

 

 

برخی داروها می توانند برای درمان افت فشارخون در حالت ایستاده (هیپوتانسیون ارتوستاتیک) مفید باشند. به عنوان مثال داروی فلودروکورتیزون معمولاً برای درمان این نوع افت فشارخون استفاده می شود. این دارو به افزایش حجم خون کمک می کند که منجر به بالا رفتن فشارخون می گردد. در برخی موارد پزشکان از داروی میدودرین در افراد مبتلا به هیپوتانسیون ارتوستاتیک مزمن، برای بالا رفتن فشار در حالت ایستاده استفاده می کنند. این دارو با کاهش توان گشاد شدن عروق خونی منجر به افزایش فشارخون می شود.
 


داروهای مرتبط

با توجه به علت افت فشارخونتان شما می توانید اقدامات زیر را برای کاهش علایمتان یا پیشگیری از آنها انجام دهید:


•    آب بیشتر مصرف کرده و از مصرف الکل اجتناب کنید. الکل باعث کم آبی بدن و افت فشارخون می شود، حتی اگر مصرف الکل شما بالا نباشد. بر عکس آب باعث رفع کم آبی و افزایش حجم خون می شود.


•    یک رژیم غذایی سالم داشته باشید. با مصرف انواع مختلف مواد غذایی مانند غلات سبوس دار، میوه جات، سبزیجات و مرغ و ماهی کم چرب مواد مغذی مورد نیاز بدن خود را دریافت نمایید.


•    در زمان تغییر وضعیت بدنتان به آرامی حرکت کنید. زمانی که از جای خود بلند می شوید با حرکت آهسته خود می توانید سرگیجه و احساس سبکی سر خود را کاهش دهید. صبح ها زمانی که از خواب بیدار می شوید، قبل از بلند شدن از جای خود به مدت چند دقیقه نفس عمیق بکشید و سپس به آرامی از جای خود بلند شوید. در زمان خواب سر خود را اندکی بالاتر قرار دهید. اگر علایم افت فشار را در زمان بلند شدن داشتید، ران های خود را به حالت قیچی قرار دهید و فشار دهید یا پاهای خود را بر روی یک برآمدگی یا یک صندلی قرار دهید. این حرکات جریان یافتن خون از پاهای شما به سمت قلبتان را بیشتر می کند.


•    وعده های غذایی کوچک و با کربوهیدرات کم مصرف نمایید. برای جلوگیری از افت سریع فشار پس از وعده های غذایی، در طول روز وعده های غذایی بیشتر مصرف کرده و غذاهای پرکربوهیدرات مانند سیب زمینی، برنج، ماکارونی و نان را کمتر مصرف کنید. همچنین پزشکتان ممکن است مصرف قهوه یا چای کافئین دار را با وعده های غذایی به شما پیشنهاد کند تا فشارتان سریعاً بالا برود. اما به دلیل اینکه کافئین می تواند مشکلات دیگری را ایجاد کند پیش از مصرف نوشیدنی های کافئینه با پزشک خود مشورت نمایید.
 


طراحی وب سایت و  میزبانی وب :  پیشرو سامانه آراد