بسیاری از پزشکان سپسیس را به عنوان یک سندرم سه مرحله ای در نظر می گیرند که با سپسیس شروع شده و به سپسیس شدید و شوک سپتیک پیشرفت می کند. هدف این است که عفونت در مرحله خفیف، قبل از خطرناک شدن درمان شود.

سپسیس
برای تشخیص سپسیس باید حداقل دو نمونه از علائم زیر را داشته باشید:
•    درجه حرارت بدن بالاتر از 101 درجه فارنهایت (38.3 درجه سانتی گراد) یا کمتر از 96.8 درجه فارنهایت (36 درجه سانتی گراد)
•    ضربان قلب بالاتر از 90 ضربه در دقیقه
•    تعداد تنفس بالاتر از 20 تنفس در دقیقه
•    عفونت احتمالی و یا تایید شده

سپسیس شدید
در صورت داشتن حداقل یکی از علائم و نشانه های زیر سپسیس شدید در شما تایید می شود، که نشان دهنده نارسایی یک اندام نیز می باشد:
•    کاهش شدید حجم ادرار
•    تغییر ناگهانی در وضعیت ذهنی
•    کاهش تعداد پلاکت
•    مشکل در تنفس
•    عملکرد غیرطبیعی پمپاژ قلب
•    درد شکمی

شوک سپتیک
برای تشخیص شوک سپتیک، باید علائم و نشانه های سپسیس شدید را علاوه بر افت چشمگیر فشارخون داشته باشید.

در حالی که هر نوع عفونت (باکتریایی، ویروسی یا قارچی) می تواند منجر به عفونت شود، دلایل رایج آن عبارتند از:

• پنومونی
• عفونت شکمی
• عفونت کلیوی
• عفونت در جریان خون (باکتریمیا)

به نظر می رسد بروز سپسیس در آمریکا رو به افزایش است. علل این افزایش می تواند موارد زیر باشد:

• سالمندی جمعیت. طول عمر آمریکایی ها افزایش یافته و با ادامه این شرایط افراد مسن تر از 65 سال، گروه در معرض خطر تلقی می شوند.

• باکتری مقاوم در برابر دارو. بسیاری از باکتری ها می توانند در مقابل اثرات آنتی بیوتیکی که یک بار منجر به نابودی آن ها شده، مقاومت کنند. این باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک اغلب علت ریشه ای عفونتی هستند که منجر به سپسیس می شود.

• ضعف سیستم ایمنی. سیستم ایمنی بیشتر آمریکایی به دلیل HIV، درمان سرطان و یا برخی داروها ضعیف می باشد.

سپسیس می تواند خطرناک تر باشد اگر:

• سن تان خیلی کم یا خیلی زیاد باشد.
• سیستم ایمنی بدن تان ضعیف باشد.
• در حال حاضر در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری باشید.
• زخم یا جراحاتی مانند سوختگی داشته باشید.
• از دستگاه های تهاجمی مثل کاتترهای داخل وریدی و یا لوله تنفسی استفاده کنید.

• شدت سپسیس از خفیف تا حاد قابل تغییر است. سپسیس باعث اختلال جریان خون در اندام های حیاتی مانند مغز، قلب و کلیه می شود. همچنین سپسیس می تواند منجر به ایجاد لخته در اندام هایی مثل دست ها، پاها، انگشتان دست و پا شود که در نهایت نارسایی بافت و مرگ آن را (گانگرن) به دنبال خواهد داشت.

• اکثر سپسیس های خفیف بهبود می یابد، امّا میزان مرگ و میر ناشی از شوک سپتیک حدود 50 درصد می باشد. همچنین سپسیس شدید شما را در معرض خطر ابتلا به عفونت های آینده قرار می دهد.

سپسیس بیشتر در افراد بستری در بیمارستان رخ می دهد. بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه نسبت به عفونت بیشتر آسیب پذیر هستند که نهایتاً می تواند منجر به سپسیس شود. اگر دچار عفونت شدید و یا بعد از جراحی، بستری در بیمارستان و عفونت علائم و نشانه های سپسیس را تجربه کردید سریعا ًبه اورژانس مراجعه نمایید.

روش های تشخیصی:

تشخیص سپسیس مشکل است زیرا علائم و نشانه های آن می تواند به دلیل بیماری های دیگر نیز رخ دهد. پزشکان به منظور یافتن علت زمینه ای عفونت آزمایش هایی را تجویز می نمایند.

آزمایش خون

نمونه خون شما می تواند برای موارد زیر مورد بررسی قرار گیرد:
•    علائم عفونت
•    مشکلات لخته شدن خون
•    عملکرد غیرطبیعی کبد یا کلیه
•    اختلال در متابولیسم اکسیژن
•    عدم تعادل الکترولیت ها

سایر آزمایشات آزمایشگاهی

بسته به علائم تان، پزشک ممکن است بررسی سایر مایعات بدن تان را نیز توصیه کند. اعم از:

•    ادرار. اگر پزشک به عفونت سیستم ادراری مشکوک باشد، ادرار برای بررسی نشانه هایی از باکتری آزمایش خواهد شد.

•    ترشحات زخم. اگر زخمی دارید که به نظر می رسد عفونت کرده، بررسی ترشحات زخم می تواند به انتخاب بهترین نوع آنتی بیوتیک برای درمان کمک کند.

•    ترشحات تنفسی. اگر سرفه هایتان حاوی موکوس (خلط) است، بررسی آن می تواند برای تشخیص نوع میکروب ایجاد کننده عفونت مفید باشد.

اسکن تصویربرداری

اگر محل عفونت دقیقاً مشخص نیست، ممکن است پزشک یکی از اسکن های زیر را تجویز کند:

•    اشعه X. با استفاده از سطوح پایین اشعه X می تواند مشکلات ریوی را بررسی کرد.

•    توموگرافی کامپیوتری (CT). عفونت در آپاندیس، پانکراس یا روده ها به راحتی توسط CT اسکن قابل مشاهده است. این فناوری با کمک اشعه X از زوایای مختلف و با ترکیب آنها، برشی مقطعی از ساختار داخلی بدن به تصویر می کشد.

•    سونوگرافی. این تکنولوژی از امواج صوتی برای تولید تصاویر بر روی مانیتور، استفاده می کند. سونوگرافی برای تشخیص عفونت در کیسه صفرا یا تخمدان نیز کمک کننده است.

•    تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI .(MRI در شناسایی عفونت بافت های نرم، مانند آبسه در ستون فقرات مفید است. این تکنولوژی با استفاده از امواج رادیویی و یک آهنربای قوی، تصاویری مقطعی از ساختار داخلی بدن تولید می نماید.

روش های درمانی:

درمان زودرس سپسیس شانس زنده ماندن شما را زیاد می کند. بیماران مبتلا به سپسیس شدید نیاز به نظارت دقیق و درمان در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان می باشند. اگر دچار سپسیس شدید یا شوک سپتیک شده باشید، اقدامات نجات بخش برای ایجاد ثبات در تنفس و عملکرد قلب ضروری است.

بیماران مبتلابه سپسیس شدید معمولاً اکسیژن و مقادیر زیادی مایعات داخل وریدی دریافت می کنند. بسته به شرایط تان، ممکن است از دستگاه تنفس و یا دیالیز برای نارسایی کلیه بهره بگیرید.

احتمال دارد از جراحی برای حذف منشا عفونت مانند تجمعی از چرک (آبسه) استفاده شود.

تعدادی از داروها برای درمان عفونت استفاده می شوند، مثل:

• آنتی بیوتیک ها. بلافاصله درمان با آنتی بیوتیک ها شروع می شود، حتی قبل از شناسایی عامل عفونت. در ابتدا آنتی بیوتیک هایی توصیه می شود که در برابر انواع باکتری ها موثر است. دریافت آنتی بیوتیک نیز به صورت وریدی (IV) تجویز می شود.

پس از بررسی نتایج آزمایش خون، ممکن است پزشک نوع آنتی بیوتیک را به منظور کارایی بیشتر در برابر باکتری های خاص عفونت زا، تغییر دهد.

• وازوپرسور. اگر فشارخون تان حتی بعد از دریافت مایعات داخل وریدی پایین باقی بماند، ممکن است داروهای وازوپرسور توصیه شود که عروق خونی را منقبض کرده و باعث افزایش فشارخون می شود.

داروهایی نظیر دوزهای پایین کورتیکواستروئیدها، انسولین برای کمک به حفظ سطح قند خون، داروهای تنظیم کننده پاسخ های سیستم ایمنی، مسکن ها و آرام بخش ها گاهی به صورت تکمیل کننده درمان تجویز می شوند.