پزشک دریچه ها و بطن های سالم قلب و نیز ضربان نرمال را بازبینی می کند. اطلاعات حاصل از اکوکاردیوگرام می تواند نشان دهنده این موارد باشد:
• اندازه قلب. دریچه های آسیب دیده یا ضعیف شده قلب، پرفشاری خون یا سایر بیماری ها می تواند منجر به بزرگ شدن بطن های قلب شود. پزشک می تواند اکوکاردیوگرام را برای ارزیابی نیاز به درمان یا پایش اثر درمان استفاده کند.
• شدت پمپاژ. اکوکاردیوگرام می تواند در تعیین شدت پمپاژ خون توسط قلب به پزشک کمک کند. اندازه گیری های خاص می تواند شامل درصد خون پمپ شده از بطن پر از خون در هر ضربان قلب (کسر تخلیه) و یا حجمی از خون که در یک دقیقه از قلب پمپ می شود (برون ده قلبی) باشد. اگر قلب خون کافی برای تأمین نیازهای بدن پمپ نمی کند، باید نارسایی قلبی مد نظر باشد.
• آسیب عضلات قلب. طی اکوکاردیوگرام پزشک می تواند تعیین کند آیا تمام بخش های دیواره قلب به طور نرمال در عمل پمپاژ خون مشارکت دارند یا خیر؟ بخش هایی که به طور ضعیفی حرکت می کنند ممکن است در طی حمله قلبی یا بخاطر کاهش اکسیژن رسانی، آسیب دیده باشند. این امر نشان دهنده بیماری شریان کرونر یا شرایط مختلف دیگری است.
• مشکلات دریچه ای. اکوکاردیوگرام نشان می دهد که چگونه دریچه های قلبی در زمان ضربان قلب، حرکت می کنند. پزشک می تواند تعیین کند آیا دریچه های قلب برای جریان کافی خون باز هستند یا بسته و یا از انتشار خون بطور کامل جلوگیری می کنند. الگوی غیرطبیعی جریان خون و شرایط خاص مثل گرفتگی دریچه های قلب (زمانی که دریچه های آئورتی قلب باریک شده اند) نیز می تواند تشخیص داده شود.
• نقص قلبی. بسیار از نقایص قلبی می تواند با اکوکاردیوگرام تشخیص داده شود، از جمله: مشکلات بطن ها، ارتباط ناهنجار بین قلب و عروق بزرگ خون و نقایص قلب پیچیده مادرزادی. اکوکاردیوگرام در پیش از تولد می تواند برای پایش تکامل قلب جنین مورد استفاده قرار گیرد.