علائم و عوارض دیابت
حدود ۸ درصد از مردم جهان به دیابت مبتلا هستند که این درصد در ایران به حدود ۱۲الی۱۵درصد می رسد یعنی ۱۰تا۱۲ میلیون ایرانی مبتلا به دیابت یا در استانه ابتلا هستند که یک سوم تا نیمی از آنها از بیماری خود خبر ندارند. شاید به همین دلیل باشد که به آن مرگ خاموش گفته می شود. چرا که دیابت معمولا ۱۰ سال وقت می خواهد تا عوارض خود را نشان دهد یعنی دیابت اغلب باگذشت ۱۰ سال عوارضی چون درگیری چشمی، کلیوی، و زخم پای دیابتی را نشان می دهد. حال جهت پیشگیری از عوارض دیابت راهی جز کنترل قند خون نیست چرا که دیابت قابل درمان نیست ولی قابل کنترل است.
عوامل زمینه ای ابتلا به دیابت
اگر وزن‌تان بالاست یا اندازه دور کمرتان زیاد است (در خانم‌ها بیش از ۸۰ سانتی‌متر و در آقایان بیش از ۹۰ سانتی‌متر)، احتمال ابتلا به دیابت در شما افزایش می‌یابد، زیرا چربی سبب اشکال در استفاده بدن از انسولین می‌شود و انسولین نمی‌تواند کارش را به‌خوبی انجام دهد.
تحرک به دو دلیل مانع ابتلا به دیابت می‌شود؛ یکی آنکه سلول‌های عضلانی بیشتر از سلول‌های چربی قادر به پاسخگویی به انسولین هستند و از طرفی فعالیت موجب سوخته‌شدن قند می‌شود. بنابراین باز هم قندخون کاهش می‌یابد.
اگر یکی از بستگان درجه یک شما مانند والدین و خواهر و برادر مبتلا به دیابت هستند خطر ابتلا به دیابت در شما افزایش می‌یابد.
در سن بالای ۴۰ سال خطر بیشتری برای دیابت وجود دارد که البته در بعضی نژادها سنین پایین‌تر هم ذکر شده است البته درباره سن این واقعیت نه چندان خوشایند وجود دارد که هر چه سن افزایش می‌یابد احتمال ابتلا به دیابت بیشتر می‌شود؛ یعنی حتی یک فرد مسن لاغر هم مستعد ابتلا به دیابت است. دلیل آن را دانشمندان این‌گونه توجیه می‌کنند که لوزالمعده انسان با افزایش سن مثل انسان پیر می‌شود و انسولین را به خوبی دوران جوانی تولید نمی‌کند و علاوه بر این، سلول‌های بدن هم به خوبی گذشته به انسولین پاسخ نمی‌دهند.
بررسی‌ها نشان داده است که برخی نژادها در ابتلا به دیابت مستعدتر از بقیه هستند.
۹۰ درصد افراد مبتلا به دیابت نوع دو وزن بیش از اندازه دارند و خوردن چربی زیاد، استفاده نکردن کافی از غذاهای دارای فیبر و خوردن زیاد غذاهای حاوی کربوهیدرات ساده، همه موجب افزایش احتمال ابتلا به دیابت می‌شود. بنابراین داشتن رژیم غذایی مناسب هم در زمینه پیشگیری و هم جلوگیری از پیشرفت دیابت به‌ویژه نوع دو موثر است.
این دو عامل معمولا از عوامل خطر اصلی بیشتر بیماری‌ها هستند. این عوامل نه تنها به عروق قلبی شما صدمه می‌زنند بلکه در کنار مواردی مانند چاقی، رژیم پرچربی و ورزش نکردن موجب افزایش احتمال بیماری‌های قلبی، سکته و دیابت می‌شوند.
خانمی که در حاملگی‌های قبلی خود مبتلا به دیابت حاملگی شده، خطر ابتلا به دیابت در او افزایش می‌یابد.
- اختلال در آزمایش‌های قبلی
اگر در آخرین آزمایش قندی که از شما گرفته شده، به شما گفته شده که مبتلا به اختلال تحمل گلوکز هستید و شما را به پیگیری تشویق کرده‌اند، باید اقدامات پیشگیرانه را آغاز و با پزشک خود مشورت کنید.
علائم هشدار دهنده دیابت
۱) تکرر ادرار
تکرر ادرار در دیابت امری شایع است. بدن تمایل دارد مقدار زیاد قند را از بدن خارج کند و قند هم برای دفع نیاز به آب دارد در نتیجه همراه قند، آب زیادی از بدن دفع می‌شود و فرد به‌طور مکرر نیاز به ادرار کردن پیدا می‌کند.
۲) تشنگی بیش از اندازه
اگر فردی احساس می‌کند همیشه تشنه است یا بیش از قبل آب می‌نوشد، این مشکل ممکن است نشانه‌ای از دیابت باشد. این احساس به ویژه اگر همراه با تکرر ادرار باشد، احتمال وجود دیابت را قوی‌تر می‌کند؛ زیرا آب بدن توسط قند خارج و بدن کم آب شده و احساس نیاز به آب می‌کند.
۳) از دست دادن وزن بدون تغییر رژیم غذایی و یا بدون برنامه‌ریزی قبلی
این حالت بیشتر در دیابت نوع یک رخ می‌دهد. چون بدن قادر به تولید انسولین نیست قند وارد سلول‌های بدن نمی‌شود. بنابراین سلول‌های بدن مجبورند برای تامین انرژی از مواد دیگری مثل عضلات و بافت چربی استفاده کنند که همه این موارد موجب کاهش وزن محسوس در فرد می‌شود.
۴) ضعف و خستگی مفرط
اگر احساس ضعف و خستگی بیش از اندازه می‌کنید، ممکن است نشانه‌ای از ابتلا به دیابت باشد، زیرا همان‌طور که گفتیم، انسولین موجب ورود قند به سلول می‌شود و وقتی انسولین وجود ندارد قند بیرون سلول می‌ماند و سلول به دلیل نداشتن غذا برای انجام کارهایش خسته و درمانده می‌شود. پس شما هم احساس خستگی می‌کنید.
۵) احساس گزگز و مورمور در دست‌ها و پاها
گزگز و مورمور در دست‌ها و پای دیابتی در اثر آسیب به اعصاب توسط قند بالا ایجاد می‌شود.
۶) سایر علایم دیابت
شامل تاری دید، خشک‌شدن پوست و خارش آن، عفونت و دیرخوب شدن زخم‌ها و کبودی‌هاست. در صورت بروز هر یک از موارد بالا در اولین فرصت با پزشک خود مشورت کنید تا برای شما آزمایش‌ها ی لازم انجام شود.
عوارض دیابت
آگاهی از عوارض این بیماری به افراد مبتلا، در معرض خطر و همچنین اطرافیان آنها کمک می‌کند در پیگیری و پیشگیری بیماری همت بیشتری به خرج دهند و موجب به تعویق افتادن عوارض بیماری شوند.
عوارض دیابت به دو گروه کوتاه‌مدت و بلند‌مدت تقسیم می‌شوند.
عوارض کوتاه‌مدت شامل افزایش یا کاهش قند خون و مواردی ناشی از این حالت است.
عوارض درازمدت شامل عوارض قلبی، کلیوی، عصبی، چشمی و پوستی است که موجب بدتر شدن وضعیت بیمار دیابتی می‌شود.
عوارض قلبی عروقی
این عوارض شامل افزایش فشارخون و افزایش احتمال سکته‌های قلبی و مغزی است. عارضه در عروق کوچک، خود را به صورت عوارض کلیوی و چشمی یا مشکلات پوستی نشان می‌دهد.
عوارض عصبی
عوارض عصبی از عارضه‌های طولانی‌مدت دیابت نوع یک و دو است که معمولا نیمی از افراد دیابتی از این عارضه رنج می‌برند. عوارض عصبی به صورت‌های زیر بروز می‌کند:
- مورمورشدن، درد، بی‌حسی یا ضعف در دست و پا
- مشکلات گوارشی مانند احساس پری شکم، تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست
- مشکلات ادراری
- مشکلات جنسی مانند بی‌میلی جنسی
- سرگیجه و غش‌کردن
- ازدست‌رفتن حس درد به طوری که حتی در حملات قلبی فرد ممکن است درد را حس نکند.
- افزایش یا کاهش تعریق
- تغییر در واکنش چشم به نور یا تاریکی
- گاه مشکلات عصبی به صورت دید دوتایی یا فلج یک‌طرفه صورت بروز می‌کند.
- مشکلات کلیوی
در سیر بیماری دیابت کلیه‌ها طوری آسیب می‌بینند که قادر به تصفیه کامل خون نیستند. بنابراین مواد زاید در بدن تجمع پیدا می‌کنند و در صورت عدم درمان کلیه‌ها به سمت نارسایی پیش می‌روند و حتی ممکن است نیاز به پیوند یا دیالیز پیدا شود.
میزان قند خون، ژنتیک و فشار خون در بروز این عارضه دخیل است. بنابراین هرچه کنترل قند و فشار خون بهتر باشد، احتمال بروز این عارضه کمتر می‌شود. نشانه‌ها و علایم این عارضه خیلی دیر خود را نشان می‌دهند و گاه خیلی هم اختصاصی نیستند؛ مانند به خواب نرفتن، کم‌اشتهایی، احساس ناراحتی در معده و ضعف و اختلال تمرکز. چند راه کاهش این عارضه، کنترل فشار خون، کاهش وزن، خوردن نمک به مقدار کم، پرهیز از مصرف سیگار و دخانیات و ورزش منظم است و در صورت کافی نبودن این روش‌ها پزشک برای شما دارو تجویز می‌کند.
همان‌طور که گفته شد، دیابت به عروق صدمه می‌زند و عروق چشمی هم از این قاعده مستثنا نیستند. بنابراین ممکن است آب‌سیاه در اثر این بیماری ایجاد شود. گاه این بیماری موجب کدورت عدسی و در نتیجه آب‌مروارید هم می‌شود.
مشکلات و عوارض ایجاد شده در پا به وسیله دیابت به حدی است که از این عارضه به‌عنوان پای دیابتی یاد می‌شود. این عارضه معمولا وقتی ایجاد می‌شود که مشکلات عصبی در پا رخ داده باشد که به کاهش حس در پا منجر می‌شود، در واقع در اثر کاهش حس، فرد دیابتی متوجه بروز زخم‌ها و ضربات وارده بر پاهای خود نمی‌شود و در صورت غفلت این زخم گسترش می‌یابد.
از طرفی آسیب عصبی موجب تغییر در ظاهر پاها و انگشتان فرد دیابتی می‌شود که این امر به افزایش در معرض آسیب قرارگرفتن پاها می‌انجامد.
از طرفی دیابت موجب خشک شدن و ترک‌خوردگی پوست پا می‌شود: اگر زخمی در پا ایجاد شود دیرتر از زخم پای افراد سالم خوب می‌شود و دلیل آن هم کاهش و کندی جریان خون در افراد دیابتی است که بهبود زخم را به تاخیر می‌اندازد.
منبع:
http://drmanshadi.ir
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.