یکی از روش های بسیار با ارزش در تشخیص بیماری های قلبی ، به ویژه تنگی عروق کرونری، آنژیوگرافی است.
خوشبختانه روز به روز با پیشرفت های چشمگیری که در سیستم آنژیوگرافی به وجود می آید و تجربه و مهارتی که پزشکان و تیم آنژیوگرافی کسب کرده اند، می توان آن را به عنوان یک روش کاملا کم خطر قلمداد کرد که اطلاعات مهمی را در اختیار پزشکان قرار می دهد.
عوارضی که گاهی مشاهده می شود ، یا ناشی از حساسیت بیمار به مواد بی حس کننده یا مواد حاجبی است که برای نشان دادن عروق کرونر به کار می رود ، یا وضعیت قلبی بیمار به قدری وخیم است که اگر آنژیوگرافی هم نمی شد ، احتمال حوادث قلبی برایش وجود می داشت و نمی توان عوارض حاصل شده را ناشی از آنژیوگرافی دانست . بیمارانی که به پزشک خود اطمینان دارندو بدون ترس و واهمه آماده می شوند و همکاری لازم را با تیم آنژیوگرافی انجام می دهند، این کار به مراتب برای آن ها راحت تر ، سریع تر و کم عارضه تر انجام می شود.
مواردی که قبل از آنژیو لازم است بیمار رعایت کند
بیمار شب قبل باید حمام کند . و هر دو کشاله ی ران را بتراشد و شام بخورد. اما صبح ناشتا برای آنژیو مراجعه کند. آنژیو گرافی کار نسبتا ساده و بی خطری است و وحشتی که برخی از آن دارند بی مورد است. بیمار باید حتی صبح روز آنژیوگرافی داروهایش را مرتبا مصرف کند. اما اگر قرص وارفارین مصرف می کند، در مورد چگونگی مصرف آن حتما با پزشک خود هماهنگی کند. اگر احتمال نیاز به آنژیوپلاستی وجود داشته باشد، از سه روز قبل روزی یک یا دو قرص پلایکس مصرف کند و اگر حساسیت به داروی خاصی دارد حتما پزشک را مطلع کند.
تکنیک آنژیوگرافی
روش کار به این صورت است که یکی از شرائین بدن ، که معمولا شریان رانی (کشاله ی ران) یا رادیال (مچ دست) است، انتخاب می شود. یک بی حسی موضعی با تزریق گزیلوکائین(ماده ی بی حس کننده ای که برای اکثر کارهای جراحی کوچک یا در دندانپزشکی استفاده می شود) در محل مد نظر ایجاد می کنند. سپس از آن ناحیه لوله ی باریکی را با ضخامت تقریبی لوله ی خودکار وارد شریان کرونر می کنند و با تزریق ماده ی حاجب،عروق نمایان می شوند. این کار تحت تابش اشعه ی ایکس انجام می شود. خود اشعه ی ایکس مخاطراتی را برای پزشک و تیم آنژیوگرافی به همراه دارد. در مورد بیمار ، نظر به این که بیشتر از یک یا دو بار در معرض اشعه قرار نمی گیرد ، مشکلی ایجاد نمی کند. اما برای پزشک، که طی چند سال کار چندین بار آنژیوگرافی انجام می دهد، علی رغم پوشش های سربی ای که استفاده می کنند، اثراتی را بر ارگان های بدن و به خصوص مغز استخوان ، تیروئید ، چشم ، کروموزم ها ، و . ... خواهد داشت. لذا دستمزدی که پزشک بابت این کار می گیرد ، در واقع فقط اجرت تخصص و مهارت و کاری نیست که انجام می دهد، قیمت سلامتی اوست که به مخاطره می افتد.
یکی از احساس های ناخوشایندی که بیمار حین آنژیوگرافی پیدا می کند ، احساس گرمای ناگهانی به دنبال تزریق ماده یحاجب است . این احساس گاهثی به صورت حالت تهوع گذرایی است که به سرعت برطرف می شود. از جمله همکاری هایی که از بیمار حین آنژیوگرافی خواسته می شود ، سرفه کردن است . علت این است که به دنبال تزریق ماده ی حاجب به داخل عروق کرونری، گاهی ضربان بیمار کند می شود و ممکن است عوارض نامطلوبی را به دنبال داشته باشد. با سرفه کردن ماده ی حاجب از عروق کرونر سریع تر تخلیه می شود و ضربان قلب بیمار مختصری افزایش می یابد . بنابراین ، بسیار ضرئری است که بیمار در این زمینه همکاری لازم را انجام دهد. باید دانست که آنژیوگرافی اظهار می کنند که دردشان کمتر شده و احساس بهبودی می کنند. آیا این یک اثر تلقینی است یا ماده ی حاجب اثر بازکنندگی بر عروق ریز دارد که درد بیمار را کاهش می دهد ، برای ما هم دقیقا مشخص نیست.
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.