بوی ادرار به حجم و غلظت مواد مترشحه از کلیه ها مرتبط است. به طور معمول، ادرار حاوی مقادیر بالایی آب بوده، بو نداشته یا بوی اندکی دارد. اگر غلظت ادرار افزایش یابد (حجم بالایی از مواد دفعی با مقادیر کمی آب) بوی ادرار شبیه آمونیوم غلیظ می گردد.

بسیاری از غذاها و داروها، مثل مارچوبه یا برخی ویتامین ها می توانند بر بوی ادرار اثر بگذارند. گاهی بوی نامعمول ادرار می تواند نشان دهنده بیماری یا مشکل خاصی باشد، از جمله:
•    عفونت مثانه
•    التهاب مثانه
•    دهیدراسیون
•    دیابت کتواسیدوز (افزایش سطح اسیدهای خون که کتون نامیده می شوند)
•    فیستول دستگاه گوارش – مثانه (ارتباط غیرمعمول بین روده و مثانه)
•    بیماری شربت افرا (بیماری ژنتیکی نادری که در آن متابولیسم اسیدهای آمینه با اختلال مواجه می شود)
•    اختلالات متابولیکی (اختلال در مسیر تبدیل غذای خورده شده به انرژی در بدن )
•    دیابت نوع 2 (کنترل نشده)
•    عفونت مجاری ادرار
 

بیشتر تغییرات در بوی ادرار موقت بوده و نشان بیماری خاصی نیست. اما گاهی بوی نامعمول ادرار با وجود یک مشکل در بدن مرتبط است. اگر در خصوص تغییر بوی ادرار خود احساس نگرانی داشتید حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.