حرکت مزمن و غیرقابل کنترل پلک که هر دو چشم را تحت تاثیر قرار دهد، بلفارواسپاسم خود به خودی خوش خیم نامیده می شود. اگرچه علت دقیق آن ناشناخته است، اما شرایط زیر ممکن است قبل از آن یا همراه با بلفارواسپاسم خود به خودی خوش خیم وجود داشته باشند:
•   بلفاریت (التهاب پلک ها)
•   خشکی چشم
•   انتروپیون (برگشت لبه پلک ها به داخل یا به طرف کره چشم)
•   حساسیت به نور
•   التهاب ملتحمه
•   تریکیازیس (برخورد مژه ها با قرنیه)
•    یووئیت (التهاب مشیمیه)

به ندرت ممکن است انقباض چشم نشانه اختلالات مغز و سیستم عصبی باشد. در این صورت تقریباً همیشه این علامت همراه با علائم و نشانه های دیگر بروز می کند. اختلالات مغز و سیستم عصبی که می تواند سبب بروز انقباض چشم شوند، عبارتند از:
•    فلج بلز
•   دیستونی (انقباض غیرارادی عضلات) گردن
•    دیستونی
•   اسکلروز چندگانه یا بیماری ام اس
•    دیستونی صورت (نوعی دیستونی که برخی اوقات همراه با بلفارواسپاسم مشاهده می شود.)
•   عوارض جانبی داروها به خصوص داروهایی که برای درمان صرع و روان پریشی استفاده می شوند.
•    سندرم تورت Tourette syndrome (تیک حرکتی و کلامی)

انقباض چشم می تواند به صورت غیرقابل پیش بینی ایجاد شده و سپس برای روزها، هفته ها و ماه ها ناپدید شود. این اسپاسم (انقباض) آسیب زننده نیست اما می تواند آزاردهنده باشد. در اغلب موارد، انقباض چشم بی ضرر است و خود به خود متوقف می شود، اگرچه گاهی ممکن است مجدداً عود کند.  برخی اوقات، انقباض چشم ممکن است اولین علامت یک اختلال حرکتی مزمن باشد، به خصوص اگر علاوه بر انقباض چشم، انقباض در سایر عضلات صورت نیز روی دهد. بااین حال، هیچ علت قابل شناسایی وجود ندارد.

برخی علل اسپاسم پلک که شناسایی شده اند، عبارتند از:
•    مصرف الکل
•   مصرف کافئین
•   خستگی
•    التهاب سطح چشم یا داخل پلک ها
•   کمبود خواب
•    سیگار کشیدن
•    استرس
•    باد

انقباض چشم معمولاً به صورت خود به خود و طی چند روز یا چند هفته از بین می رود. در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:
•    انقباض چشم طی چند هفته بهبود نیابد.
•    پلک شما با هر بار انقباض به طور کامل بسته شود یا شما به سختی چشم خود را باز کنید.
•    انقباض در سایر نقاط صورت نیز اتفاق افتد.
•    چشم شما قرمز و متورم بوده یا ترشح داشته باشد یا شما متوجه افتادگی پلک خود شوید.