بیش از 50 سال از اولین عمل جراحی تعویض دریچه قلب که توسط ادواردز و استار در سال 1951 انجام شد، می‌گذرد. اگر چه در بسیاری از اوقات، روش‌های ترمیم دریچه مانند والووتومی (Valvotomy) برای ترمیم دریچه آسیب دیده به کار می‌رود و غالباً این روش به عنوان اولین استراتژی در درمان مورد توجه قرار می‌گیرد اما عمل تعویض دریچه به عنوان آخرین راه حل همچنان به طور متداول انجام می‌شود. آمارها نشان می‌دهد که سالانه حدود 90000 عمل تعویض دریچه در آمریکا و بیش از 280000 عمل در جهان انجام می‌شود. با توجه به رشد روز افزون انجام جراحی تعویض دریچه قلب، آشنایی با انواع دریچه‌ها و انتخاب دریچه مناسب برای هر بیمار ضروری به نظر می‌رسد.
انواع جایگزین‌های دریچه قلب
دریچه‌های مکانیکی
دریچه توپ و قفس: این دریچه اولین بار در سال 1961 توسط ادواردز و استار طراحی و استفاده شد و شامل یک توپ سیلیکونی است که در یک حلقه بافته شده قرار گرفته است. با باز شدن دریچه، این توپ به جلو رفته و در یک قفس فلزی به دام می‌افتد. امروزه این نوع دریچه‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.
دریچه دیسکی: این پروتز که اولین بار توسط بیورک و شیلی ارائه شد از یک دیسک گرافیتی تشکیل شده است که با کربن پیرولیتی پوشیده شده و با برخورد جریان خون در هر بار پمپاژ، دیسک چرخیده و باز شده و سپس بسته می‌شود. جنس حلقه دور دیسک از تیتانیوم یا فولاد ضد زنگ است.
دریچه دو صفحه‌ای: این دریچه‌ها از دو صفحه نیم دایره‌ای تشکیل شده است که باز و بسته شده و دو حفره جانبی و یک حفره مرکزی برای عبور جریان خون ایجاد می‌کند. این نوع دریچه‌ها رایج‌ترین نوع دریچه‌های مکانیکی مورد استفاده در دنیا هستند.
دریچه‌های بیولوژیکی
پس از کار گذاشتن تمامی دریچه‌های مکانیکی، بیمار باید برای مدت طولانی داروهای ضد انعقادی مصرف کند. برای حل این معضل از دریچه‌های بیولوژیکی استفاده می‌شود.
تاکنون انواع مختلفی از ایمپلنت‌های بیولوژیکی استفاده شده است که از آن میان می‌توان به دریچه‌های اتوگرافت، هوموگرافت و زنوگرافت اشاره کرد.
در عمل تعویض دریچه با ایمپلنت‌های اتوگرافت از بافت خود شخص استفاده می‌شود. این بافت می‌تواند فاسیای عمقی و یا پریکارد شخص باشد. همچنین گاهی از دریچه ریوی خود شخص برای تعویض دریچه آئورت وی استفاده می‌شود.
در تعویض دریچه با ایمپلنت‌های هموگرافت از بافت پیوندی اهداء شده توسط شخصی دیگر استفاده می‌شود. در تعویض دریچه با ایمپلنت‌های زنوگرافت از بافت حیوان مانند گاو یا خوک استفاده می‌شود که پس از تغییراتی، در محل دریچه قرار می‌گیرد. دریچه‌های تهیه شده از خوک معمولاً با گلوتار آلدهید اصلاح شده که هم بافت را استریل می‌کند و هم آن را با بافت بدن گیرنده سازگارتر می‌سازد. اکثر پروتزهای بیولوژیکی با بکارگیری یک فنر فلزی، محکم می‌شوند اما در بسیاری از مواقع نیز بدون فنر استفاده می‌شوند. دریچه‌های بدون فنر مجرای بزرگتری را برای عبور خون فراهم می‌کنند اما جراحی آن‌ها از نظر تکنیکی دشوارتر است. دریچه‌های گاوی از پریکارد گاو تهیه می‌شوند و با یک غلاف فنری فلزی محافظت می‌شوند.
پروتز بیولوژیکی بدون فنر فلزی
مقایسه بین جایگزین‌های مکانیکی و شرایط استفاده از آن‌ها
تحقیقات نشان داده‌اند که احتمال ترومبو آمبولی در دریچه‌های توپ و قفس بیشتر از دریچه‌های صفحه‌ای و در دریچه‌های صفحه‌ای بیشتر از دریچه‌های دو صفحه‌ای است. همچنین احتمال وقوع ترومبو آمبولی در تعویض دریچه میترال بیشتر از دریچه آئورت می‌باشد. شرایطی که در آن استفاده از دریچه‌های مکانیکی ترجیح داده می‌شود به شرح زیر است:
- به شخص گفته شود و خود او با این نوع دریچه و استفاده طولانی مدت از داروهای ضد انعقادی مشکلی نداشته باشد.
- شخص داروهای ضد انعقادی را برای مدت طولانی مصرف کرده و باید به مصرف آن ادامه دهد (مثلاً شخص در رگ خود استنت داشته باشد).
- سن و وضعیت بدنی شخص به صورتی باشد که پروتز بیولوژیک در بدنش از بین برود (سن پایین و یا حاملگی)
- سن کمتر از 65 سال و انتظار طول عمر بالا از فرد
منیع:
http://mehmanesh.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.