یک بیماری خود ایمنی با منشا ناشناخته با تولید انواع آنتی بادی های خودی بر علیه سلولهای بدن مشخص می گردد.طیف وسیعی دارد از یک بیماری خفیف پوستی و محدود تا یک بیماری مهلک و شدید با درگیری ارگان های مختلف.
انواع بالینی بیماری:
1- مزمن پوستی(دیسکوئید)
2- تحت حاد
3- دارویی
4- نوزادی
5- سیستمیک
*نوع مزمن پوستی یک نوع شایع بدون درگیری سیستمیک است.در خانم ها شایعتر می باشد بخصوص در دهه چهارم زندگی .با نور خورشید وصدمه فیزیکی بیماری شروع یا تشدید می شود.ضایعات به صورت برجستگی های قرمز رنگ گسترش یابنده با حدود مشخص دارای پوسته و به صورت غیر قرینه که در ناحیه سر و صورت و گوش شایعتر است. درگیری قدام سینه، پشت، بازوها و گاهی لب، زبان و مخاط دهان نیز درگیر می شود. بیماری سیر پیش رونده و مزمن دارد و در نهایت ضایعات جوشگاه و آتروفی باقی می گذارند.
ضایعات ندرتا می تواند به بدخیمی های پوستی تبدیل شود. احتمال تبدیل شدن نوع پوستی به درگیری سیستمیک حدود 5% می باشد و در مواردی که درگیری پوستی شدید و گسترده باشد این احتمال بیشتر است.
درمان: شامل دوری از آفتاب و استرس و شروع کورتیکواستروئیدهای موضعی به همراه آنتی مالاریا و استروئید خوراکی، ویتامین هایE و B12 و لیزر CO2 نیز می تواند موثر باشد.
*نوع سیستمیک
1. شامل راش گونه ای: قرمزی ثابت روی بینی و گونه ها(بال پروانه ای)
2. ضایعات پوستی برجسته قرمز رنگ با پوسته بیضی و گرد
3. حساسیت به نور
4. زخم های دهانی
5. درگیری مفاصل
6. درگیری پرده های دور ریه ها و قلب
7. درگیری کلیوی
8. درگیری عصبی
9. اختلالات خونی
10. اختلالات ایمونولوژیک
11. ANA مثبت
در صورت وجود 4 مورد از 11 مورد بالا بیماری سیستمیک لوپوس مطرح می شود.
درمان: بستری نمودن بیمار، پرهیز از آفتاب و استرس، استروئید خوراکی، داپسون ،متوترکسات، سیکلوفسفامید./ درمان اختلالات همراه مثل فشار خون و دیابت
منبع :
http://www.shafaderma.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.