فیبروم رحمی چیست؟
فیبروم رحمی چیست؟

فیبروم رحمی چیست؟

فیبروم رحمی چیست؟

یک تومور خوش خیم رحم است که از عضله رحم منشاء می گیرد و علت دقیق آن مشخص نیست. بیشتر خانمهای با فیبروم رحمی علامتی ندارند. ولی بسته به سایز و اندازه فیبروم و موقعیت آن در رحم و مجاورت با ارگانهای لگن، علائم متفاوت است.

 

شایع ترین علائم:

 خونریزی غیرطبیعی، درد و احساس فشار در لگن است.

 

علل فیبروم:

دقیقاً مشخص نیست ولی فاکتورهایی مثل عوامل ژنتیک، تغییرات در تظاهر هورمونهای رشد مثل ILGF   (Insulin like growth factor )، ناهنجاری های سیستم عروقی به نظر می رسد که رلی در ایجاد آن ایفا کنند. نژاد آفریقایی 3-2 برابر بیشتر از خانمهای نژاد دیگر درگیر می شوند و در سنین پایین تر. سن غالب 40-30 است. بارداری و مصرف قرصهای ضد بارداری سبب کاهش تمایل به پیشرفت فیبروم می شود.

 

عوامل دیگر افزایش دهنده ریسک:

سن شروع پریود زیر 10 سال – مصرف الکل – عفونت رحم – فشار خون بالا

طی سه ماهه اول بارداری  یک سوم  فیبرومها بزرگ می شوند ولی بعد از زایمان کوچک می شوند. با منوپوز فیبرومها کوچک می شوند ولی اگر هورمون درمانی پس از یائسگی شروع  شود باقی می مانند. فیبروم خیلی شایع است در حدود٪ 80-70  زنانی که به سن 50 سالگی می رسند آنرا دارند. ولی اغلب آنها کوچک اند و نیاز به درمان ندارند. در صورت داشتن علامت بنا به تشخیص پزشک معالج درمان می شوند.

 

علائم فیبروم:

- بیشتر افراد بی علامتند.

- شایع ترین علامت خونریزی غیرطبیعی بصورت پریود سنگین و دردناک و طول کشیده یا لکه بینی در فاصله بین پریودهاست که منجر به کم خونی و فقر آهن می شود.

- احساس درد لگن

- احساس فشار در لگن

- احساس تکرر ادرار و فشار روی مثانه – قطع ادرار

- احساس فشار روی مقعد و دفع مدفوع دردناک یا مشکل

گاه  فیبروم مسیر داخلی رحم را تغییر داده و سبب کاهش باروری و حتی ناباروری و نیز سقط های مکرر و یا عاقبت بد بارداری به واسطه خطر جدا شدن جفت و یا پوزیشن های غیرعادی جنین و... می شود.

 

آیا فیبروم بدون علامت را می توان بدون درمان رها کرد؟

بله اما گاه سرعت رشد فیبروم خیلی زیاد می شود که احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد. البته این احتمال کمتر از 1٪ موارد است. و نیز بزرگی فیبروم هم علتی برای خروج آن است.

 

چگونه فیبروم تشخیص داده می شود؟

1) حین معاینه لگن توسط پزشک متخصص زنان

2) بوسیله سونوگرافی

3) CT-Scan, MRI

 

درمان:

- بنا به صلاحدید پزشک معالج، میومکتومی (خروج میوم) ، هیسترکتومی ( خروج رحم) ، روشهای آمبولیزیشن شریان رحمی

- درمان داروئی : Mifepnistor  (Ru- 486)

- Raloxifen  (vista)

- Agonist – GnRL (Lupron)

- LD  قرصهای ضد بارداری ریسک پیشرفت فیبروم را کاهش می دهد اما سایز آنرا کوچک نمی کند. از میزان خونریزی ناشی از فیبروم هم می کاهد.

منبع:

http://drshayanfar.com

تعداد بازدید: 808

تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.