طراحی خط لبخند

طراحی خط لبخند    
روابطی میان اجزای صورت و اندازه های هر عنصر و رنگ و شکل آن ها در ترکیب با یک‌دیگر وجود دارد که رعایت تناسب این روابط، چهراه را خواستنی و زیبا می کند.
در این نوشته به اندازه ها، شکل و روابط قرارگیری دندان ها و لب ها و بخش نمایان دندان ها در حالت عادی و هنگام لب‌خند می‌پردازم و عوامل رنگ و... را به مقاله ای دیگر وا می‌گذارم

بخش های نمایان دندان:
منظور از دندان های سانترال، دو دندان میانی جلویی هر فک است که دندان های شماره یک نامیده می شوند.
منظور از خط وسط (میدلاین)، خط بین این دو دندان است.
اصولا شماره گذاری دندان ها به ترتیب، شماره دندان ها از هر طرف نسبت به این خط است. به طور مثال: دندان شماره یک بالا سمت چپ، دندان شماره یک بالا سمت راست و...
منظور از دندان های قدامی، دندان های جلو نیش تا نیش (شماره سه از هر طرف) است.
در هنگام لب‌خند، معمولا پنج دندان از هر طرف فک بالا نمایان است. در بسیاری موارد دندان شماره شش نیز هنگام خندیدن دیده می شود.
البته دندان های نمایان به اندازه دهان، عرض لب‌خند، طول دندان‌ها، اندازه لب ها و تنگی آن، و بینش بیمار نسبت به خودش بستگی دارد که در افراد مختلف با هم متفاوت است.
بخش نمایان طول دندان ها نیز در سنین مختلف با هم متفاوت است. در جوان تر ها، تقریبا همه طول دندان های قدامی هنگام خندیدن نمایان است.
وقتی که لب ها در حالت عادی (استراحت) هستند، بخشی از دندان های سانترال فک بالا دیده می شود. معمولا در این حالت، در زنان بخش بیش‌تری از دندان نسبت به مردان نمایان است.
دندان‌های سانترال فک پایین، در مرد های جوان مقدار کمی (حدود یک میلی‌متر) نمایان است و مقدار نمایان بودن این دندان ها در زنان جوان کم‌تر است.
به طور کلی، با افزایش سن، اندام میل به پایین آمدن دارند. با افزایش سن، طول قابل رویت دندان های سانترال بالا کم‌تر و طول قابل رویت دندان‌های سانترال پایین بیش‌تر می شود.
اندازه ها
طول سانترال های بالا را نمی توان به تنهایی از طریق زیبایی برقرار کرد. دندان های قدامی بالا در حالت طبیعی به اندازه حدود یک میلی‌متر جلو تر و پایین تر از دندان‌های قدامی فک پایین قرار دارند و روی آن را اندکی می پوشانند.
دو دندان سانترال بالا نقش مهمی در هدایت این نحوه قرارگیری ایفا می کنند و تغییر آن به تنهایی باعث اختلال در این وضعیت خواهد شد. هم‌چنین این دندان‌ها نقش زیادی در نحوه تلفظ حروف هم دارند.
در حالت عادی و اگر طول این دندان ها صحیح باشد، اگر شخص حرف (ف) را تلفظ کند، لبه های نوک دندان های بالا در مقابل لبه داخلی خط بین قسمت تر و خشک لب پایین قرار می گیرد.
خط وسط لبخند
میدلاین در مرکز صورت واقع است و عمود بر خط بین دو مردمک چشم می باشد. این خط، کانون لبخند است. البته تقارن کامل به این شکل به ندرت اتفاق می افتد و می توانیم خط وسط لب‌خند را با ستون بینی یا شیار عمودی قسمت میانی لب بالا مطابقت دهیم.
البته دندان ها در هر سمت میدلاین باید بالانس باشند اما باید توجه داشت که تقارن کامل افقی، یعنی وقتی که همه دندان های قدامی یک شکل و شبیه دندان‌های سانترال باشند، مصنوعی به نظر خواهد رسید.
خط وسط دو دندان سانترال بالا و پایین بر هم منطبق و مطابق با خط وسط صورت است. اما در دندان های کناری سانترال ها، محور طولی تاج در قسمت نوک دندان ها بیش‌تر از قسمتی که به لثه می رسد تحدب و تمایل به خط وسط دارد. به عبارت بهتر، دندان ها خط و مرز‌های قائم هندسی ندارند.
دندان های نیش، دندان های آسیاب کوچک و نیز دندان آسیاب اول، به طور ظریفی متمایل به داخل هستند.
برای همین، دندان‌پزشک زیبایی ترجیح می‌دهد که از نوعی تقارن شعاعی به جای این تقارن افقی استفاده کند. در حقیقت ما بی‌نظمی های بیشتر را ترجیح می دهیم و سعی می کنیم تا دندان‌های سانترال بالا را بلند‌تر بسازیم.
وجود تنوع در نظم و شکل دندان‌ها، ظاهری طبیعی تر و زیبا تر ایجاد می کند. اما باور این نکته لازم است که ممکن است بیمار آماده پذیرش چنین نظامی در دندان‌های خود نباشد و تصورش از دندان‌های زیبا، دندان های راست، یک شکل و سفید و یک دست باشد.
بهتر است دندان‌پزشک پیش از اجرا، این دیدگاه ها را به بیمار منتقل کند. در اصل انگیزه من از نگارش این نوشته نیز همین ترقی دادن بینش زیبایی شناسی مراجعه کننده هاست.
نسبت طلایی
از نمای رو به رو، اندازه دندان ها باید از خط میانی به طرفین کوچک‌تر شود.
اگر با نسبت طلائی یا مستطیل طلائی (حاصل تقسیم دو عدد متوالی سری اعداد فیبوناچی) آشنا باشید، می دانید که این نسبت (0.618) در مباحث زیبایی‌شناسی بسیار مورد استفاده است و در دندان‌پزشکی زیبایی نیز نسبت کاهش اندازه دندان های سانترال به طرفین، همین عدد است.
زیبایی، در فرهنگ ها، نسل ها و جنسیت ها متفاوت است و این، دانش علوم انسانی و هنر دندان‌پزشک است که تلفیقی از اصول زیبایی شناسی و سلیقه؛ با نظر و احساس رضایت مراجعه کنند ایجاد می کند.
لبخند خود را آنالیز کنید
با انجام دادن سوالات زیر شما متوجه خواهید شد که آیا نیازمند به درمانهای ترمیمی زیبایی (Cosmetic dentistry) هستید یا نه.
1- آیا زمانی که صحبت می کنید یا لبخند ملایمی می زنید نوک دندانهای شما مشخص میشود؟
در هنگام لبخند زدن ملایم و حتی صحبت کردن بایستی مقداری از نوک دندانهای شما مشخص باشد.
2- آیا زمانی که لبخند ملایمی می زنید خط لبخد شما شکل U پیدا می کند؟ (مراجعه به آنالیز خط لبخند صحیح)
خط لبخند زمانی خواهید داشت اگر شکل فوق را به خود بگیرد.
3- آیا دندانهای جلوی شما به اندازه کافیدندانهای جلو (Central) بایستی کمی (حدودm2-m1) بلندتر از دندانهای کناری(Lateral) باشد. اگر از این مقدار بیشتر یا کمتر باشد لبخند زیبایی نخواهید داشت. بلند است؟
4- آیا بین دندانهای شما فضای خالی وجود دارد؟
وجود این فضاها (Diastemas) می تواند به عل ت مشکلات متعددی باشد. از جمله مشکلات لثه (پریو) و عادات پارافانکشنال و…..
برای بستن فضاها می توان با توجه به سایز آنها درمانهای مختلفی را انجام داد.

        
5- آیا دندانهای جلو شما بیرون زده یا عقب رفته است؟
6- آیا دندانهای جلو شما روی هم قرار گرفته و دچار شلوغی هستید؟
در هر دو صورت شما از داشتن لبخندی زیبا محروم خواهید بود و نیازمند به درمانهای زیبایی یا ارتودنسی می باشید.
7- آیا از رنگ دندانهای خود راضی هستید؟ آیا روی دندانهای شما لکه های رنگی وجود دارد؟
اگر این رنگ دانه ها به علت مصرف چای یا سیگار یا قهوه …. باشد با استفاده از سیستم سند بلاست می توانید به رنگ اصلی دندانهای خود دسترسی پیدا کنید و اگر هم رنگ یا رنگدانه ها درون دندانهای شما هستند با استفاده از سیستم Bleaching (بلیچینگ) یا ونیرها (Veneering) قابل اصلاح می باشد.
8- آیا دندانهای جلوی شما دارای پرکردنی همرنگی می باشد که با دندانها عدم تطابق رنگی داشته باشد؟
این عدم تطابق میتواند یا به علت کهنگی ترمیم یا عدم دقت دندان پزشک شما در انتخاب صحیح رنگ بوده باشد. لذا شما حتماً بایستی ترمیم خود را تعویض کنید.
9- آیا لثه های شما به رنگ صورتی با لبه های تیز(Knife edged) می باشد یا با لبه های گرد و رنگ قرمز؟
اگر لثه های شما قرمز می باشد و با لبه های گرد و در هنگام مسواک زدن دچار خونریزی می باشد حتماً بایستی لثه های شما
تحت درمان لثه (Onlay) قرار بگیرد.
10- آیا ناحیه طوق دندانهای شما دچار فرورفتگی (Erosion) می باشد که قابل لمس با ناخن دست باشد؟
در این صورت شما حتماً بایستی این نواحی را که مستعد تغییر رنگ و سایش شدید می باشد را با استفاده از ترمیم های کامپوزیتی اصلاح نمایید.

منبع:

http://www.doctormousavi.com

تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.