خود ارضایی در جوانان و بزرگسالان

خود ارضایی در جوانان و بزرگسالان

خود ارضایی یا استمنا (Masturbation)- که در زنان، استشها نامیده میشود- یعنی انجام عملی توسط خود فرد(خود انگیزی جنسی) برای رسیدن به اوج لذت جنسی یا ارضای جنسی ( ارگاسم) بدون عمل نزدیکی که معمولا به ارگاسم منجر می شود. البته این تعریف کامل نیست چون فرد میتواند انواع رفتارهای جنسی با شریک جنسی خود بدون نزدیکی هم انجام دهد که خود ارضایی تلقی نمی شود مثل سکس دهانی یا مقعدی یا مالشی و…

هیچ نوع فعالیت جنسی بیش از خود ارضایی مورد بحث قرار نگرقته، صریح تر و آشکارتر محکوم نشده و جهانگیرتر انجام نشده است. شیوع خود ارضایی حاکی از این است که تقریبا همه مردان و سه چهارم همه زنان، زمانی در عمر خود به آن دست زده اند. در گذشته خود ارضایی در مردها شایعتراز زنان بوده ولی امروزه این تفاوت احتمالا وجود ندارد.مردها زودتر از زنان خود ارضایی را برای رسیدن به ارگاسم یاد میگیرند و بیشتر از آنان این کار را انجام میدهند. این حالت در بین افراد متاهل هم شایع است. حتی اکثر حیوانات پستاندار هم دست به خود ارضایی در فصول غیر جفت گیری میزنند. روش خود ارضایی در دو جنس و افراد مختلف فرق میکند.شایعترین نوع آن تحریک مستقیم کلیتوریس در زنان( بویژه تنه آن نه سر کلیتوریس که حساسیت شدید به تحریکات دارد) و آلت مردانه در مردان با دست یا انگشتان است. تحریک غیر مستقیم نظیر مالش به بالش هم ممکن است صورت بگیرد. ۲% زنان حتی صرفا با خیال پردازی میتوانند به ارگاسم برسند که این امر تقریبا در مردان غیرممکن است و نیاز به تحریک فیزیکی همراه با تحریک ذهنی دارند.

دو دیدگاه در خصوص خود ارضایی وجود دارد:

۱- خود ارضایی میتواند آسیب های جسمی و مخصوصا روانی زیادی به فرد بزند

۲- خود ارضایی تقریبا هیچ ضرری ندارد

نگارنده سایت دلایل هر دو گروه را ذکر کرده و قضاوت را بعهده خوانندگان محترم میگذارد. البته در پایان نظر شخصی خود را هم ذکر میکند.

پاسخ این مبحث، به دو قسمت تفکیک میشود:

***** کسانی که هویت مذهبی برای خود انتخاب کرده اند باید بدانند که در دین اسلام خود ارضایی حرام و در ادیان ابراهیمی دیگر هم به شدت نکوهیده است و از لحاظ جامعه شناسی اخلاقی نیز قبح دارد که این دو حیطه در تخصص بنده نمی باشد.

***** کسانی که هویت غیرمذهبی برای خود انتخاب کرده اند و صرفا نگاه علمی روانشناختی به موضوع دارند به دو دسته حامیان مضر بودن و مضر نبودن خودارضایی تقسیم میشوند.

( البته این تفکیک نشاندهنده این نیست که افراد با هویت مذهبی، نگاه علمی به موضوعات ندارند یا افراد با هویت غیرمذهبی، هیچگونه نگاه مذهبی به موضوعات را قبول ندارند بلکه همپوشانی های گسترده نیز در این دو دیدگاه وجود دارد و این صرفا یک تقسیم بندی برای تعیین تکلیف دین برای افراد با هویت مذهبی است)

…………………………………………….

دلایل حامیان دیدگاه مضر بودن خود ارضایی

………………………………………………

برای درک مضرات خود ارضایی، باید ابتدا مسیر عصبی یک تحریک جنسی تا انزال را طی عمل نزدیکی طبیعی بطور مختصر مرور کنیم و آن را با خودارضایی مقایسه نماییم.

ابتدا نعوظ با تحریک دو مسیر،یکی مسیر رفلکسی ( Reflexogenic) که ناشی از تحریک حواس پنجگانه بخصوص لامسه و بینایی و دیگری مسیر ذهنی ( Psychogenic) که ناشی از تحریکات ذهنی است شروع می شود.از طریق این دو مسیر، مراکز نخاعی و فوق نخاعی و سیستم عصبی مرکزی و هیپوتالاموس،ابتدا منجر به نعوظ و در صورت استمرار تحریکات مراکز جنسی مغز، شدت تحریکات به حد آستانه ارضای جنسی فرد می رسد و انزال صورت میگیرد. این مسیر، در جریان نزدیکی طبیعی فعال است. ولی در طی عمل استمنا، مسیر تحریکات رفلکسی ناشی از حواس پنجگانه، بجای حس لمس تمامی بدن، محدود به حس لمس موضعی ناحیه محدودی در آلت می شود و همچنین تحریک سایر حواس پنجگانه مثل بینایی و شنوایی و حتی بویایی به حد صفر می رسد. لذا جهت رسیدن به آستانه جنسی، مسیر ذهنی باید جبران کمبود مسیر رفلکسی و حسی را بنماید لذا با فشار ذهنی و عصبی مضاعف،مغز مسیر را برای رسیدن به آستانه انزال طی می کند که این فشار مضاعف می تواند با تکرار، عوارض عصبی بار بیاورد و بنابراین مرکز تحریکات جنسی مغز با پایین آوردن آستانه لازم برای ارضای جنسی و انزال، سعی در جبران کمبود تحریکات حسی را میکند تا مغز فشار کمتری را متحمل شود. در نتیجه با کاهش آستانه ارضای جنسی بتدریج فرد دچار انزال زودرس میشود که از عوارض شایع خود ارضایی است یعنی با اندک تحریک جنسی، مراکز جنسی مغز که از قبل هم آستانه ارضا و انزال را پایین آورده بوده اند واکنش سریع و شدید می دهند و انزال در مدت کوتاهی صورت می گیرد.

همچنین در تفاوت رابطه جنسی طبیعی و خودارضایی گفته میشود که ترشح پرولاکتین در سکس نرمال ۴ برابر خود ارضایی است. لازم به ذکر است پرولاکتین باعث احساس راحتی ورضایت جسمی روانی مدت دار با سکس میشود و بنابراین با خود ارضایی احساس رضایت ناپایدار و کاذب و کوتاه مدت ایجاد میشود. همچنین گفته میشود در خود ارضایی ترشح کمتر اکسی توسین نسبت به سکس نرمال صورت میگیرد که در ایجاد احساس لذت در طول فعالیت جنسی نقش دارد.

عوارض دیگر این است که بدلیل روشهای فیزیکی خود ارضایی و تکرار آن سبب صدمه جسمی به ناحیه تناسلی شده و در نهایت هنگام خود ارضایی یا سکس بعدی دچار درد شود. در این موارد حتما علل عضوی مثل بیماری پیرونی آلت یا پارگی مهبل باید کنار گذاشته شود. انجمن روانپزشکی آمریکا این اختلال را در طبقه کژکاری جنسی نامعین ( Sexual Dysfunction NOS) و به نام درد مربوط به خود ارضایی ( Masturbatory Pain) طبقه بندی کرده است.

از دیگر عوارض آن، مسایلی چون ضعف اعصاب، ضعف قوای بدنی، کم خونی، ریزش مو، گودی زیر چشم، کمردرد، نقصان حافظه، بی حالی، کاهش اشتها،ایجاد بیماریهای روانی، کاهش توانایی جنسی و …..حامیان نظریه مضر بودن خودارضایی مطرح کرده اند.

…………………………………………………….

دلایل حامیان دیدگاه مضر نبودن خودارضایی

……………………………………………………

اولا که هیچ تحقیق علمی اختصاصی یا شواهد علمی در خصوص ادعای مضر بودن خودارضایی وجود ندارد و تحریم های اخلاقی دینی علیه خودارضایی باعث پیدایش افسانه هایی مثل ایجاد بیماری در نتیجه این عمل شده است.

درخصوص مسیر عصبی رفلکسی و ذهنی شایان ذکر است که مسیر آوران عصبی سمپاتیک و وابران پاراسمپاتیک مسوول انتقال داده های حسی به مغز و تفسیر آن در مغز و صدور پیغام به اندام تناسلی هستند و به هیچ وجه از لحاظ علمی ثابت نشده که کم کاری یک مسیر، باعث پرکاری جبرانی مسیر دیگر می شود. در ضمن یک سکس طبیعی ولی ناشیانه( یعنی بدون رعایت پیش نوازی و بازی جنسی قبل سکس و پس نوازی بعد سکس و نیز صمیمیت و رضایت دو طرفه در سکس) میتواند مسیر حسی و ذهنی را به مقدار زیاد تحت تاثیر منفی قرار دهد در حالیکه با خودارضایی با رعایت بعضی قواعد، تاثیر منفی چندانی ایجاد نشود. این حالت در انزال حین خواب( احتلام شبانه یا جنب شدن) نیزصادق است که این دو مسیر به هیچ وجه به طور کامل و متناسب فعال نمیشوند ولی حداقل همه بر سر این موضوع توافق دارند که احتلام ضرری برای بدن ایجاد نمیکند.

همچنین در خصوص تفاوت ترشح هورمون هایی از قبیل پرولاکتین و اکسی توسین در خود ارضایی و سکس نرمال هیچ مستند علمی و تحقیقاتی جهانی وجود ندارد و ترشح این هورمونها بستگی بیشتر به شدت و مدت و تمرکز تحریک جنسی دارند نه نوع تحریک.

حتی پستانداران در فصول غیرجفت گیری بطور غریزی دست به این کار میزنند و این پروسه در طبیعت هم وجود دارد و غیرطبیعی نمیباشد.

حتی خودارضایی میتواند بعنوان پروسه درمانی اختلالات ارگاسم و انزال،زیر نظر پزشک و در شرایط خاص انجام گردد.

درخصوص بیماریهای گوناگون هم واقعا هیچ سند ومدرک معتبر علمی حامی این ادعا وجود ندارد.

وقتی رابطه جنسی رضایت بخش نیست یا بعلت بیماری یا فقدان شریک جنسی یا مهارهای اجتماعی امکان پذیر نیست، خود ارضایی در خدمت یک هدف انطباقی به ایجاد لذت جنسی و رفع تنش کمک میکند و حتی میتواند مانع رفتارهای پرخطری مثل بیماری های آمیزشی یا حاملگی های غیرقانونی گردد.

خودارضایی در سه حالت میتواند غیرطبیعی تلقی گردد:

– تنها شکل فعالیت جنسی باشد

– مستمرا به رابطه جنسی با فرد دیگری ترجیح داده شود

– چنان به افراط صورت بگیرد که حاکی از وجود یک وسواس عملی یا کژکاری جنسی بدون توجه به جنبه های لذت بخشی آن باشد

نظر نگارنده سایت در خصوص خود ارضایی

به نظر بنده هر عملی جنبه های مثبت و منفی و منافع و مضراتی دارد که بستگی به تیپولوژی شخصیتی فرد، فرهنگ و عرف محل زندگی، اطلاعات علمی و عرفی و دیدگاههای شناختی دارد. مثلا شراب در دین اسلام حرام است چون مضرات زیادی روی ذهن یا عملکرد ارگانهای داخلی مثل کبد و کلیه دارد. از طرفی علم ثابت کرده مصرف روزانه حدود دو قاشق شراب میتواند روی جلوگیری از بیمارهای قلبی عروقی و نیز کاهش چربی خون اثرات مفیدی داشته باشد(البته فقط درزمان اضطرار پزشکی و عدم وجود درمان جایگزین و فقط به دستور پزشک جایز است). یعنی شراب علی رغم حرام بودن و مضرات زیاد، میتواند منافع هم برای بدن داشته باشد ولی چون مضرات شراب از منافع آن بیشتر است بنابراین در دین و عرف نکوهیده شده است. این قضیه نیز کاملا در مورد خودارضایی صادق است یعنی هم مضرات هم منافع میتواند داشته باشد و بستگی زیاد به خود فرد و شرایط ژنتیکی اجتماعی عرفی فرهنگی حاکم بر فرد در خصوص سبک سنگین کردن مضرات و منافع آن دارد. قاعدتا رابطه جنسی نرمال ارجحیت دارد ولی گاها خودارضایی میتواند در شرایط محدودیت های انسانی مثل زندگی اجباری طولانی در محیط های کاملا مردانه ( زندان ) تطابقی و احتمالا منافع آن بیشتراز مضراتش باشد.

******************************************************************************

راههای کاهش دادن خودارضایی

*******************************************************************************

در درجه اول با تقویت مبانی معنوی و استعانت از پروردگار متعال میتوان با رعایت موارد ذیل در کاهش این عادت کمک شایانی کرد:

عادات سالم را در خود تقویت کنید: از تصاویر محرک جنسی اجتناب کنید، به جوک های مبتذل گوش ندهید، دوستان سالم برای خود انتخاب کنید و از پوشیدن زیر پوش های تنگ و چسبان خودداری نمایید.

اجتناب از هر گونه تحرک جنسی : اگر کسی انتظار داشته باشد که هر شب نظاره گر برنامه های جنسی و فیلمهای مستهجن باشد و قسمت مهمی از وقت گرانبهای خود را صرف مطالعه رمانهای سکسی کند و در کوچه و خیابان به اندام دختران و زنان نگاه مداوم کند و با این حال بخواهد که هیچ گونه آلودگی پیدا نکند سخت در اشتباه است. این گونه تحریکات مصنوعی که بطور کلی ضرورتی ندارد احتمالا مسیر فکری هر جوانی را از مسائل رشد شخصیتی تغییر می دهد و میتواند به سوی مسائل جنسی بکشاند. این تحریکات دائمی بهترین فصول زندگی یعنی دوران جوانی را تحت تاثیر قرار میدهد. پس لازم است که افراد عادت کرده به این عمل از این امور بپرهیزند و از دیدن این فیلمها و مطالعه رمانها و عکسها و چشم چرانی های بی مورد و عمدی اجتناب کنند و برای این کار لازم است خود را به کارهای دیگری مثل ورزش، مطالعه، و… سرگرم کنند.

پرهیز از تنهائی: این گونه افراد باید از تنهائی بپرهیزند و از آن دوری کنند و تنها نباشند، در خانه تنها نمانند، شب در اتاق تنها نخوابند، تنها برای مطالعه و یا کار دیگری به نقاط خلوت نروند و به محض این که در محیطی احساس تنهائی با احتمال انجام این فعل را کردند از این محیط بیرون روند و اگر نخستین تحریکی متوجه انان شد بلافاصله خود را سرگرم کار دیگری کنند. و این یکی از مهمترین و موثر ترین راههای کاهش استمنا است و باید از تنهائی حتی المقدور بپرهیزند.

ورزش: معروف است که ورزشکاران نسبت به مسائل جنسی کم علاقه هستند چون ورزشکاران مقدار فراوانی از انرژی های فکری و بدنی خود را به ورزش اختصاص می دهند به همین دلیل برای جلو گیری از تحرکات جنسی برنامه ورزشی بسیار مهم است.

تلقین و اراده و تقویت آن :برای این که این عادت ترک شود نخست باید اراده را تقویت نمود و به گفته پزشکان باید تلقین را بصورت چندین روز پشت سر هم انجام دهند. همه روزه در محل آرامی که چیزی فکر آنها را به خود مشغول نسازد فکر خود را متمرکز ساخته و به خود تلقین کنند و از مطالعه کتابهای روانی برای تحکیم و رشد شخصیت غفلت نورزند.

عادتی باید جانشین شود: برای ترک هر عادتی بهتر است عادت سازگار و پخته دیگری جایگزین ان شود و به عبارت دیگر انرژی خاصی که تحت تاثیر انگیزه عادت در آنها ایجاد می شود باید به سمت دیگری کشیده شود تا شاهد واکنش نامطلوبی نباشد.

رژیم غذائی مناسب : ترک این عمل و داشتن رژیم مناسب غذائی کامل و سالم موجب تقویت عمومی می گردد و در کاهش اثرات منفی احتمالی آن تاثیر قابل توجهی دارد. استحمام با آب سرد اگر هوا اجازه می دهد خیلی مفید است.

ازدواج: ازدواج یک راهکار موثر برای کاهش آن میباشد ولی راه قطعی نیست زیرا خودارضایی حتی در بین متاهلین از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است بویژه زمانی که از همسر خود فیدبک مناسب نگیرند، یا همسر دچار بیماری یا فاقد مهارت در ارتباط زناشویی باشد.

منبع:

http://drshamshiri.com

تعداد بازدید: 4443