• بیماری های اعصاب و روان
• بیماری های زنان

Capsule /Tablet: 25mg, 50mg, 100mg

• وسواس
• اضطراب
• استرس پست تروماتیک

• سندرم پیش از قاعدگی (Premenstrual syndrome (PMS))‎
• افسردگی (Depression)‎
• حملات ترس (Panic attacks)‎

بالغین

• ضدافسردگی و وسواس: ابتدا mg/day 50 صبح ها یا عصرها تجویز می شود. پس از چند هفته در فواصل حداقل یک هفته ای به این مقدار mg/day 50 افزوده می شود.
• اختلالات پانیک، استرس پس از تروما یا اضطراب: ابتدا mg/day 25 صبح ها یا عصرها تجویز می شود. پس از یک هفته مقدار مصرف را بر حسب نیاز به میزان mg/day 50 افزایش می دهند. سپس برحسب نیاز یا تحمل بیمار در فواصل حداقل یک هفته ای به این مقدار mg/day 50 افزوده می شود.
• حداکثر مقدار مصرف برای اختلالات خلقی دوران قاعدگی mg/day 150 و در بقیه موارد mg/day 200 است.

کودکان

• برای درمان وسواس در کودکان 12-6 ساله ابتدا mg/day 25 و در نوجوانان 17-13 ساله mg/day 50، یک بار در روز، صبح یا عصر، تجویز می شود. در فواصل حداقل یک هفته ای مقدار مصرف بر حسب نیاز یا تحمل بیمار افزایش می یابد.

مصرف همزمان با مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز.

• سردرد
•  ترمور
•  سرگیجه
•  بی‌ خوابی
•  خواب‌ آلودگی
• پارستزی
•  خستگی
•  عصبی شدن
• اضطراب
• آژیتاسیون
•  هیپرتونی
• کنفوزیون
• طپش قلب
•  درد قفسه سینه
•  گُرگرفتگی
• بثورات جلدی
•  خارش
•  تعریق بیش‌ ازحد
• خشکی دهان
•  تهوع و استفراغ
• اسهال
• سوءهاضمه
•  یبوست
• تشنگی
•  نفخ
• بی‌ اشتهایی
•  درد شکم
• افزایش اشتها
• اختلال عملکرد جنسی در مردان
•  پلی‌اوری
•  ناکچوری
•  سوزش ادرار
• افزایش سطح آنزیم‌های کبدی
• افزایش خفیف کلسترول و تری‌ گلیسیرید سرم
•  کاهش سطح اسید اوریک سرم
•  میالژی

• در صورتیکه تمایل به آسیب زدن به خود را دارید.
• در صورت مصرف بیش از حد تجویز شده دارو
• در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان، صورت و لبها، خس خس سینه و تنگی نفس شدید و آبی شدن رنگ پوست
• تغییر عمده در توانایی تصمیم گیری و یا تعادل
• اضطراب شدید
•  تعریق
•  سفتی عضلات
• بی قراری شدید
• کبودی یا خونریزی غیرعادی
• عدم بهبود علائم بیماری و یا بدتر شدن آن علائم
• اسهال و یا استفراغ شدید
• افزایش غیرعادی ضربان قلب
• هر نوع کهیر پوستی

• مصرف این دارو باعث کاهش کلیرانس دیازپام و تولبوتامید می‌شود.
• مصرف همزمان این دارو با مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز باعث بروز اختلالات خطرناک مغزی، هیپرتانسیون، ناپایداری اتونوم، تغییرات ناگهانی علایم حیاتی، کما و مرگ می‌گردد. بین مصرف این داروها باید حداقل دو هفته فاصله باشد.
• مصرف همزمان این دارو با وارفارین باعث افزایش سطح پلاسمایی سرترالین می‌شود.
• سایمتیدین باعث افزایش سطح پلاسمایی و نیمه عمر این دارو می‌گردد.

• پاسخ درمانی معمولاً در خلال 8 هفته ظاهر می‌شود، ولی در بعضی مواقع برای ایجاد اثرات مناسب درمانی 16 هفته زمان نیاز است.
• دارو را یکبار در روز (صبح یا شب، همراه با غذا یا با معده خالی) مصرف نمایید.
• قبل‌ از مصرف هر نوع دارو با پزشک مشورت نمایید.
• تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.

گروه B: 
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است، با این‌ حال تجویز آن در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد.

مکانیسم اثر:

اثر ضدافسردگی: این دارو احتمالاً باعث بلوک بازجذب سروتونین در عصب‌های پره‌سیناپتیک CNS شده و باعث طولانی شدن اثرات 5- HT می‌گردد.

• نیمه عمر: 24 ساعت.
• دفع: متابولیت‌ های این دارو به‌ طور عمده از راه ادرار و مدفوع دفع می‌شوند.