• بیماری های قلبی عروقی

• Injection: 150mg
• Tablet: 200mg

• کنترل فیبریلاسیون بطنی عود کننده
• ایست قلبی همراه با تاکی کاردی بطنی یا فیبریلاسیون بطنی
• فیبریلاسیون دهلیزی 

• آریتمی قلبی (Heart arrhythmia)‎

خوراکی

بزرگسالان:

• برای درمان آریتمی، مقدار اولیه 0.8-1.6 گرم در روز در مدت 2-3 دقیقه تا دستیابی به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف می شود. در صورت دستیابی به کنترل افی یا بروز عوارض جانبی شدید، مقدار دارو به 600-800 میلی گرم در روز به مدت یک هفته و سپس تا کمترین مقدار نگهدارنده موثر کاهش می یابد. مقدار نگهدارنده، تقریبا 400 میلی گرم در روز است که می توان آن را برحسب نیاز افزایش یا کاهش داد.
• در درمان تاکی کاردی فوق بطنی، مقدار مصرف بارگیری 600-800 میلی گرم در روز به مدت یک هفته تا زمان دستیابی به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف می شود. مقدار نگهدارنده تقریبا 200-400 میلی گرم در روز است.

کودکان:

• برای درمان آریتمی بطنی و آریتمی فوق بطنی، مقدار اولیه 10mg/kg/day برای 10 روز تا زمان دستیابی به پاسخ درمانی اولیه یا بروز عوارض جانبی مصرف می شود. مقدار نگهدارنده 2.5mg/kg/day است.

تزریقی

• در درمان آریتمی طی 24 ساعت اول مقدارانفوزیون سریع 150 میلی گرم طی 10 دقیقه اول، انفوزیون آهسته 360 میلی گرم طی 6 ساعت بعد، انفوزیون نگهدارنده 540 میلی گرم طی 18 ساعت بعد تزریق می شود. پس از 24 ساعت اول، سرعت انفوزیون نگهدارنده 0.5mg/min خواهد بود.
• در صورت بروز حملات فیبریلاسیون بطنی یا تاکی کاردی بطنی ناپایدار، انفوزیون مقادیر اضافی( 150 میلی گرم) ممکن است ضروری باشد که باید طی 10 دقیقه صورت گیرد.

• اختلال شدید در عملکرد گره سینوسی
• بلوک درجه دو و سه گره دهلیزی بطنی
•  نارسایی‌ احتقانی‌ قلب‌
•  افت‌ شدید فشار خون‌ شریانی‌
•  برادیکاری تؤام با سنکوپ
•  شوک کاردیوژنیک
•  در زمان بارداری
•  شیردهی
•  بیمارانی که داروی   RITONAVIR  مصرف می‌کنند
• حساسیت به دارو

• نوروپاتی محیطی
•  علایم اکستراپیرامیدال
•  سردرد
•  ضعف
• خستگی
•  بی‌خوابی
• برادیکاری
•  هیپوتانسیون
•  دیس‌ریتمی
•  نارسایی احتقانی قلب
•  آسیستول
• بلوک قلبی
• حساسیت به نور
• پیگمانتاسیون آبی ـ خاکستری
• ایجاد رسوبات میکروسکوپی در قرنیه
•  اختلالات بینایی
•  خشکی چشم
• ترس از نور
• هیپوتیروئیدیسم
•  هیپرتیروئیدیسم
• تهوع و یا  استفراغ
•  یبوست
• بی‌اشتهایی
•  دردشکم
•  صدمة کبدی
• اختلالات الکترولیتی
•  افزایش آنزیم های کبدی
• سمیت شدید ریوی (پنومونیت، آلوئولیت) در مقادیر بالا
• فیبروز ریوی
• توجه: درصورت ایجاد علایم مسمومیت ریوی و یا اپی‌دیدیمیت مصرف دارو باید قطع گردد. 

• سرفه پایدار
• تغییر چشمگیر در قدرت استدلال
• عدم تحمل به سرما و گرما
• افزایش و یا کاهش وزن چشمگیر
• نازک شدن مو
• تورم گردن
• عصبانیت  و تحریک پذیری شدید
• عدم توانایی در خوردن غذا
• تیره شدن رنگ ادرار
• زرد شدن پوست و چشمها
• گزگز شدن دستها و پا

• مصرف همزمان دارو با استمیزول، سیزاپراید،هالوپریدول،ایندیناویر،ایتراکونازول،پیموزاید،پروکاین آمید،ریتوناویر،تیوریدازین ممنوع میباشد.
• بدنبال مصرف دیگوکسین، سیکلوسپورین، لیدوکائین، تئوفیلین، کینیدین، فنی‌توئین، پروکائین‌آمید، سطح خونی دارو افزایش یافته، باعث بروز مسمومیت می‌گردد.
• مصرف این دارو فعالیت وارفارین را افزایش می‌دهد و ممکن است موجب طولانی‌شدن  PT  شود.
• مصرف همزمان با بتابلوکرها و بلوکرهای کانال کلسیم خطر بروز برادیکاردی سینوسی، ایست سینوسی و بلوک  AV  را افزایش می‌دهد.
• دیزوپیرامید، فنوتیازین‌ها و ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای می‌توانند اثرات دارو را تشدید نموده و موجب طولانی شدن فاصله  QT  گردند.

• دارو را می توان همراه یا بددون غذا میل کرد.همیشه باید به یک صورت دارو را مصرف کنید.
• دوره‌ درمان‌ باید کامل‌ شود. مصرف‌ دارو حتی‌ در صورت‌ احساس‌ بهبودی‌ باید طبق‌ دستور پزشک‌ ادامه‌ یابد.
•  نبض خود را روزانه کنترل نمایید و حالات غیرطبیعی را گزارش نمایید .
• طی‌ درمان‌ با دارو و چند ماه‌ پس‌ از قطع‌ مصرف‌ آن‌، از تابش‌ مستقیم‌ خورشید به‌ پوست‌ باید جلوگیری‌ شود.
• در صورت‌ بروز مسمومیت‌ عصبی‌، حساسیت‌ به‌ نور، تهوع‌، استفراغ‌ ، کاهش‌ مقدار مصرف‌ و در بعضی‌ موارد، قطع‌ مصرف‌ دارو توصیه‌ می‌شود.

گروه D:     
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

آمیودارون در شیر مادر ترشح می‌شود و نباید در دوران شیردهی از آن استفاده نمود.

اثر ضدآریتمی بطن

 طولانی کردن زمان پتانسیل عمل و دورة تحریک‌ناپذیری در تمام بافتهای قلب

• نیمه عمر: 107-26 روز
• دفع: متابولیسم کبدی دارد و از راه ادرار دفع می‌شود.