• بیماری های خون و سرطان

Capsule: 50mg

• لنفوم هوچکین
• لنفوم غیرهوچکین
• تومورهای مغزی
• کارسینوم های با منشا نایژه ای
• پلی سیتمی ورا

• ملانوما (Melanoma)‎
• مولتیپل میلوما (Multiple myeloma)‎

• بالغین: روزانه 4-2 mg/kg  از راه خوراکی به‌ صورت دوز واحد یا دوزهای منقسم در هفته اول؛ سپس روزانه 6-4 mg/kg  از راه خوراکی تا زمان  ایجاد پاسخ مناسب درمانی یا بروز کلوپنی و ترومبوسیتوپنی ایجاد شود، تجویز می‌گردد. دوز نگهدارنده 2-1 mg/kg  در روز است.
• کودکان: روزانه 50 mg  از راه خوراکی در هفته اول؛ سپس روزانه 100 mg/m²  از راه خوراکی تا زمان  ایجاد پاسخ مناسب درمانی یا بروز کلوپنی و ترومبوسیتوپنی، تجویز می‌گردد. دوز نگهدارنده 50 mg  از راه خوراکی در روز است. 

• سابقة حساسیت مفرط نسبت به این دارو
•  ذخیرة کم مغز استخوان

• پارستزی
•  میالژی
•  آرترالژی
• ضعف
•  لتارژی
• عصبی‌ شدن
•  دپرسیون
•  بی‌خوابی
•  کابوسهای شبانه
•  توهم
•  کنفوزیون
• درماتیت
• خارش
• برافروختگی
• هیپرپیگمانتاسیون
•  حساسیت به نور
• خونریزی رتین
•  نیستاگموس
• فتوفوبی
•  دوبینی
•  ادم پاپی
• تهوع و استفراغ
•  بی‌اشتهایی
• استوماتیت
•  خشکی‌ دهان
•  دیسفاژی
•  اسهال
•  یبوست
• کاهش اسپرماتوژنز
•  عقیمی
• دپرسیون مغز استخوان (وابسته به دوز)
•  پان‌سیتوپنی
•  همولیز
•  احتمال خونریزی
•  ترومبوسیتوپنی
•  لکوپنی
•  آنمی
• لرز
•  تب
•  پنومونیت
•  هیپوتانسیون
• آلوپسی برگشت‌ پذیر
•  تجمع مایع در پلور

توجه: در صورت ایجاد خونریزی، استوماتیت، اسهال، پارستزی، نوروپاتی، کنفوزیون و یا واکنش افزایش‌ حساسیت مصرف دارو باید قطع گردد.

• توهم
•  سرفه
• بی‌حسی و کرختی
• عدم تعادل و بی‌ ثباتی هنگام قدم برداشتن
•  سردرد شدید
• راش پوستی
• زردی
• اسهال

• اثر تضعیفی دارو بر سیستم اعصاب مرکزی بدنبال مصرف سایر داروهای تضعیف‌کنندة سیستم اعصاب مرکزی نظیر ضدافسردگی‌ها، آنتی‌هیستامین‌ها، ضددردهای مخدر و خواب‌آور/ آرامبخش‌ها تشدید می‌گردد.
• هنگام درمان با این دارو، به علت دارا بودن خواص مهارکنندگی منوآمین اکسیداز باید از مصرف سمپاتومیمتیک‌ها، بی‌حس‌ کننده‌های موضعی، لوودوپا، رزرپین، گوانتیدین، تنگ‌ کننده‌های عروقی و ضدافسردگی‌ها خودداری نمود.
• واکنش‌های پارادوکسیکال شدیدی بدنبال مصرف همزمان مپریدین و ضددردهای مخدر بروز می‌نماید.
• در صورت مصرف این دارو همراه با مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز و کاربامازپین تشنج و تب شدید تظاهر می‌نماید.
• اثر تضعیفی دارو بر مغز استخوان بدنبال مصرف سایر داروهای ضدسرطان یا رادیوتراپی تشدید می‌گردد.
• دارو ـ غذا: مصرف غذاهای حاوی تیرامین در زمان درمان با پروکاربازین باعث هیپرتانسیون می‌شود.

• در صورت فراموش شدن یک نوبت دارو باید بلافاصله پس‌ از بخاطر آوردن آن را مصرف نمایید مگر اینکه تقریباً فرصتی تا زمان مصرف دوز بعدی وجود نداشته باشد. همچنین در صورت بروز استفراغ ظرف مدت کوتاهی پس‌ از مصرف دارو، پزشک را مطلع سازید. 
• در صورت بروز تب، گلودرد، علایم عفونت، خونریزی از لثه، کبودشدگی، پتشی، خون در مدفوع، ادرار یا استفراغ به پزشک اطلاع دهید؛ همچنین از حضور در محلهای شلوغ و پرازدحام و تماس با افراد مبتلا به عفونتهای شناخته‌شده پرهیز نمایید.
• مخاط دهان را از نظر قرمزی و زخم مورد معاینه قرار داده و درصورت وجود زخم از مسواک نرم استفاده نموده و پس‌ از هر بار مصرف مواد غذایی یا نوشیدنی، دهان را با آب بشویید.
• مصرف این دارو باعث خواب‌ آلودگی و سرگیجه می‌شود. بنابراین تا مشخص‌ نشدن اثر دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید. 
•  باید در طی درمان و حداقل تا 4 ماه پس‌از آن از باردارشدن خودداری نمایید.
• توهم، سرفه، بی‌حسی و کرختی، عدم تعادل و بی‌ثباتی هنگام قدم برداشتن، سردرد شدید، راش پوستی، زردی یا اسهال را به پزشک گزارش دهید.

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

ترشح این دارو در شیر ثابت نشده است با این وجود به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی خطرناک، موتاژنیک و کارسینوژنیک بودن دارو تغذیه با شیر مادر در حین درمان با این دارو توصیه نمی‌شود.

مکانیسم اثر:

اثر ضدنئوپلاسم: مکانیسم دقیق اثر آن مشخص نیست. بنظر می‌رسد موجب مهار سنتز DNA ،RNA و پروتئین گردد.

• نیمه عمر: یک ساعت.
• دفع: این دارو و متابولیتهای آن از راه ادرار دفع می‌شوند.