• بیماری های عفونی و انگلی

• Tablet: 450mg
• Solution: 250mg/5ml

• در درمان القایی و نگهدارنده رتینیت سیتومگالو ویروسی در بیماران مبتلا به ایدز
• پیشگیری از بیماری سیتومگالو ویروسی متعاقب انجام پیوند عضو از یک اهدا کننده مثبت از لحاظ سیتومگالو ویروس

بزرگسالان:

• در رتینیت سیتومگالو ویروسی در فاز القا، 900 mg  از راه خوراکی، دوبار در روز همراه با غذا و به مدت 21 روز تجویز می‌شود. درمان نگهدارنده 900 mg  از راه خوراکی یکبار در روز و همراه با غذا است. اگر رتینیت پیشرفت کند، این مقدار مصرف تکرار می شود.
• برای پیشگیری از بیماری سیتومگالو ویروسی متعاقب پیوند اعضا طی 10 روز از انجام پیوند، دارو به میزان 900 میلی گرم در روز به مدت 100 روز استفاده می شود.
• مدت مصرف دارو در پیوند کلیه 100-200 روز می باشد.

در صورت پایین بودن میزان همگلوبین، نوتروفیل یا پلاکت 

• آژیتاسیون
•  کنفوزیون
•  تب
•  توهم
• سردرد
•  بی‌خوابی
•  پارستزی
• نروپاتی محیطی
•  پسیکوز و تشنج
• کندگی شبکیه
• درد شکم
•  اسهال
•  تهوع و یا  استفراغ
• کاهش کلیرانس کراتی‌نین
• آنمی
•  آنمی آپلاستیک
• دپرسیون مغز استخوان
•  نوتروپنی
•  پان سیتوپنی
•  ترومبوسیتوپنی
• واکنش‌های افزایش حساسیت
• عفونت‌های موضعی یا عمومی
• سپسیس

• این دارو جذب دیدانوزین را افزایش می‌دهد.
• مصرف همزمان این دارو با داروهای ایمونوساپرسیو و زیدوودین، ممکن است نوتروپنی، آنمی، ترومبوسیتوپنی و ساپرسیون مغز استخوان را تشدید نماید.
• درصورت مصرف همزمان این دارو با مایکوفنولات موفتیل سطح سرمی هر دو دارو افزایش می‌یابد.
• پروبنسید با کاهش کلیرانس کلیوی این دارو، سطح سرمی آن را افزایش می‌دهد.
• دارو ـ غذا: تمام غذاها موجب افزایش جذب دارو می‌شوند. دارو را همراه با غذا تجویز نمائید.

• دارو را همراه با غذا مصرف کنید.
• زنان در سنین باروری لازم است در خلال درمان و تا 90 روز بعد از اتمام درمان از روش‌های مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده نمایند.
• مصرف این دارو در مردان ممکن است به‌صورت گذرا و یا دائمی باعث مهار اسپرماتوژنز شود.
• تا مشخص نشدن اثرات دارو، از فعالیت‌های نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
• مصرف این دارو باعث بهبودی قطعی رتینیت  CMV  نمی‌شود و احتمال عود بیماری وجود دارد.لازم است در خلال درمان هر 6-4 ماه یکبار، تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرید.

گروه C:             
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نشده است. لیکن بعلت احتمال بروز واکنشها و عوارض جانبی خطرناک در شیرخوار، مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌شود.

اثر ضدویروس:

این دارو یک پیش دارو بوده و تبدیل به گانسیکلوویر می‌شود و ریپلیکاسیون  DNA  ویروس  CMV  را مهار می‌کند.

دفع: این دارو از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود.