فعالیت ورزشی و بهبود افسردگی در مبتلایان به پارکینسون

بر اساس نتایج یک مطالعه جدید نشان داده شد؛ شرکت در برنامه فعالیت ورزشی در طولانیمدت موجب بهبود  افسردگی در بیماران مبتلا به پارکینسون شد. نتایج این مطالعه در Parkinsonism and Related Disorders به چاپ رسید. بیماری پارکینسون یک اختلال تحلیلی عصبی است که بیش از یک میلیون آمریکایی را درگیر کرده است. هر ساله، حدود 60000 آمریکایی به این بیماری مبتلا می شوند.بیش از 50 درصد مبتلایان به پارکینسون از افسردگی رنج می برند. برخلاف کنترل دارویی و جراحی،  بیماری پارکینسون ناتوانی های پیشرونده ای را در طول زمان باعث می شود. بنابراین، روش های جبرانی که بتوانند توانایی عملکردی را به حداکثر برسانند و کیفیت زندگی را در این گروه از بیماران بهبود بخشند، از اهمیت ویژه ای برخوردار خواهند بود. بر این اساس، در یک مطالعه از نوع پایلوت؛ 31 بیمار مبتلا به پارکینسون به طور تصادفی به دو گروه تقسم شدند و روزانه یک ساعت فعالیت ورزشی شدید را 3 بار در هفته انجام دادند. یک گروه از آزمودنی ها به مدت 48 هفته به فعالیت ورزشی پرداختند، در حالی که گروه دیگر برنامه خود را با 24 هفته تأخیر آغاز کردند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری نشان داد که علایم افسردگی در آزمودنی های گروهی که به مدت طولانی تری در برنامه فعالیت ورزشی شرکت کرده بودند در مقایسه با گروهی که برنامه فعالیت ورزشی را با تأخیر آغاز کرده بودند، به طور معناداری بهبود یافته بود. محققین امیدوار بودند که فعالیت ورزشی بتواند علایم تحلیل عصبی ناشی از بیماری پارکینسون را نیز بهبود بخشد، ولی متأسفانه هی مدرکی مبتنی بر بهبود علایم حرکتی و عصبی ناشی از فعالیت ورزشی در این مطالعه گزارش نشد. 

 

 

Reference: A. Park, D. Zid, J. et al. Effects of a formal exercise program on Parkinson's disease: A pilot study using a delayed start design. Parkinsonism & Related Disorders, 2013.