نظر دکتر مریم جاهد منش در مورد کندن دندان برای انجام ارتدنسی
نخستین مرحله اصلی مربوط به درمان ارتدنسی این است که بفهمیم چه کارهایی لازم است که انجام شود. این درمان‌ها معمولا با کشیدن دندان برای از بین بردن انباشتگی دندانی انجام می‌شود. در کل وقتی با توجه به طاق‌ها یا قوس‌های دندانی، دندان‌های زیادی وجود داشته باشد (هم در فک بالایی و هم در فک پایینی)، فضای زیادی برای هم‌تراز کردن و تنظیم آن‌ها وجود نخواهد داشت. یک راه حل رایج ایجاد فضای لازم از طریق کندن دندان‌ها‌ست تا سایر دندان‌ها بتوانند به درستی با هم تراز شوند. از طرف دیگر، وقتی دندان جلویی باید جایگزین شود و هنوز فضای کافی برای آن وجود دارد، این فضا باید تا زمانی که با یک دندان با اندازه‌ی مناسب جایگزین می‌شود، حفظ شود.
اما نکته‌ی بعدی که می‌خواهم به آن اشاره کنم درباره‌ی حفظ استخوان برای دندان‌هایی است که می‌خواهیم آن‌ها را جابجا کنیم. استخوان یک بافت زنده است که به طور مداوم در واکنش به عوامل محرک ناشی از فشار دندان‌ها بر هم تغییر شکل می‌دهد. وقتی دندانی افتاده باشد، استخوان به طور طبیعی جای خالی آن را پوشش می‌دهد. در برخی موارد، اگر غلاف استخوان‌مانند اطراف یک دندان خیلی نازک باشد، فقدان بارز استخوان بعد از کشیدن آن کاملا به چشم می‌آید. این فرآیند ظرف چند ماه رخ می‌دهد، اما اگر اقدامی برای پیشگیری از آن صورت نگیرد می‌تواند ادامه یابد. جراحی که دندان را می‌کند، اگر که احساس کند فقدان استخوان خیلی شدید است، معمولاً از پیوند استخوانی برای حفظ استخوان موجود در حفره استفاده می‌کند. دلیل این کار این است که اگر استخوان به اندازه کافی برای کندن دندان وجود نداشته باشد، می‌تواند به پس‌روی لثه و روآمدن ریشه‌ی آن برای درمان ارتدنسی بینجامد. بنابراین وجود استخوان کافی و محافظت از ریشه آن به دلایلی که گفتم اهمیت فراوانی دارد.
این متن، با مطالعه تحقیقات ارائه شده در سایت‌های Weiss & Luccarelli Orthodontics و West Orthodontics و کتاب Everything You Need To Know About Orthodontic Treatment نوشته جی لیوک چپمن نوشته شده است.
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.