• بیماری های قلبی عروقی

Tablet : 150mg, 300 mg

• آریتمی های بطنی و فوق بطنی

• آریتمی قلبی (Heart arrhythmia)‎

در ابتدا 150 میلی‌گرم ‌3 بار در روز مصرف‌ می‌شود. در صورت‌ نیاز با فاصله‌های‌ حداقل‌ 3 روز،مقدار مصرف‌ به‌ 300 میلی‌گرم‌ 2 باردر روز افزایش‌ می‌یابد. حداکثرمقدار مصرف‌ 300 میلی‌گرم‌ 3 بار درروز می‌باشد. در بیماران‌ با وزن‌ کمتراز 70 کیلوگرم‌ مقدار دارو باید کاهش‌ یابد.

• در نارسایی‌ احتقانی‌ (کنترل‌ نشده‌) قلب‌
• شوک‌ کاردیوژنیک‌ (مگر این‌ که‌ ناشی‌ از آریتمی‌ باشد)
• برادیکاردی‌ شدید
• اختلالات‌ الکترولیتی‌ کنترل‌ نشده‌
• بیماری‌ انسدادی‌ شدید راههای‌ هوایی‌
• کاهش‌ شدید فشارخون‌
• میاستنی‌ گراو
• نقص‌ عملکرد گره‌ سینوسی‌ـ دهلیزی‌
• اختلالات‌ بافت‌ هدایتی‌ ـ دهلیزی‌
• بلوک‌ گره‌ دهلیزی‌ ـ بطنی‌ درجه‌ دو یا بیشتر
• بلوک‌ شاخه‌ های‌ هیس‌

• یبوست‌
• تاری‌ دید
• خشکی‌ دهان‌
• گیجی‌
• تهوع‌
• استفراغ‌
• خستگی‌
• مزه‌ فلزی‌ و تلخ‌
• اسهال‌
• سردرد
• واکنش‌های‌ آلرژیک‌ پوستی‌
• افت‌ فشارخون‌ وضعیتی‌
• کاهش‌ ضربان‌ قلب‌
• بلوک‌ سینوسی‌ ـدهلیزی‌، بطنی‌ و داخل‌ بطنی‌
• اثرات‌ آریتمی‌ زایی‌

• سایمتیدین‌ و کینیدین‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ این‌ دارو را افزایش‌ می‌دهند.
• مصرف‌ همزمان‌ پروپافنون‌ با سایر داروهای‌ ضد آریتمی‌ تضعیف‌ قلب‌ را افزایش‌ می‌دهد.
• ریفامپین‌ با کاهش‌ غلظ ت‌پلاسمایی‌ پروپافنون‌ موجب‌ کاهش‌ اثرات‌ آن‌ می‌گردد.
• پروپافنون‌ با افزایش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ وارفارین‌ موجب‌ افزایش‌ اثرات‌ آن‌ می‌گردد.
• مصرف‌ توام‌ پروپافنون‌ با داروهای‌ ضد افسردگی‌ سه‌ حلقه‌ای‌، خطربروز آریتمی‌ را افزایش‌ می‌دهد.
• مصرف‌ همزمان‌ پروپافنون‌ با ترفنادین‌ خطرآریتمی‌ بطنی‌ را افزایش‌ می‌دهد.
• پروپافنون‌ موجب‌ افزایش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ پروپرانولول‌، دیگوکسین‌ و تئوفیلین‌ می‌شود.

• از آنجایی‌ که‌ مصرف‌ توام‌ پروپافنون‌ با دیگوکسین‌ موجب‌ افزایش‌ غلظت‌ پلاسمایی‌ دیگوکسین‌ می‌گردد، باید در صورت‌ مصرف‌ همزمان‌ این‌ دو، مقدار مصرف‌ دیگوکسین‌ را کاهش‌ داد.
•  این‌ دارو باید پس‌ از غذا مصرف‌ شود.
• در موقع‌ تجویز این‌ دارو،  ECG وفشارخون‌ بیمار باید کنترل‌ شود.
•  اگر با تجویز این دارو فاصله QRS بیشتر از 20% افزایش یابد، باید مقدار مصرف دارو کاهش یافته یا مصرف آن متوقف شود تا اینکه ECG به حد طبیعی بازگردد.

گروه C:      
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

این‌ دارو از راه‌ خوراکی‌ بخوبی‌ جذب‌، در کبد متابولیزه‌ و از کلیه‌ دفع‌ می‌شود. متابولیسم‌ گذر اول‌ کبدی‌ آن‌ گسترده‌ و نیمه‌ عمر آن‌ 5 ساعت‌ است‌.