گرافت‌ها موادی هستند که جهت استحکام بخشیدن به اسکلت یا پر کردن فرورفتگی ها و یا اصلاح کجی بینی به کار میروند. در گذشته به ندرت از گرافت ها استفاده میشد ولی در جراحی های مدرن امروزی جراحان بسیاری از آنها به خصوص در جراحی های ترمیمی استفاده میکنند.
گرافت ها میتوانند باعث محکم تر شدن نوک بینی شده و از افتادگی آن جلوگیری کنند. در بینی های گوشتی که معمولا غضروف های ضعیفی داشته و سر بینی افتاده است گرافت ها با بالا آوردن نوک بینی حالت کوفتگی و پهنی آنرا کمتر میکنند. همچنین در بینی هایی که به دلیل ضربه یا بیماری و یا عمل قبلی حالت زینی شکل پیدا کرده اند نیز گرافت ها میتوانند بینی را به حالت طبیعی برگردانند. همچنین بینی های کج و پیچ خورده را با گذاشتن گرافت بهتر می‌توان صاف کرد.
گرافت‌ها انواع مختلفی به شرح زیر دارند:
۱- اتوگرافت : اگر گرافت از بدن خود فرد گرفته شود به آن اتوگرافت گفته میشود. منبع اصلی این نوع گرافت ها تیغه بینی است. تیغه بینی یک غضروف پهن و بزرگ است که می‌توان قسمتی از آن را بدون اینکه به شکل و تنفس بینی صدمه ای وارد شود برداشت.
غضروف تیغه مناسب ترین گرافت است زیرا در همان محل جراحی بوده و از استحکام خوبی هم برخوردار می باشد. محل دیگری که استفاده میشود غضروف لاله گوش است که می‌توان قسمتی از آنرا بدون آنکه به شکل گوش صدمه وارد شود برداشت. منبع سوم غضروف های دنده میباشند که می‌توان قسمتی از آنرا با برش کوچکی روی سینه برداشت. همچنین می توان در بعضی موارد از استخوان نیز استفاده کرد.
اتوگرافت‌ها بهترین نوع گرافت میباشند، چون احتمال دفع و عفونت وجود ندارد. اشکال آنها یکی لزوم برش در محل دیگر و احتمال آسیب زدن به عضو دهنده است. البته اگر برداشتن آنها توسط جراح مجرب انجام شود، این احتمال بسیار کم است. ایراد دیگر آنها امکان جذبشان است که خوشبختانه میزان آن ناچیز است. این گرافت ها بیش از ۹۵% گرافت ها را تشکیل میدهند.
۲- هوموگرافت : زمانی که گرافت از فرد دیگری گرفته شود هوموگرافت نامیده میشود. از این گرافت‌ها به دلیل احتمال انتقال بیماری ، عفونت و پس زدن به ندرت استفاده میشود.
۳- هتروگرافت : وقتی است که گرافت از یک حیوان مثل گاو یا خوک گرفته شود. از این نوع گرافت ها در نقاط مختلف بدن مثل دریچه قلب استفاده می‌شده است ولی در بینی بدلیل جذب شدن استفاده نمیگردد.
۴- زنوگرافت : مواد مصنوعی را زنوگرافت یا پروتز می‌گویند. اینها میتواند مواد پلاستیکی مثل سیلیکون یا سایلاستیک یا انواع ژل باشند. از این مواد گاه گاهی استفاده میشود. مزیت آنها آماده بودن، سهولت کارگزاری و در اکثر موارد همیشگی بودن آنهاست. تنها اشکال احتمال عفونت و دفع شدنشان است.
همان گونه که گفته شد امروزه کاربرد گرافت‌ها بیشتر شده و استفاده بجا و مناسب از آنها میتواند در بهبود نتایج رینوپلاستی موثر باشد.
منبع:
http://dr-tavackoli.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.