انسان طالب زیبایی است و زیبایی را دوست دارد .این علاقه در میان ایرانی ها بیشتر است و اگر ما ایرانیان را با افراد سایر ملل مقایسه کنیم،می بینیم که یک فرد ایرانی حتی هنگام برخاستن از خواب بیش از سایرین به ظاهر خود اهمیت می دهد که این مساله فرهنگی است.
اگر بررسی کنید ،متوجه می شوید مواد آرایشی ،بهداشتی و زیبایی که در ایران استفاده می شود، چند برابر متوسط جهانی است.
پس در ابتدا باید این نکته را بپذیریم که ایرانی ها در فرهنگ خود بیشتر از سایر ملل به دنبال زیبایی هستند. به همین خاطر در ایران بیشترین آمارانواع جراحی های زیبایی از جمله جراحی زیبایی بینی،کاشت مو و ... وجود دارد که بسیار بالاتر از آمار متوسط جهانی است. با توجه به این که فرهنگ ما این است ،حال این سوال پیش می آید که چطور زیباتر شویم. از آنجا که همیشه طراوت و سلامت پوست بر زیبایی انسان موثر است و هر دو در یک مسیر هستند، در حقیقت باید از خودمان بپرسیم که چطور می توانیم پوست سالم تر و زیباتری داشته باشیم؟
از چه زمانی شروع کنیم؟
نکته مهم در اینجا این است که ما باید از دوران کودکی توجه به سلامت پوست را آغاز کنیم؛ یعنی زمانی که کودک خودش به این مسئله آگاهی ندارد. بنابراین از اولین روزهای تولد ابتدا خودمان باید به پوست نوزاد و کودکمان توجه کنیم و پس از آن نیز در کنار این کار به او آموزش دهیم کهدر این رابطه چه کارهایی باید انجام دهد.
پس این مراقبت از هنگام تولد آغاز می شود و در همین رابطه، توصیه پزشکان و کارشناسان مبنی بر تغذیه نوزاد با شیر مادر به این علت است که تمام مواد لازم برای رشد نوزاد در آن وجود دارد؛ به علاوه مواد غذایی کمکی، که متخصصان اطفال به شما توصیه خواهند کرد.
تفاوت پوست نوزادان با بزرگسالان
همانطور که اشاره شد، در وهله اول تغذیه نقش بسیار مهمی در سلامت و شادابی پوست ایفا می کند که این مسئله از بدو تولد با تغذیه مناسب نوزاد آغاز می شود.
در بزرگسالی پوست ما سد محکمی است در برابر ورود میکروبها و آلودگی های محیطی. وقتی پوست سالم است، هیچ میکروبی نمی تواند از آن عبور کند. در حقیقت پوست سالم از ارگان های داخلی بدن ما محافظت می کند. در عین حال پوست، وسیع ترین ارگان بدن است. پوست نوزادان با افراد بزرگسال تفاوت هایی دارد. اول اینکه ساختمان پوست نوزادان هنوز به طور کامل شکل پیدا نکرده و احتیاج به محافظت دارد، بنابراین حالت سد دفاعی را ندارد. دوم اینکه پوست نوزادان نسبت به بسیاری مواد تراوا یعنی قابل نفوذ است، در حالیکه قابلیت نفوذ بسیاری مواد در بزرگسالی وجود ندارد.
سوم اینکه پوست نوزادان به گونه ای است که آب بدنشان از طریق آن تبخیر می شود که این مسئله در بزرگسالان نیز وجود دارد و طبیعی است ، اما میزان آن در نوزادان بیشتر است. بنابراین کودکان به راحتی ممکن است آب بدن خود را از طریق پوستشان از دست بدهند، به همین علت است که رطوبت پوست بچه ها اهمیت زیادی دارد. بنابراین در اطفال باید بیشتر از کرم های نرم کننده و مرطوب کننده پوست استفاده کنیم.
چهارمین تفاوت این است که غدد چربی یا سباسه پوست اطفال و کودکان ترشح کافی ندارند وترشح آنها از دوران بلوغ به بعد به میزان کافی می رسد. بنابراین ما باید از خارج پوست بچه ها را چرب کنیم، یعنی هم از چرب کننده و هم نرم کننده استفاده کنیم. چرب کننده هایی مثل روغن بچه، وازلین و اوسرین.
تاثیر آب بر سلامت پوست
ماباید یاد بگیریم که از همان دوران کودکی آب کافی به بدنمان برسانیم ،چون آب نقش حیاتی در سلامت بدن و پوست دارد. 65 درصد از وزن بدن آب است . تعادل میزان آب در بدن نیز بر عهده کلیه ها و همچنین ترشح غدد عرق است،یعنی غدد عرق مستقیما" آب را از بدن دفع می کند .
جدای از تعریق ،تبخیر آب هم از سطح پوست وجود دارد که باعث کاهش آب بدن می شود.
مواد مورد نیاز پوست
باید بدانید که ساختمان پوست از سه قسمت تشکیل شده: اپی درم (لایه خارجی پوست)، درم (قسمت میانی پوست) و هیپودرم (لایه زیرین پوست یا همان بافت چربی) که در افراد چاق لایه هیپودرم ضخامت بیشتری دارد.
اپی درم یا همانطور که گفته شد، لایه خارجی پوست، هر 28 روز بازسازی می شود. پوست بدن ما غشای پایه ای دارد که سلول ها از آنجا تکثیر می شوند و به طرف بیرون پوست حرکت می کنند که طی 4 هفته کل اپی درم بازسازی می شود. مسئله ای که وجود دارد این است که اپی درم به علت تکثیر و بازسازی دائم، نیاز مفرط به تمام موادی داردکه برای ساخت سلول ها مورد نیازند. مهمترین این مواد عبارتند از:
پروتئین، اسیدهای آمینه، چربی هایی که مورد نیاز بدن هستند، مانند اسیدهای چرب ، تری گلیسیریدها و مقداری کلسترول، قندها و کربوهیدراتها،انواع ویتامین های ضروی بدن ، شامل ویتامین های A ، گروه B ،C،D،KوE ، عناصر مورد نیاز بدن، مانند آهن، روی و ....
بنابراین اگر تغذیه ما کامل نباشد بازسازی اپی درم که هر 28 روز باید صورت بگیرد، به طور کامل انجام نمی شود. طی روند بازسازی اپی درم، سلول های جدید رفته رفته به سمت بالای پوست می آیند و به مرور قسمت بیرونی پوست به نام لایه شاخی که بافتی مرده است از بین می رود. در دوران قدیم که افراد به دفعات کمتر و با فواصل بیشتری حمام می کردند، هنگام استحمام کیسه می کشیدند. اجداد ما در آن دوران به طور عامیانه فکر می کردندکه با کیسه کشیدن چرک بدن را پاک می کردند. اما در واقع تنها قسمت اندکی از آن شامل آلودگی های محیطی بوده و بخش عمده آن، همان لایه شاخی پوست بوده که به علت استحمام دیر به دیر روی پوست انباشته می شده است. در حال حاضر از آنجا که ما یک روز در میان یا هر روز دوش می گیریم، حتی اگر لیف هم نکشیم ، لایه شاخی پوست ما زیر آب شسته یا با حوله پاک می شود. مقدار ی از آن هم به لباس هایمان می چسبد و پوست ریزی به صورت میکروسکوپی صورت می گیرد.
کیسه کشیدن ممنوع!
در این میان نکته مهمی وجود دارد و آن هم این است که در دوران حاضر که عادات استحمام ما تغییر کرده، کیسه کشیدن و استفاده از لیف زبر ممنوع است، زیرا این کار زمانی مناسب بود که ما 2 هفته یکبار حمام می رفتیم و حالا هر روز دوش می گیریم، این کار مضر است و حتی مخاطراتی را به همراه دارد.
بنابراین هنگام حمام کردن حتماً از لیف نرم استفاده کنید یا اصلاً لیف نزنید. همچنین از شوینده های ملایم استفاده کنید. صابون هایPH قلیایی دارند، در حالیکه PH پوست ما اسیدی و بین 5 تا 6 است. با توجه به این نکته، صابون های معمولی به علت بر هم زدن PH پوست، باعث تحریک پوستی و رشد بعضی از میکروبها روی آن می شود. به همین علت اگر هر روز دوش می گیرید و استحمام می کنید، نباید به طور دائم از صابون استفاده کنید. منظور از صابون هم نوع غالب آن نیست، بلکه هر نوع صابونی اعم از صابون های مایع یا شامپو بدن.
همچنین توصیه می شود که استحمام روزانه خود را با آب ولرم و به مدت کوتاه حدود 2 دقیقه انجام دهید. از پاک کننده ها هم یک روز در میان یا دو روز در میان استفاده کنید، چون آب داغ و پاک کننده ها ممکن است لایه خارجی پوست و چربی های مفید آن را کاملاً بشویند و از بین ببرند که در این حالت پوست دچار خشکی می شود،نقش دفاعی خود را از دست می دهد و PH آن تا چندین ساعت دچار اختلال می شود.
منبع:
http://www.mohammadgolshani.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.