توضیحات دکتر پوپک معصومی درباره ماهیت و کاربرد روکش‌های سرامیکی
روکش‌های سرامیکی (که به عنوان لامینت‌های دندانی نیز نامیده می‌شوند)، یک لایه بسیار نازک از جنس سرامیک هستند که در بخش جلویی دندان‌ها چسبانده می‌شوند. آنها به طور معمول ۰.۵ تا ۰.۶ میلی‌متر ضخامت دارند. این اندازه در حدود یک‌دوم ضخامت یک ده سنتی و یا دو برابر ضخامت پوست تخم مرغ است (برخی از روکش‌ها، مانند لامینیر، بسیار نازک‌تر هستند).
هدف اصلی از بکارگیری روکش‌های دندانی، بهبود ظاهر دندان‌ها است. از روکش‌های سرامیکی به طور معمول برای ترمیم دندان‌های لکه‌دار، کرم‌خورده، ترک خورده و فاصله‌دار استفاده می‌شود. در اغلب موارد، استفاده از روکش‌ها یک تصمیم گزینشی است.
روکش‌های دندانی یک پیشرفت بزرگ در زمینه علم پیوند دندان ایجاد کرده‌اند. چسباندن روکش‌های دندانی در مراحل مختلفی انجام می‌شود تا یک پیوند قوی میان کامپوزیت (مواد سفید کننده) و مینای دندان برقرار شود. در این روش، از مواد مشابه برای ایجاد یک پیوند قوی بین مینای دندان و مواد سرامیکی استفاده می‌شود.
عمل پیوند باعث می‌شود که روکش‌های سرامیکی مانند سیمان به دندان‌ها بچسبند. برخی از افراد، از مقاومت بالای روکش‌های نازک سرامیکی در برابر فشارهای بیرونی شگفت زده می‌شوند. دلیلش این است که اگرچه مواد سرامیکی ذاتا شکننده هستند، زمانی که بر روی دندان قرار گرفته و از یک زیرساخت قوی (دندان) برخوردار می‌شوند، به سطحی سخت و محکم دست خواهند یافت.
از روکش‌های سرامیکی جهت ترمیم ظاهر دندان‌های آسیب دیده، کرم‌خورده، لکه‌دار و کج استفاده می‌شود. به علاوه، روکش‌های سرامیکی نقش بسزایی در رفع فواصل میان دندان‌ها دارند. در واقع، آنها برای همین کار ساخته شده‌اند.
این مطلب نتیجه مطالعه مطالب سایت‌های Your Dentistry Guide و American Academy Periodontology و کتاب Implant Restorations: A Step-by-Step Guide نوشته کارل دراگو است.
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.