قلب چیست و چگونه کارمی کند؟
قلب یک عضو با ساختمان عضلانی است که خون را با قدرت و سرعت بدرون بدن پمپ می‌کند. مسیری از بدن که خون در آن پمپ می‌شود را شبکه عروقی می‌نامند و قلب نقش محوری و مرکز این سیستم و شبکه عروقی را بر عهده دارد.یک سیستم الکتریکی عمل پمپاژ قلب را کنترل می‌کند. این سیستم الکتریکی توسط یک نقطه مرکزی در دیواره بین دو دهلیز کنترل می‌شود. با برقراری جریان الکتریکی در سلولهای عضله قلب دیواره‌های عضله قلب منقبض شده و خون را بدرون شبکه عروقی می‌راند. وجود دریچه‌های ورودی و خروجی و باز و بسته شدن متناسب آن سبب می‌شود که جریان خون در مسیر صحیح هدایت شود.
خون حاوی اکسیژن و مواد غذائی است که بافتهای بدن به آنها نیاز دارند. خون وریدی دارای دی اکسیدکربن به عنوان یک ماده مضر می باشد که با هدایت بطرف ریه از طریق تنفس دفع می‌شود.
در بیماریهای قلبی ارسال اکسیژن و مواد غذایی به میزان کافی ومورد نیاز بافتها صورت نمی گیرد.
ساختمان قلب چگونه است؟
قلب در زیر دنده ها و بین ریه است و چپ قرار دارد اندازه قلب در افراد مختلف متفاوت است و بطور کلی در حدود دست مشت شده هر فردی است. در برخی از بیماریهای قلب بزرگ می شود.
ساختمان خارجی قلب:
در تصویر 1- الف: قرارگیری قلب در بدن دیده می‌شود.
در تصویر 1- ب: قسمت‌های عضلانی قلب و عروق آن نمایش داده شده است.
قلب دارای 4 حفره (خانه) است حفره‌های بالائی موسوم به دهلیزها و حفره‌های پائینی بنام بطنها.
حفره های سمت راست را دهلیز و بطن راست و حفره‌های سمت چپ را دهلیز و بطن چپ می‌نامند.
سمت راست قلب:
در تصویر 1- ب: وریدهای بزرگ فوقانی و تحتانی برنگ آبی در کنار بافت عضلانی قلب دیده می‌شوند. این وریدها بزرگترین وریدهای بدن هستند که خون تیره تمام بدن از طریق آنها جمع شده و وارد دهلیز راست می‌شود. این خون تیره همان خون بازگشتی به قلب است که پس از خروج از قلب چپ اکسیژن آنها توسط بافتهای بدن مصرف شده است.
ورید بزرگ فوقانی (SVC) حامل خون کم اکسیژن از قسمت‌های بالای بدن شامل سر، سینه، بازوها، و گردن می‌باشد.
ورید بزرگ تحتانی(IVC) حاصل خون کم اکسیژن بقیه قسمت های بدن می‌باشد.
خون‌های وریدی (تیره) که از طریق وریدهای بزرگ فوقانی راست و چپ جاری شده اند وارد دهلیز راست شده و با واسطه دریچه سه لتی (تریکوسپید) وارد بطن راست شده و در آنجا توسط بطن راست به عروق ریوی پمپ می‌شود.
در تصویر 1- ب: عروق ریوی به رنگ آبی در مرکز قلب دیده می‌شود که بلافاصله پس از خارج شدن از سمت راست قلب (بطن راست) دو شاخه شده و به ریه‌های چپ و راست می رود. در ریه‌های راست و چپ این عروق به عروق کوچکتر و سرانجام به مویرگها بصورت شبکه ای منتشر تبدیل می‌شوند. در سطح این مویرگها که در کنار خانه های هوائی بافت ریه قراردارند اکسیژن جذب خون شده و دی اکسیدکربن وارد خانه های هوائی شده و در فعالیت بازدم توسط ریه دفع می‌شود.
شبکه مویرگهای کوچک ریه مجدداً به هم پیوسته و عروق بزرگتری بنام وریدهای ریوی می‌سازند. خونی که از مویرگها عبور کرده، از اکسیژن غنی شده و دی اکسید کربن خود را از دست داده است، موسوم به خون شریانی وارد وریدهای ریوی می‌شوند.
توجه: در ریه وریدها دارای خون روشن و شریان ها دارای خون تیره هستند.
سمت چپ قلب:
خون روشن ازطریق وریدهای ریوی وارد دهلیز می‌شود و با واسطه دریچه دولتی (دریچه میترال) به بطن چپ می‌رود. (در تصویر 1- ب، در سمت راست دهلیز چپ به رنگ روشن دیده می‌شود.)
این خون روشن و حاوی اکسیژن توسط آئورت که بزرگترین شریان بدن است از بطن چپ خارج شده و در تمام بدن پخش می‌شود.
بخشی از خون آئورت از طریق شریان‌های تغذیه‌ای عضله قلب موسوم به شریان‌های کرونر وارد بافت عضلانی قلب شده و اکسیژن و موادغذایی لازم را به تمامی سلولهای عضله قلب می‌رسانند.
منبع:
http://www.irpedheart.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.