سکته مغزی بصورت ناگهانی رخ می دهد و اغلب شامل یک و یا تعداد بیشتری از علامت های زیر می باشد:
● ضعف در یک دست، پا و یا هردو. که میتواند از فلج کامل یکطرف بدن تا سستی فقط یک دست متغیر باشد.
● ضعف یکطرف صورت. که میتواند باعث ریزش آب دهان گردد.
● اختلال در تعادل و موقعیت یابی، دید، تکلم، صحبت کردن، ارتباط برقرار نمودن و بلع
● گیجی و عدم ثبات
● گزگز در بخشی از بدن
● سر درد
● گیجی و منگی
● از دست دادن هوشیاری (در موارد بسیار شدید رخ می دهد)
اثرات طولانی مدت ابتلا به سکته ی مغزی چیست؟
نوع و گسترش ناتوانی های ایجاد شده توسط سکته مغزی می تواند بسیار وسیع باشد که بستگی به گستره ی آسیب وارده به مغز دارد. سکته های شدید می تواند منجر به مرگ شود. یک سکته ی کوچک می تواند مشکلات کمی را ایجاد نماید که به مرور زمان به صورت کامل رفع گردد. در بسیاری از موارد علایم می تواند بین دوحالت فوق باشد.
مشکلاتی که در سکته مغزی بصورت طولانی مدت روی میدهد می تواند شامل یک یا چند مورد از این علایم باشد:
● سستی در یک سمت از بدن. اگر پا تحت تاثیر قرار گرفته باشد می تواند موجب اختلال در راه رفتن شود و اگر دست درگیر باشد نمی تواند بخوبی از آن استفاده کند.
● مشکل در تعادل. و یا هماهنگی اجزا بدن
● اختلالات بلع شایع است. در برخی از مواقع می تواند خطرناک باشد، مثلا احتمال فرو رفتن غذا به مجرای تنفسی بجای مری در موقع خوردن غذا وجود دارد.
● مشکل در صحبت کردن و برقراری ارتباط. این مشکل می تواند از دشواری یافتن یک کلمه برای استفاده در وسط جمله تا عدم توانایی حرف زدن را در بر بگیرد. همچنین درک صحبت دیگران، خواندن و نوشتن هم می تواند تحت تاثیر قرار گیرد.
● مشکلات بینایی. بخشی از مغز که در ارتباط با بینایی است ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد. برای مثال برخی از افراد که دچار سکته شده اند دارای دوبینی هستند و برخی از آن ها نیمی از میدان دید خود را از دست داده اند.
● اختلال در فرآیندهای ذهنی. برای مثال، دشواری در یادگیری، تمرکز، به یاد آوردن و غیره
● احساسات نامناسب. برای مثال پس از سکته بعضی از افراد به دلایل نامعلوم می خندند و یا گریه می کنند.
● خستگی.
موارد بالا تنها نمونه هایی از علایمی بود که می تواند در فرایند سکته مغزی رخ دهد. هر سکته می تواند متفاوت باشد.
در هفته های اول پس از سکته، تورم و التهاب در محل آسیب مغزی کاهش پیدا می کند و لذا برخی از نشانه ها می تواند بهبود پیدا کند. در طول زمان، سایر بخش های مغز می توانند عملکرد محل آسیب دیده ی را جبران کنند. توانبخشی و درمان های مناسب می تواند موجب بهبود های بعدی شود.
از افرادی که از سکته مغزی جان سالم به در می برند، حدود 3 نفر از 10 نفر در طی سه هفته کاملا مستقل می شوند. این تعداد به 5 نفر از 10 نفر در طی 6 ماه پس از سکته تبدیل می گردد. گرچه برخی از ناتوانایی ها همچنان در آن ها باقی می ماند.
منبع :
http://www.clinicbrain.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.