سفید کردن دندان (Bleaching)
دندانها به مرور زمان و با گذشت سن دچار تغییر رنگ می‌شوند.این تغییر رنگ در اثر تغییر مواد معدنی مینا وعاج صورت می‌گیرد به این معنی که تخلخل مینا به مرور کم می‌شود وشفافیت خود را از دست می‌دهد.دندانها هم چنین ممکن است به علت مواد رنگی غذاها باکتری‌ها وتنباکو دچار تغییر رنگ شوند.از آن جائی که سفیدی دندانها به طور ناخود آگاه نشانه‌ای از جوانی بر شمرده می‌شود همواره سفید کردن دندانها مورد درخواست مردم بوده است.
در عمل سفید کردن دندانها از مواد اکسید کننده مثل پر اکسید هیدروژن برای روشن تر کردن دندان استفاده می‌شود.مواد اکسید کننده به داخل ساختار کریستالی میله مانند مینا نفوذ کرده و رنگیزه‌های رسوب کرده در بین هرم‌های مینائی را اکسید می‌کنند.با گذشت زمان نفوذ مواد اکسید کننده به داخل عاج دندان که در لایه زیرین مینا قرار داردنیز صورت گرفته و رنگ آن نیز روشن تر می‌شود.
دو روش اصلی برای سفید کردن دندانها وجود دارد در روش اول که سفید کردن در مطب نامیده می‌شود مواد بلیچینگ با غلظت بالا به مدت کوتاهی بر روی دندان قرار می‌گیرد.در این روش سفیدی دندان به سرعت پدیدار می‌شود ولی در صورتی که به درستی استفاه نشود ممکن است باعث آسیب به لثه ومخاط دهان شود.در این روش برای جلوگیری از تماس مواد اکسیدکننده با لثه‌ها از لایه محافظ مخصوصی استفاده می‌شود که با مهارت بر روی لثه قرار می‌گیرد وبا نور مخصوص محکم می‌گردد.ماده مورد استفاده در بلیچینگ مطب پراکسید هیدروژن یا کاربامید پراکسید است.ماده دوم نیز در دهان پراکسید هیدروژن ایجاد می نماید.ژل بلیچینگ در این موارد معمولاً حداکثر معادل 35% پر اکسید هیدروژن غلظت دارد.
از روش‌های دیگر بلیچینگ سفید کردن در منزل می‌باشد که در این روش دندان پزشک یک تری مخصوص پلاستیکی بر روی مدل دندانهای شخص ساخته وژل‌های بلیچینگ را در اختیار بیمار قرار می‌دهد.بیمار هر روز چند ساعت ژل‌ها را بر روی تری قرار داده و آن را در دهان بر روی دندانها می گذارد.پس از گذشت چند هفته دندانها به سفیدی مورد نظر می‌رسند.ژل مورد استفاده در این روش بین ده تا شانزده درصد غلظت دارد.
در سال‌های اخیر محصولات زیادی نیز برای سفیدکردن در داروخانه‌ها وسوپرمارکت‌ها ارائه می‌شوند که غلظتی کمتر از ده درصد دارند وبه علت نظارت نداشتن دندانپزشک بر مراحل درمان استفاده از آن‌ها توصیه نمی‌گردد.
به طور معمول پس از بلیچینگ بهبود مناسبی در زیبائی دندانها در اثر سفید شدن آن‌ها مشاهده می‌شود.ولی باید دانست این روش بر تمامی رنگیزه‌های دندانی موثر نیست ودر برخی موارد بدرنگی شدید دندانها نیاز به درمان‌های طولانی مدت بلیچینگ ویا استفاده از درمان ونیر لامینیت می‌باشد.
از عوارض درمان بلیچینگ می‌توان به حساس شدن دندانها سوختگی لثه ها(در موارد استفاده نادرست ویا سفیدشدن بیش از حد دندانها ) اشاره کرد.این عوارض در تعداد کمی از مراجعین ممکن است به وجودآید و پس از چند روز بهبود می‌یابد.مدتی پس از سفیدکردن ممکن است تا حدودی از سفیدی دندان کاسته گردد.برای اخذ بهترین نتیجه بهتراست ابتدا درمان در مطب توسط پزشک انجام شود و درمان در خانه با روش home bleach کامل گردد تا نتیجه با ثبات تری حاصل شود.
منبع:
http://drlabbafi.medicalonline.ir
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.