ستون فقرات و اسکولیوزیس ( انحراف ستون فقرات )
ستون فقرات, ستون بدن و عامل اتصال سر به لگن بوده و علاوه بر ایجاد کانالی جهت عبور اعصاب در راستایی و تعادل تنه نقش مهمی ایفا می کند. مهره ها اغلب در یک راستا و بصورت مستقیم بر روی یکدیگر قرار دارند و اگر از پشت به افراد نگاه کنیم ستون فقرات را بصورت یک خط راست می بینیم.
در ده درصد افراد جامعه این حالت راستایی از بین رفته و ستون فقرات دچار انحنا به طرفین می باشد که به این بیماری اسکولیوزیس گفته می شود. اسکولیوزیس اغلب دارای شدت کمی بوده و نیاز به اقدام خاصی ندارد اما اگر شدت ان از زیاد یا رو به افزایش باشد نیازمند درمان است.
اسکولیوزیس بسته به ماهیت ساختاری مهره به انواع مادرزادی یا تکاملی تقسیم می شود. در نوع مادرزادی نوزاد در زمان تولد دارای نقص درساختار مهره بوده و از بدو تولد انحنا در ستون فقرات دیده می شود. در انواع تکاملی ساختمان مهره نرمال و فاقد نقص می باشد و در بدو تولد مشکلی در ستون فقرات دیده نمی شود و در طی رشد و در حوالی سنین بلوغ بتدریج انحنا اغاز و شروع به پیشرفت می کند. نوع تکاملی در دختر ها ده برابر پسر ها شیوع داشته و احتمال بدتر شدن انحنا نیز در دختر ها بیشتر است.اصول درمان بر اسا س سن بیمار, نوع اسکولیوز و زاویه ان مشخص می شود که با اخذ رادیوگرافی ایستاده از ستون فقرات می توان این زاویه را مشخص کرد و در مراحل تشخیصی نیازی به مواردی مثل MRI یا CT Scan نیست.در درمان بیمار سن, نوع اسکولیوزیس و زاویه ان اهمیت دارد. در زوایای پایین و در حدود 20 تا 25 درجه درمان با ورزش درمانی جهت ممانعت از پیشرفت یا کند شدن سرعت پیشرفت انحنا صورت میگیرد. هدف از این درمان ثابت نگه داشتن انحنا ست و بدیهی است که با این روش انحنا درمان نمی شود اما حفظ انحنا در این محدوده در زندگی بیمار اختلالی ایجاد نمی کند.
در زاویه 20 تا 40 الی 45 در افراد بالغ نیز ورزش درمانی توصیه می شود اما باید به بیمار گوشزد کرد که انحنا باقی مانده و در مواردی ممکنست پیشرفت کند.
در زوایای 25 تا 40 درجه در سنین رشد می توان از کمر بند یا بریس استفاده کرد. هدف از این درمان ممانعت از پیشرفت انحنا می باشد و بدیهی است که انحنا با این روش اصلاح نشده و فقط کنترل می شود. نوع بریس بر اساس نوع انحنا متفاوت بوده و معمولا در انواع مادرزادی بی تاثیر بوده بیمار باید 23 تا22 ساعت در شبانه روز و بطور میانگین به مدت دو سال از ان استفاده کند.در درجات بالای 40 درجه و بخصوص در موارد پیشرونده بیماری و نبز در مواردی که بیمار تمایل به اصلاح انحنا داشته باشد عمل جراحی توصیه می گردد که بسته به نوع انحنا, سن بیمار و شدت ان جراحی از پشت,پهلو یا هر دو بصورت توامان مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از عمل جراحی در وهله اول ممانعت از پیشرفت انحنا و بروز عوارض وخیم ناشی از بیماری بوده اما در طی ان انحنا هم در حد تحمل نخاع اصلاح می شود. در ری جراحی اغلب از وسایل ارتوپدی استفاده می شود که این وسایل از جنس تیتانیوم بوده و عارضه ای برای بیمار نداشته و در طی زندگی نیازی به خروج انها نیست.ورت عدم جراحی و پیشرفت انحنا بیمار ممکنست دچار مشکلات قلبی, تنفسی و یا نخاعی گردد.عوارض جراحی بسیار ناچیز بوده و پس از عمل جراحی محدودیت خاصی برای بیمار ایجاد نشده و فرد یک زندگی کاملا عادی خواهد داشت و بخصوص در بانوان ممانعتی از نظر ازدواج یا زایمان رخ نداده و حتی الزامی به زایمان سزارین نیست.
عوارض جراحی به دو دسته عمومی و اختصاصی تقسیم می شود که عوارض عمومی شامل عوارض همه اعمال جراحی مثل عوارض بیهوشی و عفونت و... می باشد. مهمترین عارضه اختصاصی محدودیت حرکتی است که در طی ان مهره ها بصورت یکپارچه حرکت می کنند.
منبع:
http://www.drvahidtari.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.