هیپرپیگمانتاسیون، یا افزایش رنگ پوست غالبا بدلیل تولید بیش از اندازه، شکل گیری غیر طبیعی و توزیع غیر طبیعی رنگدانه ملانین رخ می دهد، که رنگ قهوه ای تیره یا سیاه پوست، مو، غشاء مخاطی، ناخن، بافت مغز، قلب و بخشی از چشم را به عهده دارد.
این تغییرات می تواند واکنش غیر طبیعی سایر رنگدانه های پوست مثل کاروتنوئید (مسئول رنگ زرد)، اکسی گلوبین (رنگ قرمز) و هموگلوبین (رنگ آبی) باشد.
هیپرپیگمانتاسیون غالبا بدلیل قرارگیری در معرض آفتاب رخ می دهد، اگر چه علل دیگری از جمله علل متابولیک، هورمونی، نئوپلاستیک و اختلالات التهابی، مسمومیت شیمیایی، داروها، نقایص ژنتیکی، آسیب حرارتی، رادیاسیون و مواد حساس کننده به نور بر روی پوست نیز مطرح هستند.
انواع گوناگونی از تیرگی های خوش خیم بطور معمول دیده می شود. اختلالات تغذیه ای مزمن نیز ممکن است فرد را به سوی اختلالات پیگمانتاسیون پیش ببرد.
هیپرپیگمانتاسیون مزمن و بدون علامت می تواند فرد را از نظر روانی و اجتماعی تحت تاثیر قرار دهد. این اختلال می تواند با شدت و محل متفاوت دیده شده و به مرور کم رنگ تر شود.
علل مختلفی می تواند باعث تیرگی زیر بغل و کشاله ران پوست گردد، که مهمترین آن عبارتند از:
1- آکانتوزیس نیگریکانس: باعث تغییر رنگدانه های پوست در نواحی چین های پوستی می گردد و غالبا با خال گوشتی پوست همراه است. این مشکل غالبا در افراد جوان تر از 40 سال دیده می شود و معمولا بصورت ژنتیکی منتقل می شود.
این مشکل اغلب با چاقی یا اختلالات غدد درون ریز از جمله هیپوتیروئیدیسم یا هیپرتیروئیدیسم، آکرومگالی، بیماری پلی کیستیک، دیابت و کوشینگ همراه است.اگر این مشکل در افراد بالای 40 سال دیده شود، معمولا با بدخیمی همراه است.
2- اریتراسما: یک عفونت سطحی مزمن در نواحی که روی هم قرار می گیرد از جمله زیر بغل، زیر سینه ها و کشاله ران می باشد. عامل ایجاد کننده آن نوعی کورینه باکتریوم است که در پوست نرمال دیده می شود. بروز این بیماری با افزایش سن بیشتر می شود ولی در هر سنی قابل رویت است. علائم بصورت تیرگی چین های بدن که بیشتر مرطوب می مانند، دیده می شود. ممکن است عفونت غیر علامت دار باشد و دوره بیماریها ممکن است از چند ماه تا چند سال وجود داشته باشد. گسترش عفونت به تنه و بازو امکان پذیر است. بیشتر بصورت لکه های قهوه ای و گاهی قرمز دیده می شود و ممکن است پوسته دار نیز باشد. بیشتر در نواحی کشاله ران زیر بغل و زیر سینه ها دیده می شود.
3- اینترتریگو: یک مشکل التهابی چین های پوستی است که با گرما، رطوبت، اصطکاک و عدم عبور جریان هوا بدتر می شود. ممکن است بر روی آن باکتریها، قارچ یا ویروس سوار شوند و باعث ایجاد عفونت شوند.
این مشکل اغلب، نواحی تناسلی کشاله ران و چین های شکمی دیده می شود این مشکل اغلب در افراد چاق و دیابتی ها دیده می شود.
این بیماری با خارش و سوزش چین ها همراه است. معمولاً بصورت فصلی است و با عدم رعایت بهداشت بدتر می شود.
4- تینه آورسیکالر: این بیماری نوعی عفونت قارچی سطحی و خوش خیم پوست است که با ضایعات لکه ای تیره یا روشن بر روی سینه و پشت مشخص می شود. در افراد مستعد، عودهای مجدد پس از درمان دیده می شود.عامل ایجاد کننده آن مالاسزیا فوفور است که نوعی فلور نرمال پوست است و در همه افراد بالغ دیده می شود. بیشتر در آب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود. ممکن است بر سطح ضایعات پوسته های ریزی مشاهده شود و معمولا فرد خارش بسیار مختصری دارد.
5- کاندیدیاز: عفونت قارچی پوست که توسط کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود. که پوست و گاهی غشاء مخاطی را درگیر می کند. در افرادیکه دچار بیماریهای داخلی از جمله دیابت، سندرم کوشینگ، هیپوتیروئیدیسم، هیپرتیروئیدیسم هستند، عفونت شدیدتر خواهد بود.
از طرفی تغییرات هورمونی می تواند با تغییر رنگدانه پوست همراه باشد.
با توجه به اینکه علل تیرگی بسیار متعدد است بررسی و معاینه کلنیکی جهت تشخیص علت بسیار مهم است. از این جهت مراجعه به متخصص پوست بسیار ضروری است. هیپرپیگمانتاسیون ممکن است حتی پس از درمان اختلال زمینه ای نیز باقی بماند.
استفاده از کرمهای بی رنگ کننده در مورد تیرگی که خصوصا عمقی تر باشد ممکن است مفید نباشد. در مواردی استفاده از ترکیبات لایه بردار کمک کننده است
منبع :
http://www.drnilforoushzadeh.ir
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.