خونریزی از بینی
خونریزی از بینی درکودکان شایع می باشد اما این خونریزی خفیف بوده و معمولا بطور خود بخودی بند می آید. همچنین خونریزی در افراد بالای 50 سال نیز شایع می باشد اما گاهی اوقات این خونریزی جدی و خطرناک می باشد. در این گروه سنی، خونریزی ممکن است از پشت یینی ایجاد شده باشد و بند آمدن آن سخت باشد. در این موارد، اگر خون از پشت بینی وارد گلو شده و بلع گردد، ممکن است اصلا خونریزی دیده نشود.
علل ایجاد خونریزی از بینی
خونریزی از بینی معمولا بطور خود بخودی ایجاد می شود. در محیط هایی با آب و هوای خشک و یا در طی فصل زمستان، غشاه پوشاننده بینی ممکن است خشک شده و ترک بخورد و خونریزی رخ بدهد. همچنین اگر مخاط پوشاننده بینی بر اثر گرفتن شدید بینی برای پاک کردن آن صدمه ببیند خونریزی از بینی رخ می دهد. در کودکان خونریزی از بینی اغلب بر اثر بازیهای خشن رخ می دهد.
قرار دادن یک جسم خارجی در داخل بینی و یا وجود یک عفونت دستگاه تنفس فوقانی ممکن است باعث خونریزی از بینی شود. در افراد بالای 50 سال، رگهای خونی کوچک در بینی ممکن است شکننده شده و بنابراین احتمال پارگی و خونریزی از آنها زیاد می باشد.
در موارد نادری ممکن است خونریزی از بینی به علت وجود سرطان در محل اتصال بینی وگلو ایجاد شود و یا اینکه ممکن است نشانه ای از وجود یک اختلال خونریزی دهند، مثل بیماری ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) و یا بیماری کبدی که در لخته شدن خون اختلال ایجاد می کند باشد. همچنین خونریزی از بینی ممکن است به علت مصرف داروهای ضد انعقاد ایجاد شود.
نحوه درمان خونریزی از بینی
اگر شما دچار خونریزی از بینی شده اید باید بر روی قسمت نرم بینی تان و در هر دو طرف آن به مدت 15دقیقه فشار وارد آورید و در طی این مدت از طریق دهان نفس بکشید. بعد از این مدت شما باید از پاک کردن یا فین کردن بینی تان خودداری نمایید زیرا ممکن است لخته ای که باعث بند آمدن خون شده است از جای خود کنده شده و دوباره خونریزی شروع شود. معمولا با این اقدامات خونریزی از بینی بطور موفقیت آمیزی بهبود می یابد. اگر خونریزی به مدت نیم ساعت یا بیشتر ادامه پیدا کرد شما باید به نزد پزشک بروید. اگر غشاهای مخاطی موجود در بینی خشک و ترک خورده هستند، مالیدن پمادهای مخصوص به مدت چند بار در روز و یا استفاده از اسپری آب نمک ممکن است از عود خونریزی بینی پشگیری نماید.
خونریزی طول کشیده را به احتمال زیاد باید در بیمارستان درمان نمود. پزشک ممکن است داخل سوراخ بینی را با استفاده از اسفنج های مخصوص بینی پر نماید که به مدت 2 روز این اسفنج ها در داخل بینی باقی می مانند. راه دیگر آن است که یک لوله انعطاف پذیر که در سر دیگر آن یک بادکنک کوچک قرار دارد وارد بینی می شود و باد می گردد تا بر روی رگهای خوزیزی دهنده فشار وارد نموده و خونریزی را بند آورد. همچنین می توان تحت بیحسی موضعی این رگها را با استفاده از حرارت سوزاند.
اگر علت ایجاد خونریزی از بینی مشخص نباشد، ممکن است پزشک درخواست انجام آندوسکوپی از بینی نماید. به ندرت نیاز به انجام سی تی اسکن یا ام آر آی (MRI) برای بررسی وجود تومور می باشد. آزمایش خون ممکن است انجام شود تا چگونگی لخته شدن خون ارزیابی گردد.
سینوزیت
سینوس ها حفره هایی پر از هرا در جمجمه هستند که در پشت بینی و چشم ها و نیز در گونه ها و پیشانی قرار دارند. درون سینوس ها از غشای پوشیده شده که این غشاء ترشح کننده می باشد. سینوسها توسط چندین مجرای باریک به بینی متصل هستند. التهاب سینوسها که به آن اصطلاحا سینوزیت گفته می شود ممکن است حاد (کوتاه مدت) و یا مزمن (طولانی مدت) باشد. سینوزیتها معمولا درکودکان زیر 9 سال ایجاد نمی شوند زیرا سینوسهای آنها هنوز م بطور کامل تکامل نیافته اند.
علل ایجاد سینوزیت
شایعترین علت ایجاد سینوزیت ها، وجود یک عفونت ویروسی مثل سرماخوردگی می باشد. اگر مجراهایی که سینوسها را به بینی متصل می کنند بخاطر وجود این عفونت ویروسی گرفته و مسدود شوند ترشحات در سینوسها جمع می شوند. در بعضی موارد، این ترشحات دچار عفونت باکتریایی می گردد.
انسداد مجراها بیشتر در افرادی دیده می شود که دچار ناهنجاریهای بینی مثل انحراف تیغه وسط بینی و یا پولیپ بینی هستند. بعلاوه، افرادی که دچار آلرزی (حساسیت) هستند بیشتر خطر احتمال مبتلا شدن به سینوزیت را دارند. خیلی به ندرت ممکن است مجرا توسط یک تومور مسدود شود. افرادی که دچار کاهش سطح ایمنی بدن هستند مثل کسانی که به ایدز مبتلا هستند و یا کسانی که از دارو های سرکوب کننده ایمنی استفاده می کنند بیشتر مستعد ابتلاء به عفونتها و در نتیجه سینوزیت هستند.
علایم سینوزیت
علایم سینوزیت بستگی به آن دارد که کدام یک از سینوس ها گرفتار شده است و ممکن است شامل موارد زیر باشد.
• سردرد.
• درد و حساس شدن صورت که در هنگام خم شدن بدتر می گردد.
• دندان درد (اگر سینوسهای پشت گونه ها گرفتار شده باشند.
• تغییر رنگ ترشحات بینی.
• احتقان یا گرفتگی بینی.
در موارد کمی ممکن است عفونت گسترش یافته و باعث ورم کردن و قرمز شدن بافت اطراف یک چشم شود.
نحوه درمان سینوزیت
در بسیاری از موارد، سینوزیتها بدون اینکه درمانی بر ایشان انجام شود بطور خود بخودی بهبود می یابند. داروهای مسکن و دارو های ضد احتقان (دکونژستان) را می توان بدون نسخه پزشک از داروخانه ها تهیه نمود و ممکن است بتوان با این داروها علایم بیماری را تسکین داد. استفاده از بخورکه باعث پاک شدن بینی می گردد ممکن است مفید واقع شود. اگر علایم بیماری بدتر شدند و یا در عرض سه روز بهبود نیافتند باید به پزشک مراجعه نماید.
پزشک ممکن است اقدام به تجویز آنتی بیوتیک نماید تا عفونت باکتریایی ثانویه را از بین ببرد. اگر سینوزیت دوباره عود نمود و یا اینکه بطور کامل بهبود نیافت ممکن است لازم شود که یک عکس رادیوگرافی از سینوسها گرفته شود. همچنین ممکن است آندوسکوپی از بینی یا سی تی اسکن نیز انجام شود تا علل خاص سینوزیت مثل وجود پولیپ بینی و یا تومور بررسی شود. برای گشاد کردن مجاری تخلیه کننده ترثحات از سینوسها به بینی ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی باشد. سینوزیت حاد معمولا در عرض چند هقته بهبود می یابد. اما علایم سینوزیت مزمن ممکن است به مدت چند ماه باقی. بماند.
انحراف بینی
گاهی اوقات دیواره یا تیغه غضروفی و استخوانی که سور اخهای بینی را از یکدیگر جدا می کند و اصطلاحا به آن سپتوم (septum) بینی گفته می شود بطور خفیفی کج و منحرف شده است اما باعث بروز هیچگونه مشکلی نمی گردد. با اینحال در بعضی از افراد این تیغه بینی خیلی کج شده و باعث گرفتگی یک طرف بینی می شود و جلوی نفس کشیدن طبیعی را می گیرد. این وضعیت گاهی اوقات باعث خرخر کردن در هنگام خواب می گردد.
یک انحراف خفیف در تیغه بینی اغلب از هنگام تولد وجود دارد. در سایر موارد، انحراف بینی ممکن است بر اثر ضربه خوردن بینی که در هنگام فعالیتهای ورزشی و یا سقوط از بلندی ایجاد می شود رخ دهد. انحراف بینی در آقایان شایعتر است چون آقایان بیشتر احتمال دارد در ورزشهای خشن شرکت داشته باشند. یک انحراف شدید بینی ممکن است باعث افزایش خطر بروز عفونت در سینوسها شود.
اگر شما دچار یک انحراف بینی هستید که سبب بروزسینوزیتهای عود کننده می شود و یا تنفس شما را با اشکال روبرو کرده است، ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشید. انحراف بینی را می توان با صاف کردن یا برداشتن غضروف و استخوان کج، اصلاح نمود. این جراحی معمولا تحت بیحسی موضعی و یا بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا موفقیت آمیز می باشد.
پولیپ بینی
توده ای که از رشد مخاط پوشاننده بینی ایجاد می شود را اصطلاحا پولیپ (polyp) بینی می گویند. علت دقیق ایجاد پولیپ بینی هنوز معلوم نشده است. با اینحال این پولیها در افرادی که دچار آسم و یا رینیت (Rhinitis) هستند بیشتر دیده می شود. رینیت وضعیتی است که در آن غشاهای پوشا ننده بینی و گلو دچار التهاب می شوند. گرچه پولیپ ها به ندرت در کودکان ایجاد می شوند اما گاهی اوقات در کودکانی که دچار بیماری ارثی فیبروز کیستیک هستند این وضعیت دیده می شود.
علائم پولیپ بینی
علایم پولیپ بینی اغلب در عرض چند ماه و به تدریج ظاهر می شوند. شدت علایم آن بستگی به تعداد و اندازه پولیپها دارد. این علایم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
• گرفتگی بینی بخاطر بزرگ بودن پولیپ
• کاهش حس بویایی
• در بعضی موارد، آبریزش ازبینی بخاطر افزایش ترشحات
پولیپ های بینی ممکن است باعث بروز سینوزیت های عود کننده شوند زیرا مجاری باریکی که ترشحات سینوسها را به داخل بینی تخلیه می کنند ممکن است بر اثر وجود پولیپ، مسدود شده وسینوسها دچار التهاب شوند
نحوه درمان پولیپهای بینی
اگر پزشک مشکوک به وجود پولیپ در بینی شما شود اما این پولیپ ها را نتوان به آسانی مشاهده نمود ممکن است درخواست آندوسکوپی یینی از شما بنماید. اگر با استفاده از آندوسکوپ هم نتوان تعداد و اندازه پولیها را مشخص نمود ممکن است یک سی تی اسکن از شما گرفته شود. اگر فقط یک پولیپ وجود داشته باشد یک نمونه از آن گرفته می شود و به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می گردد تا احتمال سرطانی بودن آن رد شود.
پولیپ های کوچک بینی را می توان با استفاده از اسپری های کور تون دار بینی که باعث کوچک شدن پولیپها در عرض چند هفته می گردد درمان نمود. پولیپ های بزرگتر را ممکن است در هنگام آندوسکوپی بیرون آورد. بعد از عمل جراحی برای پیشگیری از عود مجدد پولیپ ها، همکن است از یک اسپری کورتون دار به مدت چند ماه استفاده شود. در موارد شدید تر ممکن است لازم باشد که از دارو های کورتون دار خوراکی استفاده شود.
منبع :
http://dr.r-sarikhani.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.