برجسته سازی چانه :chin augmentation
ساختار استخوانی خوب و قوی ازاصلی ترین عوامل زیبایی صورت محسوب میشود.شاید بعد از جراحی بینی شایعترین جراحی برای بهبود ساختار صورت برجسته سازی چانه باشد. در حقیقت بینی بزرگ و چانه کوچک در خیلی از موارد با هم وجود دارند واز آنجا که یک بینی بزرگ باعث میشود چانه کوچک کوچکتر بنظر برسد و برعکس یک چانه کوچک باعث میشود بینی بزرگ بزرگتر به نظر برسد،اصلاح این دو بد شکلی در یک زمان میتواند نتایج بسیار محسوس و قابل توجهی را در زیبایی فرد بوجود آورد. برجسته سازی چانه بسته به عوامل زمینه ای نقص، میتواند به روش های متفاوتی انجام شود.
– بد قرارگرفتن دندان ها :malocclusion
برای افرادی که به علل گوناگون تکاملی، دندان های فک بالا و پایین به طور کامل و صحیح بر روی هم قرار نمیگیرند برجسته سازی معمول چانه نمیتواند باعث اصلاح این عیب و عوارض احتمالی آن مثل اختلال در مفصل فکی- گیجگاهی و ساییدگی زودرس دندان ها شود از اینرو این افراد نیازمند جراحی های پیچیده تر ارتوگناتیک و فک هستند.
– کوچکی چانه :microgenia
برای باقی افراد با چانه کوچک و قرارگیری مناسب دندان ها روی هم، جراحی های جایگزینی با خطر کمتر وموثرتر در دسترس میباشد. دراین افراد چانه یا به شکل عمودی و یا افقی کوچک بوده و تنها در زیبایی چانه مشکل دارند. برای اصلاح زیبایی چانه در این افراد بسته به نوع عیب آنها،یا بایستی چانه به سمت جلو آورده شود ویا طول چانه بیشتر شود.
1- جنیو پلاستی :Genioplasty
هر چند بعضی از جراحان با برش و لغزاندن چانه به سمت جلو از خود استخوان چانه برای افزایش طول آن استفاده میکنند ولی به نظر اینجانب این عمل به شکل غیر ضروری تهاجمی و پر ریسک هست.این جراحی شامل برش نوک چانه با اره های مخصوص با (احتمال اسیب به ریشه های دندان و یا اعصاب حسی ) وسپس جلو آوردن آن قطعه از استخوان چانه ودر مرحله بعد فیکس کردن آن در نقطه دلخواه توسط پیچ و پلاک میباشد. علاوه برعوارض ذکر شده، احتمال اختلال خونرسانی به استخوان و بدنبال آن خوردگی استخوان و نیز عفونت در محل به خاطر وجود اجسام خارجی مثل پیچ و پلاک نیز قابل ذکر است. بخصوص اینکه محل برش وسیع جراحی ازداخل دهان بوده و احتمال آلودگی زخم با بزاق نیز میتواند به موارد بالا اضافه شود.
2- برجسته سازی با پروتز های صناعی :synthetic implant
پروتز چانه از سال1960 در حال استفاده بوده و در حال حاضر شایعترین نوع جراحی برجسته سازی چانه میباشد. در حال حاضرهم پروتزهای سیلیکونی جامد وهم انواع جدیدترآن پروتز های پروس که در موارد ی عملکرد بهتری نیز دارند به طور شایع استفاده میشوند. از آنجا که سوراخ های ریز (میکروپور) موجود درنوع پروس امکان رشد کامل عروق بدرون خود را میدهند، این مزیت به دو دلیل مهم میتواند باعث برتری این پروتز ها باشد.
اول نفوذ بافت نرم حاوی عروق به تمام پروتز میتواند باعث چسبیدن بهتر آن به بافت استخوان زیرین شود واحساس بهتری درلمس آن همانند لمس خوداستخوان را باعث شود واز طرفی عدم تحرک آن ازاحتمال خوردگی استخوان چانه نیز میکاهد. مسإله دوم و مهمتر اینکه رشد بافت حاوی عروق به داخل پروتز امکان دسترسی سیستم ایمنی را به آن فراهم کرده، میتواند در طولانی مدت ریسک عفونت را نیز کاهش دهد، هر چند رشد همین بافتها بدرون پروتز میتواند درهنگام درآوردن آن،کار را سخت ترکرده واز معایب این نوع پروتز محسوب شود.
طریقه جاگذاری پروتز:
ترجیح من به انجام عمل ازطریق برشی کوچک در پوست زیر چانه است، اعتقاد دارم دراین روش بر خلاف برش داخل دهانی احتمال آلودگی زخم کمتر بوده و نیز آسیب بافت ها نبز کمترخواهد بود،پس در نتیجه درد، تورم و زمان بهبودی نیز کمتر خواهد بود.
در نهایت از آنجا که چانه افراد بندرت شکل کاملا قرینه دارند پروتز ها میتوانند برش داده شده و با مختصری تغییر، قرینگی را هم مجددا به چانه برگردانند.
منبع:
http://drnoori.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.