استئوآرتریت مفصل شانه در مقایسه با دیگر مفاصل بزرگ (مثل زانو و ران ) شیوع کمتری دارد. در سابقه بیماران ، اکثراً سابقه صدمات قدیمی شانه و یا پارگی کلاهک چرخاننده وجود دارد.
نشانه های بالینی
اکثر بیماران بعد از ۵۰ سالگی مراجعه می کنند ، شکایت درد و محدودیت حرکات مفصلی شکایت اصلی این بیماران می باشد.در معاینه بالینی حرکات شانه بخصوص حرکات چرخشی به خارج و داخل محدودو دردناک است.
در رادیوگرافی کاهش فضای مفصلی و گاهاً از بین رفتن آن ، ایجاد استخوان اضافه در کنار مفصل ( استئوفیت )دیده می شود.
درمان
درمانهای طبی شامل داروهای ضد التهابی غیرکورتون (NSAID) ، فیزیوتراپی و تزریق داخل مفصلی کورتون غالباً مفید واقع می شود. در صورتی که درمانهای طبی مفید واقع نشده و درد و ناراحتی بیمار تشدید شود، توصیه به تعویض مفصل شانه می گردد.
منبع:
http://aslani.id.ir
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.