• بیماری های عفونی و انگلی
• بیماری های تنفسی

• Capsule: 150mg, 300mg
• Drop: 153mg/ml
• Injection: 600mg
• Syrup: 20mg/ml

• عفونت های حاد استافیلوکوکی
• عفونت های کلومیدیایی
• بروسلوز
• جذام
• بیماری لژیونرها
• آندوکاردیت حاد
• پیشگیری از مننژیت مننگوکوکی مقاوم به پنی سیلین
• عفونت ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا

• سل (توبرکلوزیس) (Tuberculosis)‎

بالغین

• بروسلوز و بیماری لژیونرها و عفونت های استافیلوکوکی: 1.2-0.6 گرم در روز در 4-2 دوز منقسم.
• سل: mg/kg 10 (تا حداکثر 600 میلی گرم) هر روز یا دو یا سه بار در هفته به مدت 6 ماه
• جذام: 600 میلی گرم یک بار در ماه (450 میلی گرم برای بیماران با وزن کمتر از 50 کیلوگرم)
• پیشگیری از مننژیت مننگوکوکی: 600 میلی گرم هر 12 ساعت برای 2 روز از راه وریدی و 600 میلی گرم یک بار در روز برای 4 روز از راه خوراکی
• عفونت ناشی از هموفیلوس آنفلوآنزا: 600 میلی گرم یک بار در روز برای 4 روز از راه خوراکی

کودکان

• mg/kg 10-20 (تا حداکثر 600 میلی گرم) هر روز یا دو یا سه بار در هفته

حساسیت مفرط به هر یک از ترکیبات ریفامایسین.

• سردرد
•  خستگی
•  خواب‌ آلودگی
•  آتاکسی
•  سرگیجه
•  کنفوزیون
•  بی حسی ژنرالیزه
• خارش
•  کهیر
• راش
• اختلالات بینایی
•  کونژکتیویت
• دیسترس اپی‌گاستر
• بی‌اشتهایی
•  تهوع و استفراغ
•  درد شکم
•  اسهال
•  نفخ
•  زخمهای دهانی و زبان
• ترومبوسیتوپنی
•  لکوپنی گذرا
•  آنمی همولیتیک
• مسمومیت خطرناک کبدی
• هیپریوریسمی
• سندرم شبیه آنفلوآنزا
•  تغییر رنگ زرد متمایل به نارنجی پوست
• عرق
•  اشک
•  مدفوع و ادرار

توجه: در صورت ایجاد علایم واکنش افزایش‌ حساسیت، مسمومیت کبدی و یا در صورت ایجاد اسهال مشکوک به کولیت پسودومامبرانو، مصرف دارو باید قطع گردد.

• علایم و نشانه‌های هپاتیت (زردی پوست و چشم، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، برجستگی غیرمعمول، ضعف و بی‌حالی) یا ترومبوسیتوپنی (خونریزی و کبودشدگی غیرمعمول)
• علایم سندرم شبه آنفلوآنزا (تب، لرز، دردعضلانی، سردرد) 
• در صورت مصرف بیش از حد دارو
• ایجاد علائم کشنده از قبیل خس خس سینه و تنگی نفس شدید، سرفه های شدید، آبی شدن رنگ پوست، تب، خارش، تورم شدید زبان، صورت و لبها
• بی اشتهایی
• تیره شدن رنگ ادرار یا زرد شدن پوست و چشم ها
• احساس ضعف یا خستگی بیش از حد
• تهوع و استفراغ شدید
• اسهال شدید حتی بعد از خاتمه درمان
• بروز هر گونه راش پوستی 
• عدم بهبود علائم و نشانه های بیماری یا بدتر شدن آن

• مصرف ریفامپین ترشح آنزیمهای کبدی را افزایش داده در نتیجه باعث افزایش متابولیسم و کاهش اثرات داروهایی چون گلوکوکورتیکوئیدها، دیزوپیرامید، کینیدین، ضددردهای مخدر، داروهای پائین‌آورندة قندخون خوراکی، ضدانعقادهای خوراکی، استروژنها و داروهای ضدبارداری خوراکی می‌گردد. 
• در صورتی‌ که این دارو همزمان با داروهای هپاتوتوکسیک نظیر ایزونیازید، کتوکونازول، مایکونازول مصرف شود، اثرات سمّی آن برکبد تشدید می‌گردد.

• دارو را مطابق دستور مصرف نمایید و در صورت فراموش نمودن یک دوز از دو برابر کردن یا حذف دوزهای دارو پرهیز نمایید. 
• دوره درمانی معمولاً یک تا 2 سال به‌ طول می‌انجامد بنابراین لازم است حتی پس از بهبود علائم نیز درمان را ادامه دهید. بیماران تحت درمان پیشگیری‌ کننده کوتاه مدت باید دوره درمان را کامل کنند.
• بروز علایم و نشانه‌های هپاتیت (زردی پوست و چشم، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، برجستگی غیرمعمول، ضعف و بی‌حالی) یا ترومبوسیتوپنی (خونریزی و کبودشدگی غیرمعمول) را به پزشک اطلاع دهید. 
• علایم سندرم شبه آنفلوآنزا (تب، لرز، دردعضلانی، سردرد) را فوراً به پزشک گزارش نمایید. 
• مصرف ریفامپین به‌ ندرت باعث خواب‌آلودگی می‌شود. تا مشخص نشدن تأثیر درمان از رانندگی یا سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید. 
• بزاق، خلط، عرق، اشک، ادرار و مدفوع بیمار به رنگ زرد متمایل به نارنجی یا قرمز متمایل به قهوه‌ای در می‌آید. همچنین مصرف این دارو ممکن است باعث تغییر رنگ لنزهای تماسی نرم گردد. 
• این دارو یک تراتوژن است و برای جنین بسیار خطرناک است. بنابراین در مورد استفاده از شیوه‌های غیرهورمونی پیشگیری از بارداری با پزشک مشورت نمایید. 

گروه C:                
مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

این دارو در شیر ترشح می‌شود. مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد. 

مکانیسم اثر:

اثر آنتی‌بیوتیکی: این دارو از طریق اتصال به جزء بتای RNA  پلی‌ مراز وابسته به DNA، سنتز RNA باکتری را مهار می‌نماید. این دارو بسته به حساسیت ارگانیسم و غلظت پلاسمایی آن ممکن است باکتریوسید یا باکتریواستاتیک باشد.

• نیمه عمر: 3 ساعت
• دفع: این دارو از راه صفرا در مدفوع دفع می‌ شود. مقداری از دارو از راه ادرار دفع می‌گردد.