• آنتی هیستامین ها

Syrup: 2mg/5ml
Tablet: 4mg
Tablet (Extended Release): 8mg
Injection: 10mg/ml

• رینیت آلرژیک
• رینیت وازوموتور
• التهاب آرژیک ملتحمه
• کهیر
• داروی کمکی در درمان شوک آنافیلاکتیک

رینیت؛ علایم آلرژی

• بالغین و کودکان بزرگتر از 12 سال: 4 mg  از راه خوراکی، هر 4 تا 6 ساعت، یا 8-12 mg  از قرص‌های طولانی‌اثر دو تا سه بار در روز تجویز می‌شود. یا 5-24 mg  از راه تزریق عضلانی، وریدی یا زیرجلدی به‌صورت دوز واحد تجویز می‌شود.
• کودکان سنین 6 تا 11 سال: 2 mg  از راه خوراکی، هر 4 تا 6 ساعت یا 8 mg  از قرصهای طولانی‌اثر در روز تجویز می‌شود. یا 87.5 mcg/kg  به‌صورت زیرجلدی هر 6 ساعت، بر حسب نیاز تزریق می‌شود. حداکثر دوزاژ روزانه 12 mg  است.

• حساسیت مفرط نسبت به آنتی‌هیستامین‌ها 
• حملة حاد آسم 
• بیمارانی‌ که داروهای مهارکنندة منوآمین اکسیداز مصرف می‌نمایند.

• آرامش بیش از حد، خواب‌آلودگی، سرگیجه، تحریک‌پذیری.
• هیپوتانسیون، طپش قلب.
• کهیر، راش.
• بی‌اشتهایی، تهوع، یبوست، درد اپی‌گاستر، استفراغ، خشکی دهان.
• احتباس ادراری.

• اثر تضعیف‌کنندة دارو بر سیستم اعصاب مرکزی به دنبال مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی نظیر الکل، نارکوتیکها و آرامبخش ـ خواب‌آورها تشدید می‌گردد.
• داروهای مهارکنندة منوآمین اکسیداز باعث تشدید و طولانی‌شدن اثرات آنتی‌کولینرژیک آنتی‌هیستامین‌ها می‌گردند.
• اثرات آنتی‌کولینرژیکی این دارو بدنبال مصرف سایر داروهای دارای خواص آنتی‌کولینرژیکی نظیر آنتی‌هیستامین‌ها، آتروپین، هالوپریدول، فنوتیازین‌ها، کینیدین و دیزوپیرامید تشدید می‌گردد.

• مصرف این دارو باعث خواب‌آلودگی می‌شود،  تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نمایید.
• در طی درمان با این دارو از مصرف سایر داروهای مضعف سیستم اعصاب مرکزی پرهیز نمایید.
• جهت تخفیف خشکی دهان از روش هایی چون شستشوی مکرر دهان استفاده نمایید.

گروه B: 
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

این دارو نباید در دوران شیردهی مصرف شود.

مکانیسم اثر: اثر آنتی‌هیستامین: رقابت با هیستامین برای اتصال به گیرندة  H1  و جلوگیری از ایجاد اثرات هیستامین.

• نیمه عمر: 15-12 ساعت
• دفع: متابولیتهای این دارو از راه کلیه دفع می‌شوند.