• بیماری های قلبی عروقی

Tablet: 3.125mg, 6.25mg, 12.5mg, 25mg

• در درمان نارسایی قلبی خفیف تا شدید با منشا ایسکمیک یا کاردیومیوپاتیک به همراه دیگوکسین، داروهای مدر یا مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین
• درمان اختلال عملکرد بطن چپ به دنبال انفارکتوس قلبی

• فشارخون بالا (Hypertension)‎
• نارسایی قلبی (Heart failure)‎

هیپرتانسیون

• بالغین: دوزاژ دارو به‌صورت فردی و به‌صورت زیر تنظیم ‌می‌شود. ابتدا 6.25 mg  از راه خوراکی دو بار در روز و همراه با غذا تجویز ‌می‌شود. فشارخون سیستولیک بیمار در حال ایستاده و یک ساعت بعد از دوز اولیه اندازه‌گیری ‌می‌شود. درصورت تحمل بیمار این دوز به مدت 14-7 روز ادامه می‌یابد. سپس درصورت نیاز، به روش فوق دوز دارو به 12.5 mg  از راه خوراکی و دو بار در روز افزایش می‌یابد. حداکثر دوزاژ دارو 25 mg  از راه خوراکی و دو بار در روز است.

نارسایی قلب

• بالغین: دوزاژ دارو به‌صورت فردی تنظیم ‌می‌شود. قبل از شروع درمان لازم است دوز گلیکوزیدهای قلبی، دیورتیک‌ها و مهارکننده‌های  ACE  تنظیم شود. ابتدا دارو با دوز 3.125 mg  از راه خوراکی، دو بار در روز و همراه با غذا به مدت دو هفته شروع ‌می‌شود؛ درصورت نیاز می‌توان دوز دارو را هر دو هفته یکبار افزایش داد. قبل از هر نوبت افزایش دوز، بیمار را از نظر بروز سرگیجه و یا سردرد کنترل نمایید. حداکثر دوزاژ دارو در بیماران با وزن کمتر از 85 کیلوگرم، 25 mg  از راه خوراکی دو بار در روز و در افراد با وزن بیشتر‌از 85 کیلوگرم، 50 mg  از راه خوراکی دو بار در روز است.

• حساسیت نسبت به دارو 
• بیماران مبتلا به کلاس  IV  نارسایی قلبی 
• آسم برونشیال نارسایی کبد 
• بلوک درجه  II  یا  III  گره دهلیزی ـ بطنی 
• سندرم  Sick Sinus 
• برادی‌کاردی شدید 
• شوک کاردیوژنیک

• سرگیجه، ضعف، سردرد، بی‌خوابی، درد، پارستزی، بی‌قراری، ورتیگو.
• تشدید آنژین صدری، بلوک  AV ، برادی‌کاردی، درد قفسه سینه، احتباس مایعات، هیپرتانسیون، هیپوتانسیون، سنکوپ.
• اختلال در دید.
• درد شکم، اسهال، ملنا، تهوع، استفراغ.
• اختلال عملکرد کلیه، آلبومینوری، هماچوری، عفونت دستگاه ادراری.
• کاهش  PT ، پورپورا، ترومبوسیتوپنی.
• افزایش آنزیم‌های کبدی.
• دهیدراتاسیون، گلیکوزوری، نقرس، هیپرکلسترولمی، هیپرگلیسمی، هیپرتری‌گلیسیریدمی، هیپرولمی، هیپریوریسمی، هیپوگلیسمی، هیپوناترمی، افزایش وزن، افزایش آلکالین فسفاتاز و  BUN .
• برونشیت، تنگی نفس، فارنژیت، رینیت، سینوزیت، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی.
• آلرژی، آرترالژی، ادم، تب، ناتوانی جنسی، میالژی، ادم محیطی، مرگ ناگهانی.

• در صورت مصرف بیش از مقدار توصیه شده و شک به مسمومیت ناشی از دارو
• در صورت بروز علائم حساسیتی شدید مانند تورم شدید زبان صورت لبها ، خس خس سینه و تنگی نفس شدید و آبی شدن رنگ پوست
• افزایش وزن چشمگیر
• اسهال شدید
• عدم تحمل لنزهای چشمی (در صورتی که قبلا از لنز چشمی استفاده می کرده اید و پس از مصرف کارودیلول نسبت به آن حساس شده و نمی توانید مانند قبل از لنز استفاده کنید)
• احساس گیجی شدید
• سختی در نفس کشیدن
• احساس خستگی و ضعف شدید
• بروز هرگونه راش یا کهیر
• عدم بهبود علائم ونشانه های بیماری و یا بدتر شدن شرایط

• مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده منوآمین‌اکسیداز، رزرپین و کلونیدین باعث افزایش احتمال بروز برادی‌کاردی شدید و یا هیپرتانسیون ‌می‌گردد.
• مصرف همزمان این دارو باعث افزایش احتمال هیپوگلیسمی بدنبال مصرف انسولین یا داروهای خوراکی ضددیابت ‌می‌گردد.
• ریفامپین ممکن است سطح این دارو را تا 70% کاهش دهد.
• دیفن‌هیدرامین سطح پلاسمایی و اثرات دارو را تشدید می‌نماید.
• هیدروکسی کلروکین، متابولیسم دارو را مهار و غلظت پلاسمایی و اثرات آن را تشدید ‌می‌کند.
• سایمتیدین اثرات دارو را تشدید می‌نماید.
• این دارو سطح دیگوکسین را افزایش ‌می‌دهد.
• دارو ـ غذا: مصرف دارو همراه با غذا باعث تأخیر در جذب دارو و کاهش اثرات هیپوتانسیون ارتوستاتیک توسط دارو ‌می‌شود.

• به منظور تأخیر در جذب دارو و کاهش احتمال بروز هیپوتانسیون ارتوستاتیک دارو را با غذا مصرف نمایید.
• سطح قند خون بیمار را در بیماران دیابتیک به دقت کنترل نمایید.
• قطع دارو باید بتدریج و ظرف دو هفته صورت گیرد.
• بیماران دچار نارسایی قلبی لازم است درصورت افزایش غیر‌عادی وزن و یا تنگی نفس سریعاً به پزشک مراجعه نمایند.
• درصورت بروز سرگیجه در حالت ایستاده، در حالت نشسته یا خوابیده قرار گیرید.
• تا مشخص نشدن اثرات دارو از انجام فعالیت‌های نیازمند هشیاری اجتناب نمایید.
• دارو را همراه با غذا مصرف نمایید.
• بیمارانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌نمایند باید بدانند که این دارو باعث کاهش ترشح اشک ‌می‌شود.
• از مصرف همزمان الکل با این دارو خودداری کنید 
• فبل از مصرف داروهایی که باعث افزایش فشار خون می شوند به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید .برخی از این داروها، داروهای غیر نسخه ای مانند داروهای ضدسرماخردگی و یا داروهای مسکن مانند ایبوپروفن،دیکلوفناک ،ایندومتاسین است.برخی داروهای گیاهی مانند شیرین بیان نیز باعث افزایش فشارخون می شوند،قبل از مصرف فراورده های گیاهی نیز با پزشک و یا داروساز خود مشورت کنید.
• خانمهایی که در سنین باروری هستند از روش مطمئنی جهت جلوگیری از بارداری استفاده کنند.

گروه C: مطالعات حیوانی نشان دهنده اثرات جانبی بر روی جنین بوده اند، اما شواهد کافی در مورد انسان وجود ندارد. با اینحال، منافع استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است از خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

برای طولانی مدت با دوز بالا:

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است، با این حال مصرف این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط کامل صورت گیرد.

• مکانیسم اثر: اثر ضد‌هیپرتانسیون: مکانیسم اثر دارو به درستی شناخته نشده است. اثر بلوک‌کنندة بتا باعث کاهش برون‌ده قلبی و تاکی‌کاردی ‌می‌شود. اثر بلوک کنندۀ آلفا باعث گشادی عروق و کاهش مقاومت محیطی ‌می‌گردد.
• اثر درمان نارسایی قلب: این دارو باعث کاهش فشارخون، فشار شریان ریوی، دهلیز راست، مقاومت عروق سیستمیک و ضربان قلب ‌می‌شود.

• نیمه عمر: 10-7 ساعت
• دفع: این دارو به‌طور عمده از طریق صفرا در مدفوع دفع ‌می‌شود.