• بیماری های گوارشی
• بیماری های خون و سرطان

• Injection: 2 mg/ml, 32mg/50ml
• Tablet: 4mg
• Syrup: 4mg/5ml

• درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی یا پس از عمل جراحی

بالغین

• خوراکی: مقدار 16 میلی گرم حدود 2-1 ساعت قبل از درمان و 16 میلی گرم روزانه به مدت 5 روز مصرف می شود.
• تزریقی: مقدار مصرف واحد 8 میلی گرم از راه تزریق عضلانی یا آهسته وریدی بلافاصله قبل از شروع شیمی درمانی تزریق می شود. سپس انفوزیون مداوم وریدی mg/hr 1 برای 24 ساعت ادامه می یابد. برای درمان تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی مقدار مصرف واحد 4 میلی گرم از راه تزریق عضلانی یا وریدی آهسته توصیه می شود.

کودکان

• مقدار mg/m 25 (حداکثر 8 میلی گرم) قبل از شیمی درمانی یا جراحی تزریق وریدی می شود.

حساسیت مفرط نسبت به دارو.

• سردرد
• ضعف
• خستگی
• سرگیجه
• آرامش بیش‌ از حد
• بثورات جلدی
• اسهال
• یبوست
• درد شکم
• گزرواستومیا
• افزایش‌ ترانس‌ آمینازهای کبدی
• درد عضلانی و استخوانی
• لرز
• احتباس ادرار
• درد قفسة سینه
•  تب
• هیپوکسی

داروهایی که سیستم آنزیمی سیتوکروم را تحریک یا مهار می‌نمایند، باعث تغییر کلیرانس و نیمه عمر این دارو می‌شوند. ولی در این موارد نیازی به تنظیم دوزاژ وجود ندارد.

 سردرد از عوارض شایع این دارو است. درصورت بروز این عارضه از داروهای مسکن استفاده نمایید.

گروه B: 
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است. تجویز این دارو در دوران شیردهی باید با احتیاط صورت گیرد. 

مکانیسم اثر:

اثر ضداستفراغ: این دارو دارای اثرات آنتاگونیستی گیرنده‌های سروتونین در انتهای اعصاب واگ و گیرنده‌های مرکزی آن در مرکز استفراغ بوده و رفلکس استفراغ را مهار می‌نمایند.

• نیمه عمر: 3 ساعت. 
• دفع: این دارو از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود.