رو شهای درمان چاقی موضعی پاها
شکایت از بزرگی ران پا به خصوص در کشور ما جزء شایعترین علل مراجعان مراکز زیبایی است. علت آن است که در ژنتیک نژاد ما در بسیاری از موارد حتی باوجود هیکل متناسب، بیمار دچار تجمع چربی در قسمتهای خارجی این ناحیه است که اصطلاحا به آن بغل پا یا در اصطلاح انگلیسی کیسه های زینی saddle bagsگفته میشود و با ایجاد سایز بزر گتر پا، گذشته از فرم نازیبا، انتخاب لباس را برای بیمار مشکل میکند، زیرا سایز کمر بسیار کمتراز سایز پااست و بیمار مجبور به تنگ کردن هر شلواری که خریداری میکند،است. این نوع چاقی به هیچ روش لاغری جواب نمیدهد و به دنبال بارداری و گذشت زمان هم تشدید میشود و متاسفانه در بسیاری از موارد تلاش بیمار برای لاغر شدن و از بین بردن این تجمع چربی منجر به لاغر شدن صورت و دیگر اندامها میشود، بدون آنکه تغییر چندانی در این تجمع به وجود آید. به یاد داشته باشیم که BMI یا شاخص جرم بدن که از فرمول وزن تقسیم برقد × قد به دست می آید، اگر بالای 30 باشد، به فرد چاق گفته میشود، اگر بین 30 - 25 باشد فرد اضافه وزن دارد و اگر زیر 25 باشد، فرد در محدوده اید ه آل وزن قرار میگیرد. نحوه برخورد با این مسئله چیست؟ به طور معمول بزرگی ران را میتوان به دو دسته تقسیم کرد: فقط بزرگی قسمت خارجی پا( یا داشتن بغل پا) یا saddle bag وجود دارد. ران به طور منتشر بزرگ است، یعنی تجمع چربی در ناحیه خارج، داخل، جلو و پشت وجود دارد. در حالت اول که تنها بیمار در ناحیه کناری مشکل دارد، بهترین و مناسبترین درمان، استفاده از شیوه MPX است. این روش جدیدترین ومعتبرترین روش درمان چاقی موضعی در دنیاست که تنها با ایجاد دو سوراخ 3- 2 میلیمتری در هر طرف چاقی موضعی را درمان میکند. در حالت دوم که چاقی منتشر است، توصیه به کاهش وزن میشود و نه هیچ روش دیگری. همیشه در افرادی که مقدار BMIآنها بالای 30 است توصیه به کاهش وزن سپس انجام هر روشی میشود و در افرادی که BMIزیر 30 دارند توصیه به انجام MPX و خودداری از لاغریهای شدید و سریع (که محرک افتادگی شدید پوست است)میشود. علت آن است که در BMI بالای 30 یعنی افرادی که چاق هستند، احتمال عوارض بیشتر است و در BMI زیر 30 معمولا کاهش وزن باعث تغییر قابل توجهی در چاقی موضعی پاها نمیشود، بلکه باعث تحلیل چربی صورت و بالاتنه بیمارمیشود که اصلا خواسته بیمارنیست، یعنی تنها بیمار را دچار عارضه میکند بدون آنکه باعث بهبود چاقی این ناحیه شود. استفاده از ماساژ، لیزر وتری اکتیو قبل و بعد از عمل کمک شایانی به کاهش احتمال افتادگی و بهبود سلولیت میکند و باید برای مد تها انجام شود. برای درمان چاقی پا، عمل جراحی لیفت کاربردی ندارد و این عمل تنها برای افتادگی پوست توصیه میشود، زیرااسکار آن بدشکل بوده و عوارض متعددی در محل این عمل اتفاق می افتد، بنابراین عمدتا تنها درمورد افراد ی که دچار کاهش وزنهای بسیار شدید وا فتادگی بسیار شدید پوست شده اند،ا نجام میشود. ران به طور منتشر بزرگ است، یعنی تجمع چربی در ناحیه خارج، داخل، جلو و پشت وجود دارد. تنها بیمار در ناحیه کناری مشکل دارد، بهترین و مناسب ترین درمان، استفاده از شیوه MPX است. این روش جدیدترین و معتبرترین روش درمان چاقی موضعی در دنیاست که تنها با ایجاد دو سوراخ 3- 2 میلی متری در هر طرف چاقی موضعی را درمان میکند. آیا امکان برگشت نتیجه درمان چاقی موضعی با MPX وجود دارد؟ روش انجام MPX در صورتی که بیمار دچار افزایش وزن نشود، امکان برگشت وجود ندارد. نحوه انجام MPX به این صورت است که بسته به شرایط ابتدا تنها به وسیله بی حسی موضعی یا تحت بی حسی موضعی به همراه ایجاد خواب آلودگی یا بیهوشی، بیمار آماده می شود. سپس از طریق 3- 2 سوراخ2-3 میلیمتری چربی زیر پوست با کمترین صدمه از عروق و اعصاب خارج میشود و همزمان پوست هم تحریک به کلاژن سازی می شود تا سفت تر شود. طول مدت MPXاین ناحیه بسته به وسعت چاقی یکی، دو ساعت است و بیمار پس از 6ساعت، مرخص می شود. ترشحات در مدت کوتاهی قطع شده و درد، تورم، کبودی و دوره نقاهت در MPX کوتاه تر بوده و یکدستی و سفتی در آن بیشتر است. در عین حال از مزایای منحصربه فرد آن ممانعت از تشدید شلی پوست است، بلافاصله پس از عمل، بیمار گن های مخصوص میپوشد که حدودا برای یک ماه باید پوشیدن گن ادامه داشته باشد.
منبع:
http://www.rambodsamimi.com
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.