ترامادول داروییه که امروزه به علت خاصیت نعشگی و سرخوشی در بین جوانان ما زیاد استفاده میشه. در این پست میخوایم کاربردهای این دارو، علایم مسمومیت و نحوه درمانش رو توضیح بدیم.
ترامادول یا اولترام یکی از مسکن های قوی و شبه تریاکه که برای درد های متوسط-شدید استفاده میشه. کپسول و آمپول های 50 و 100 میلی گرمی دارد. دز سمی آن هنوز مشخص نیست ولی مطالعات کشور ما نشون داده که مصرف بیشتر از 500 میلی گرم میتونه مسمومیت ایجاد کنه.مکانیسم اثرش اینه که جذب مجدد نور اپی نفرین و سروتونین رو در سیناپس های عصبی بلاک میکنه و همچنین روی گیرنده های اپیوئیدی اثر داره. از راه گوارش به خوبی جذب میشه و 90 دقیقه بعد به بالاترین سطح سرمیش میرسه.
خاصیت تسکین درد ترامادول 10 برابر ضعیف تر از مورفینه اما حالت نعشگی برابر با مورفین ایجاد میکنه.
اکثر مصرف کنندگانش افرادی هستن که به عنوان جایگزین مواد مخدر برای ترک اعتیاد استفاده میکنن یا برای رفع مشکلات جنسی (انزال زودرس) به این دارو پناه میبرن در حالیکه ترامادول مثل سایر مواد مخدر خودش اعتیاد آوره و عوارض زیادی داره مثل مشکلات گوارشی، وقفه تنفسی،خشکی دهان، دیر انزالی، سردرد های شدید، درد و لرزش اندام، بی خوابی، اضطراب .
علائم مسمومیت با ترامادول شامل : تهوع، استفراغ، سردرد، گیجی، بیقراری، عدم تعادل، افت فشار خون، دپرشن تنفسی، تشنج، کاهش سطح هوشیاری و در نهایت کما.
وقتی با فردی مواجه شدید که ترامادول مصرف می کرده و این علائم رو داره، فوری به اورژانس زنگ بزنین.لازمم نیست چیزی بدین بخوره یا القاء استفراغ براش انجام بدین.
درمانش شامل تخلیه معده، دادن شارکول و تزریق نالوکسان هست. البته دیده شده نالوکسان موفقیت 100% نداره چون ترامادول علاوه بر اشغال گیرنده های اپیوئید، گیرنده های دیگری رو نیز اشغال میکنه.
و اما آخرین نکته: کسانیکه ترامادول مصرف میکنن ناگهان ترکش نکنن چون قطع ناگهانیش باعث تشنج میشه.
منبع:
http://www.dr-zandi.com/fa
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.