• بیماری های خون و سرطان

Injection: 20mg/ml

• درمان سرطان متاستاتیک کولورکتال

• از راه انفوزیون داخل وریدی در حداقل 250 میلی لیتر گلوکز 5 درصد یا سدیم کلراید 0.9 درصد تجویز می شود.
• در درمان سرطان کولورکتال مقاوم به درمان mg/m² 125 طی یک انفوزیون 90 دقیقه ای یک بار در هفته برای 4 هفته تجویز می شود و متعاقب آن یک دوره استراحت 2 هفته ای وجود دارد.

حساسیت مفرط نسبت به این دارو.

• بی‌ خوابی
•  سرگیجه
•  سردرد
• آلوپسی
•  تعریق
•  بثورات جلدی
• اسهال
•  تهوع و استفراغ
•  بی‌اشتهایی
•  یبوست
• نفخ
• استوماتیت
•  سوءهاضمه
•  کرامپ شکمی
•  بزرگی شکم
• لکوپنی
•  آنمی
•  نوتروپنی
• کاهش وزن
•  دهیدراتاسیون
•  افزایش آلکالن فسفاتاز
•  افزایش آنزیم‌های ترانس‌ آمیناز کبدی
• تنگی نفس
•  سرفه
•  رینیت
• تب
•  درد پشت
•  لرز
•  عفونت

• اسهال
•  استفراغ
• علایم و نشانه‌ های عفونت 

مصرف همزمان این دارو با سایر ترکیبات ضدنئوپلاسم، عوارض جانبی این داروها و میلوساپرسیون ناشی‌ از آنها را تشدید می‌نماید.

• در صورت بروز اسهال، استفراغ و علایم و نشانه‌های عفونت سریعاً به پزشک مراجعه نمایید.
• در خلال مصرف این دارو از روشهای مطمئن پیشگیری از بارداری استفاده نمایید.

گروه D:
به دنبال مصرف آن شواهدی مبنی بر بروز خطر برای جنین انسان گزارش شده است. اما در صورت لزوم و نبود داروی مناسب دیگر می توان از این دارو در زمان بارداری استفاده کرد.

ترشح این دارو در شیر مادر ثابت نشده است، با این حال به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی خطرناک در مدت درمان با این دارو، تغذیه شیرخوار با شیر مادر توصیه نمی‌شود.

مکانیسم اثر:

اثر ضدنئوپلاسم: این دارو آنزیم توپوایزومراز یک را در داخل هسته سلول مهار می‌نماید. بنابراین یک مهارکننده قوی سنتز DNA و RNA است.

• نیمه عمر: 6 ساعت.
• دفع: این دارو به‌ طور عمده از طریق ادرار دفع می‌شود.